بی‌بی‌سی: جرمی بوئن، سردبیر بخش خاور میانه بی بی سی، نگاهی دارد به گمانه زنیهای رو به افزایش درباره احتمال حمله نظامی به ایران به دلیل برنامه هسته ای این کشور.

دسامبر گذشته آژانس های اطلاعاتی آمریکا اعلام کردند که “اطمینان زیادی” دارند که در اواخر سال 2003 ایران تلاش خود برای ساخت سلاحهای هسته ای را متوقف کرد. به نظر می رسد که با این کار بیشتر حرف و حدیث ها درباره تلاش آمریکا و اسرائیل برای از بین بردن تاسیسات هسته ای ایران متوقف شد. ایران تاکید داشت که تاسیسات اتمی اش برای اهداف صلح جویانه ساخته می شود.

بسیاری از افراد بانفوذ در خاور میانه، اروپا، و آمریکا، عقیده دارند که حمله به ایران می تواند عواقب فاجعه آمیزی مانند اشغال عراق در سال 2003 داشته باشد. این کار به علاوه ممکن است قیمت نفت را که در حال حاضر هم خیلی بالاست، به طرز وحشتناکی افزایش دهد.

اما صحبت ها در این مورد، دوباره شروع شده است. مذاکره با ایران و تحریم های اقتصادی، دولت ایران را از غنی سازی اورانیوم بازنداشته است؛ فعالیتی که منتقدان ایران می گویند به منظور ساخت بمب اتمی انجام می شود.

سناتور باراک اوباما، پس از اعلام این که از حمایت کافی هیات های انتخاباتی حزب دموکرات برخوردار است، در یکی ازاولین اقدامات خود در جلسه “ایپک”، قدرتمندترین لابی طرفدار اسرائیل در آمریکا، گفت که هر آن چه در قدرت دارد، برای بازداشتن ایران از دستیابی به تسلیحات اتمی انجام خواهد داد.

او عبارت ” هر آنچه(در قدرت دارد)” را چندین بار تکرار کرد. حتی می شد گفت که او سعی دارد این تصور را که با ایران رفتار ملایمی خواهد داشت، از بین ببرد.

پایان دوره

گزارش سازمان اطلاعاتی ملی آمریکا که در دسامبر سال 2007 میلادی منتشر شد، از آن چه تیترها نشان می دادند، نکات بیشتری داشت. در این گزارش تنها “تا حدی اطمینان” وجود داشت که ایران برنامه ساخت تسلیحات هسته ای خود را تا تابستان سال 2007 از سر نگرفته باشد.

در این گزارش همچنین آمده: “ما نمی دانیم که آیا ایران در حال حاضر قصد ساخت تسلیحات اتمی را دارد یا نه.” اسرائیل یکی از کشورهایی بود که هیچ گاه نپذیرفت ایران ساخت این سلاحها را متوقف کرده باشد.

اهود اولمرت، نخست وزیر اسرائیل، این روزها در واشنگتن بوده. روز پیش از سخنرانی آقای اوباما در ایپک، آقای اولمرت یکی از آن لحن های تند خود را درباره ایران در سخنرانی برای همان مخاطبان به کار برد.

آقای اولمرت گفت: “جامعه بین المللی موظف و مسئول است که با روش های موثر، به ایران بفهماند که عواقب دنبال کردن برنامه ساخت سلاحهای اتمی اش، مخرب خواهد بود.”

گمان می رود که جورج بوش، رئیس جمهور آمریکا، و اهود اولمرت، تصمیم داشته باشند پیش از رو به رو شدن با نسیان سیاسی خود، آنچه را که خطری حی و حاضر می دانند، از میان بردارند.

دوره آقای بوش در کاخ سفید در حالی به سر می رسد که او هنوز با فاجعه عراق رو به روست، و آقای اولمرت نیز مسئله اش بدنامی ناشی از اتهام فساد مالی است.

“رویارویی خطرناک”

یوشکا فیشر، وزیر امور خارجه پیشین آلمان، یکی از افرادی است که صحبت درباره حمله، او را نگران کرده است. آلمان به همراه پنج عضو دائم شورای امنیت سازمان ملل متحد، گفتگو با ایران درباره برنامه های هسته ای اش را آغاز کرده است.

او چند روز پیش در روزنامه هاآرتص نوشت که به نظر می رسد آقایان اولمرت و بوش تصمیم دارند بیشتر از طریق “اقدام نظامی” به برنامه هسته ای ایران خاتمه دهند تا “اقدامات دیپلماتیک”.

آقای فیشر نگران این است که خاور میانه درحال حرکت به سوی رویارویی بزرگی در سال 2008 باشد.

او همچنین نوشته: “ایران باید بداند که بدون راه حل دیپلماتیک در ماههای آینده، احتمال زیادی وجود دارد که یک رویارویی نظامی خطرناک اتفاق بیفتد. الان زمانی حیاتی برای آغاز مذاکرات جدی است.”

سناریو

یکی از سناریوهایی که مورد بحث تحلیلگران اسرائیلی است، این است که ممکن است پس از انتخابات ماه نوامبرآمریکا، و پیش از سوگند یاد کردن رئیس جمهور جدید در ماه ژانویه، حمله ای از سوی اسرائیل یا آمریکا با رضایت تلویحی رئیس جمهور جدید، صورت گیرد.

اگر رقیب جمهوریخواه سناتور اوباما، یعنی جان مک کین، رئیس جمهور آینده باشد، این کار آسانتر خواهد بود.

سناتور مک کین پیشتر گفته بود که بدتر از حمله به ایران، اجازه دادن به این کشور برای داشتن تسلیحات اتمی است.

برخی تحلیلگران طرفدار اسرائیل می گویند که پاسخ ایران به حمله احتمالی ، آن قدر ها که بسیاری پیش بینی می کنند، شدید نخواهد بود.

چند روز پیش (آیت الله) علی خامنه ای رهبر ایران تکرار کرد که ایران به دنبال تسلیحات اتمی نیست، اما به تولید انرژی اتمی برای زندگی روزمره ادامه خواهد داد.

آنهایی که تصمیم خود را درباره ایران گرفته اند، احتمال بیشتری دارد که به حرفهای محمود احمدی نژاد، رئیس جمهور ایران گوش دهند که از بین رفتن اسرائیل را پیش بینی کرده بود.

هیچ یک از این حرفها به معنای این نیست که حمله به ایران در راه است. اما این مسئله مطرح شده و مورد بحث قرار گرفته و مسئله مهم همین است.