فردا: به نوشته خبرگزاری فرانسه، هنوز ایران از درک صحیح پتانسیل ثروت منابع نفت و گاز عاجز مانده است. میلیارد ها دلار درآمدی که می تواند به صنایع ایران تزریق شود، در سوبسیدهای کلان برای حفظ قیمت ارزان سوخت و انرژی برای ایرانی ها هدر می رود.
درست قبل از طلوع آفتاب روز 26 می 1928 بود که جی بی رینولدز(G B Reynolds) مشغول ایجاد یک حلقه چاه دیگر جهت کشف نفت در ایران بود، قبل از اینکه دست از کار بکشد، یک طرح نشاط آور و بسیار گران قیمت را کشف کرده بود.

به گزارش سرویس بین الملل «فردا»،کاشف بازنشسته، رینولدز که مهندس سرپرست شرکت سهامی خاص سندیکای کانسشن(امتیاز انحصاری)، یک چاه 360 متری را در مسجد سلیمان برای کشف نفت احداث کرد.

خبرگزاری فرانسه از این حرکت رینولدز،بعنوان «امری که تاریخ و اقتصاد ایران را به سرعت تغییر داد» یاد می کند.

یک قرن بعد، ایران دومین صادر کننده نفت اوپک و دومین کشوری است که داری بزرگترین منابع گازی و نفتی در جهان می باشد.

صادرات نفتی سال گذشته به ارزش 65 میلیارد دلار، 80 درصد حساب ذخیره ارزی را تشکیل می دهد، صندوقی مهم برای تحکیم کل اقتصاد.

به نوشته خبرگزاری فرانسه، هنوز ایران از درک صحیح پتانسیل ثروت منابع نفت و گاز عاجز مانده است.

میلیاردها دلار درآمدی که می تواند به صنایع ایران تزریق شود، در سوبسیدهای کلان برای حفظ قیمت ارزان سوخت و انرژی برای ایرانی ها هدر می رود.

به گزارش «فردا»،خبرگزاری فرانسه مدعی می شود که کمی سرمایه گذاری در کشور میدان های عملیاتی جدید و عدم کسب بهترین بازده از میدان های موجود با بی رغبتی کشورهای خارجی برای معامله با ایران در اوج تنش های برنامه هسته ای کشورمان از دلایل رکود این صنعت است.

نعمت تجملی منابع هیدروکربی،تمامی دولت های ایران را یارانه ای کردن شدید محصولات انرژی تشویق نموده، امری که هیچ سیاست مداری جرات تغییر آن را ندارد.

اکبر ترکان، معاون برنامه ریزی وزارت نفت در گفت و گویی اختصاصی با خبرگزاری فرانسه می گوید:« ما سالانه 85 میلیارد دلار خرج سوبسید انرژی می کنیم. عملا سی درصد از اغنیا ایران از 70 درصد سوبسیدها استفاده می کنند.و اگر این سوبسیدها برای کمک به اقشار کم درآمد است، بیهوده می باشد.»

رانندگان گیج کننده بی بند و بار ایرانی (در رانندگی)، که بسیاری از آنها حتی تصور سفر با قطار و اتوبوس را نمی کنند، روزانه در سال گذشته حدود 89.5 میلیون لیتر گاز و 64.5 میلیون لیتر بنزین سوزاندند!

ترکان می گوید:«ما باید سوبسیدها را بر اساس یک ساز و کار متمرکز پرداخت کنیم. وضعیت فعلی، امری نیست که دولت به دنبال آن است و هدر دادن پول به شمار می رود.»

در تناقض با این حرف، بودجه برنامه سرمایه گذاری برای طرح های صنعت نفت کمتر از سوبسیدهایی است که سالانه برای نفت،گاز و محصولات پتروشیمی پرداخت می شود.

اما ایران با محدودیت های تجارت با غول های نفتی اروپا است و امید دارد تا بتواند با توتال فرانسه همکاری کند.

