عصرایران: از جمله ایشان گفته اند که دولت آمریکا اسامی قربانیان 11 سپتامبر را اعلام نکرده است در حالی که اسامی آن 3 هزار نفر بارها و بارها اعلام شد و حتی سایت هایی هم در یادبود قربانیان 11 سپتامبر هم اکنون در دسترس جهانیان و از جمله دفتر رئیس جمهور است . بدیهی است که این جمله دستاویزی برای حملات رسانه ای امریکایی ها به کشورمان خواهد شد و مسوولیت اش نیز با گوینده این سخن است .
عصرایران؛سید ضیاء الدین احتشام – رئیس جمهوری اسلامی ایران در سفر به قم اظهاراتی راجع به گرانی مسکن و فعالیت های باندهای مافیایی داشته اند که این سخنان جای تأمل دارد.
آقای احمدی نژاد در فرازی از سخنانشان گفته اند : پارسال موج سنگینی در بخش مسکن راه افتاد و قیمت مسکن بالا رفت. در آن زمان از وزیر اقتصاد و وزیر اطلاعات خواستم که این موضوع را پیگیری کنند و پیش بینی کردیم که باند ویژه ای منابع سنگینی از بانک ها را به بخش مسکن کشانده است.

وزیر اطلاعات بعد از تحقیقات در آن شرایط، گفت که در سه ماه اخیر 1500 میلیارد تومان پول در اختیار افراد خاصی قرار داده شده است که وارد بازار مسکن شوند.

در ادامه روند تحقیقاتی از این موضوع بحث های فراوانی وارد شد و برخی عوامل شروع به مقاومت کردند و تا امروز این مقاومت ها ادامه دارد، اما بالاخره دوستان ما ایستادند و برخی بانک ها هم به استناد یک قانون از ارائه اطلاعات به دولت خودداری می کردند تا اینکه گزارش این تحقیقات روز سه شنبه به دست من رسید و در شورای راهبردی ارائه شد و مشاهده کردیم که تحلیل روز اول ما حقیقت داشت.

باید بگویم در سال گذشته برخی دستگا ها وظیفه خود را به درستی انجام ندادند و آن بانک فاسد توانست کار خود را انجام دهد.

پیش از بررسی این بخش از اظهارات آقای احمدی نژاد، تصریح می کنم که نگارنده هیچ ارتباطی با آن “بانک فاسد” ندارد و از آن مجموعه و ایادی اش و نیز بنیاد سوروس و کنگره آمریکا و هلند و … ، برای تخریب دولت پول نگرفته است (در این مملکت حتی باید مسلمان بودنت را هم مدام ثابت کنی؛ قضیه رد صلاحیت ها که یادتان هست!)

1 – آقای احمدی نژاد، از همان ابتدای ریاست جمهوری شان، مدام از عوامل ناشناخته ای نام برده اند که مشخصاً کارشان “چوب لای چرخ دولت گذاشتن” و “به روز سیاه نشاندن مردم” است.

اما هرگز نگفته اند این عوامل که فقط با “ضمیر” و نه با “اسم و رسم”، مورد اشاره قرار می گیرند، کیستند؟ اگر واقعا این افراد و باندها، چنین جنایاتی را علیه ملت مرتکب می شوند، چرا عالی ترین مقام اجرایی کشور که مدعی است آنها را می شناسد، حتی اسم شان را هم نمی گوید؟

اگر واقعا گرانی مسکن که خیلی از مردم و به ویژه جوانان را به معنای واقعی کلمه “فلاکت زده” کرده است، تقصیر یک بانک خاص است، چرا مسوولان آن بانک و پشتیبانان سیاسی شان به مردم معرفی نمی شوند؟ باور کنید اگر چنین باشد و آنها مقصر باشند، مردم در حمایت از دولت خود برای تنبیه و حذف دائمی آنها از صحنه روزگار لحظه ای درنگ نخواهند کرد و عمری دعا گوی شخص رئیس جمهور خواهند بود .

به راستی چگونه است که یک مجرم عادی، نام و تصویرش در روزنامه ها چاپ می شود که مثلا کیف قاپی کرده است ولی “سوپر مجرم” هایی که یک ملت را بازی می دهند و خونشان را در شیشه می کنند و دولت منتخب آن ملت را نیز بدنام می نمایند، راست راست برای خودشان می گردند و حتی رئیس جمهور هم که از قدرت فوق العاده ای مثل ریاست بر شورای عالی امنیت ملی و وزارت اطلاعات برخوردار است، حتی نمی تواند نام آنها را به زبان بیاورد؟!