در فوریه 2004، شرکت ژاپنی اینپکس یک قرارداد اولیه برای توسعه بزرگترین میدان نفتی ایران،آزادگان را تنظیم کرد، اما توکیو از پذیرش این قرارداد بدلیل سنگ اندازی های آمریکا پشیمان شد. البته مین های برجای مانده از جنگ تحمیلی نیز مزید علت بود.

در حال حاضر، پس از اینکه ژاپن در سال 2006 از سهم خود منصرف شد،ایران از شرکتهای داخلی برای توسعه میدان های بزرگ – با برآورد 42 میلیارد بشکه نفت – در مقیاس کوچک استفاده می کند

ترکان ضمن تایید این مسئله می گوید:«برخی از سرمایه گذاری های خارجی صورت نگرفت.آنهایی که سرمایه گذاری را به تاخیر انداخته اند یا متوقف کرده اند در بازار تجارت آمریکا سهیم اند و بنابر فشار دولت آمریکا نمی توانند وارد بازار ایران شوند.»

هم چنین به گفته حسین نقره کار شیرازی،معاون امور بین الملل وزارت نفت، ایران قصد دارد تا سال 2014 حدود 142 میلیارد دلار در صنایع نفت و گاز و پتروشیمی سرمایه جذب کند.

به گزارش «فردا»، وی به AFP می گوید:« آنها اخیرا فشار خود را افزایش داده اند، اما باید از آن نجات پیدا کنیم و استراتژی های جدیدی را برای مقابله با مشکلات پیش رو تصویب نموده ایم.»

به گفته این معاون وزیر، در غیاب شرکت اروپایی، ایران روی کشورهای دوست مانند بحرین، قزاقستان، کویت، عمان، روسیه و امارات متحده عربی حساب باز کرده است.

مالزی و چین نیز میلیاردها دلار قرار داد با ایران امضا کرده اند و وزیر نفت نیز از این خبر می دهد که نروژ هم وارد پروژه های جدید نفتی خواهد شد، کشوری که به صنایع نفت ایران غریبه نیست.

مقامات ایران اسلامی خواهان «خودکفایی» در صنعت نفت هستند، مقاماتی که به اهداف کشورهای غربی بویژه پس از کودتای آمریکایی – انگلیسی در پی ملی شدن صنعت نفت و براندازی مصدق در 1953 مشکوک هستند.

اما هنوز ایران به فناوری خارجی برای انجام عملیات مشکل استخراج نفت از منابع قدیمی محتاج است.

ترکان می گوید بازفراوری نفت ایران،که قابل بازیافت به اصل خود هستند، تنها 26 درصد می باشد و مهمترین مسئله را همین امر می داند.

مشکل منابع قدیمی یعنی اینکه ایران به فناوری پیچیده تری نیاز دارد و اکنون ایران از تزریق گاز و آب این امر را جبران می کند.

ایران با نرخ صادرات 3.817 میلیون بشکه در روز در اوپک، باید از افزایش قیمت نفت خام بهره مند شود، اما مقامات ایرانی همواره از «قیمت غیرواقعی» و در حال رشد عملیات نفتی و گازی ضجه می زنند!

ایران به هدف تولید 5 میلیون بشکه در روز که دوران رئیس جمهور خاتمی برنامه ریزی شد نرسیده و اکنون حدود 4.2 میلیون بشکه نفت روزانه تولید می کند.

آخرین آمار ایران برای منابع قابل اکتشاف حدود 138 میلیارد بشکه و 28 تریلیارد متر مکعب گاز است.

ایران که از اتمام منابع سوخت فسیلی خود تا چند دهه آینده خبر می دهد، 20 سال است که به
دنبال کسب انرژی هسته ای برای جمعیت روبه افزایش 70 میلیونی خود می باشد؛ تلاشی که با اتهام زنی غرب همراه شده است.