آقای احمدی نژاد!
مردم دیگر از ضمیرها و اشارات غیر مستند خسته شده اند. نام این “دزد”ها که ملتی را بدبخت کرده اند، چیست؟
2 – اگر یک بانک بتواند کل برنامه های دولت را در عرصه مسکن بر باد دهد و دولت نیز که همه ارکان اقتصادی کشور و از جمله بانک مرکزی را در اختیار دارد، در مقابل این اقدام، نتواند کاری کند و فقط به تماشاچی افزایش وحشتناک قیمت مسکن تبدیل شود، واقعا درباره کارآمدی آن “دولت” که از یک “بانک” (آن هم یک بانک خصوصی) شکست خورده است، چه باید گفت؟

3 – اگر هم چنین چیزی صحت ندارد، آیا اظهارات رئیس جمهور، چیزی جز فرافکنی خواهد بود؟

4 – اما مهمترین بحث در این باره مربوط به آن رقم 1500 میلیارد تومان است.

آقای رئیس جمهور بر این باورند که تزریق 1500 میلیارد تومان توسط یک بانک باعث شده، قیمت مسکن به وضعیتی برسد که اکنون شاهدش هستیم.

اگر واقعا ایشان چنین اندیشه ای را به لحاظ علمی قبول دارند، آنگاه، دولت نهم در مقابل یک اتهام بزرگتر قرار می گیرد و آن افزایش سرسام آور نقدینگی در دو سال اخیر است.

سال گذشته رئیس کل بانک مرکزی ایران (آن هم در همین دولت نهم) به صراحت اعلام کرد که میزان نقدینگی دو سال اخیر معادل کل نقدینگی 45 سال گذشته بوده است!
طهماسب مظاهری در توضیح این مطلب گفت: کل نقدینگی ایجاد شده از سال 1339 (زمان تاسیس بانک مرکزی) تا مرداد سال 1384 بالغ بر 70 هزار میلیارد تومان بوده است، اما از مرداد 1384 تا مرداد 1386 این رقم به بیش از 142 هزار میلیارد تومان رسیده است.
حال سوال اینجاست که اگر آن 1500 میلیارد تومان توانسته است مردم را چنین مصیبت زده کند، پس این 72000میلیارد تومان که در زمان دولت آقای احمدی نژاد به جامعه تزریق شده چه ها با تورم و معیشت مردم کرده است؟!

اگر آن بانک به دلیل آن حرکت مفسدانه اش مستحق مجازات است،در باره دولتی که بدون توجه به هشدارهای کارشناسان و اقتصاددانان چنین حجم بی سابقه ای از نقدینگی را به بازار تزریق می کند، چه باید گفت؟

آیا وقتی دولت در بودجه سالانه کشور، بی اعتنا به نظرات کارشناسان، اعتبارات عمرانی را – بدون وجود ظرفیت های واقعی – به طور بی رویه افزایش می دهد و دلارهای نفتی را وارد سیستم مالی کشور می کند و آیا وقتی در سفرهای استانی، پول بین مردم توزیع می شود، نباید انتظار افزایش نقدینگی و تورم در همه بخش ها از جمله مسکن را داشت! آیا فقط آن بانک مقصر است یا آنکه مقصر بزرگتری هم وجود دارد؟

یک بام و دو هوا که نمی شود!

×××

البته در باره بخش های دیگر اظهارات اخیر آقای احمدی نژاد نقدهای دیگری هم وجود دارد ؛ از جمله ایشان گفته اند که دولت آمریکا اسامی قربانیان 11 سپتامبر را اعلام نکرده است در حالی که اسامی ان 3 هزار نفر بارها و بارها اعلام شد و حتی سایت هایی هم در یادبود قربانیان 11 سپتامبر هم اکنون در دسترس جهانیان و از جمله دفتر رئیس جمهور است . بدیهی است که این جمله دستاویزی برای حملات رسانه ای امریکایی ها به کشورمان خواهد شد و مسوولیت اش نیز با گوینده این سخن است و اساساً گفتن این جمله چه لزومی داشت؟!

همچنین ایشان درباره وجود مافیا در عرصه دخانیات نیز اظهاراتی داشته اند ولی باز نامی از کسی نزده اند جز اینکه گفته اند “اتفاقاً طرف زیاد مصاحبه می کند”.

درباره وظیفه مردم ایران برای اصلاح مدیریت جهان و … سایر سخنان ایشان نیز حرف هایی برای گفن هست که فعلاً به همین میزان بسنده می کنیم و امیدواریم آنچه ذکر شد من باب نقدی دوستانه و منصفانه و هرچند تلخ مورد توجه دولتمردان قرار گیرد.

امروز حتی بسیاری از مخالفان آقای احمدی نژاد ایشان را فردی مصمم برای خدمت به مردم می دانند ولی بر روش ها و رویکردهای ایشان انتقاد دارند و قطعاًً نه خود ایشان و نه دوستانشان نمی خواهند که این حسن ظن در گذر زمان و با سخنان و عملکردهای ناصواب بر باد رود.
درباره باندهای مافیایی هم اگر ایشان محافظه کاری را کنار بگذارند و به طور مستند و البته صریح آنها را افشا کنند بی هیچ تردیدی موج بزرگی از حمایت های کم نظیر مردم همراه شان خواهد بود ولی آیا “ضمیر”ها تبدیل به “نام”ها خواهند شد؟!