عصر ایران :

به نظر می رسد، اراده ای در صداو سیما وجود دارد که می خواهد رسانه ملی را از حالت خشک و شعاری درآورد و بحث های جدی و چالشی و آنچه مورد توجه عامه مردم است را بر روی آنتن ببرد ولی متاسفانه اراده های دیگری که تاکنون “سمبه پر زورتر”ی داشته اند، این رویکرد را برنمی تابند و رسانه ملی را، صرفا در حد وسیله ای برای اطلاع رسانی کلیشه ای و سرگرم کردن مردم می پسندند
عصرایران؛ مصطفی بدرالسادات- این، دومین بار در طول یک سال اخیر است که برنامه های گفت و گوهای زنده و چالشی سیمای جمهوری اسلامی، خود، دچار چالش می شوند.

سال گذشته و در همین ایام، برنامه گفت و گوی زنده فرزاد حسنی با سردار رادان درباره طرح ارتقای امنیت اجتماعی، یک جنجال بزرگ رسانه ای و حتی ملی را رقم زد و نتیجه اش نیز تذکر گرفتن حسنی و سپس اخراج او از “کوله پشتی” بود.
در آن زمان مجری کوله پشتی متهم به این شد که بیش از حد تند رفته است، هر چند که افکار عمومی نظرات خاص خود را داشتند.

این بار نیز و در آستانه سالروز آن برنامه جنجالی، یکی دیگر از برنامه های سیما، پیش از موعد مقرر “کات” شد.

“مثلث شیشه ای” که هر شب از شبکه پنج سیما بر روی آنتن می رفت، یک برنامه “زنده و گفت و گو محور” بود. در این برنامه سیاستمداران و هنرمندان و ورزشکاران و … حاضر می شدند و به پرسش های بی پروا و صریح رضا رشیدپور پاسخ می دادند و از آنجا که برنامه پخش مستقیم می شد، امکان سانسور و حک و اصلاح گفته ها نبود.

طبق اعلام قبلی، قرار بود مثلث شیشه ای 90 قسمتی باشد اما پس از پخش سی و پنچمین قسمت آن، ناگهان و بدون هیچ پیش زمینه قبلی، اعلام شد که مثلث شیشه ای هم شکست و رفت پیش فرزاد حسنی!

البته پس از توقف ناگهانی مثلث شیشه ای، مسوولان سیما در “توجی”ه این اقدام گفتند که می خواستند در فصل تابستان که سیما بسیار پربیننده است، برنامه های بهتری را جایگزین آن کنند و به علاوه، دوست داشته اند مثلث شیشه ای در اوج محبوبیت از روی آنتن کنار برود!

البته آنها نگفتند که مگر از قبل نمی دانستند که فصل پربیننده تابستان -مثل هر سال- در راه است تا مثلث شیشه ای را 90 قسمتی برنامه ریزی نکنند؟ آیا در صدا و سیما تقویم یافت نمی شود؟!

نکته جالب دیگر اینکه مسوولان سیما در حالی می گویند که مثلث شیشه ای را برای جایگزینی با برنامه های محبوب حذف کرده اند که خود، به محبوبیت این مثلث اعتراف کرده و می گویند که خواسته اند در اوج کنار برود!

آیا اگر برنامه ای محبوب و پربیننده باشد، باید به آن استمرار بخشید و تقویتش کرد یا آنکه حذفش نمود؟ اگر قرار به حذف باشد که باید برنامه های ضعیف و بی محتوا را – که تعدادشان کم هم نیست- حذف شوند نه اینکه یک برنامه پربیننده و محبوب، به ناگاه و بدون هیچ توضیح قبلی از روی آن برداشته شود.

آیا حذف ناگهانی یک برنامه ، آن هم بدون هیچ توضیح قانع کننده ای، توهین به شعور مخاطب نیست و آیا توجیهات بعدی، توهین بزرگتری محسوب نمی شود؟

به نظر می رسد، اراده ای در صداو سیما وجود دارد که می خواهد رسانه ملی را از حالت خشک و شعاری درآورد و بحث های جدی و چالشی و آنچه مورد توجه عامه مردم است را بر روی آنتن ببرد ولی متاسفانه اراده های دیگری که تاکنون “سمبه پر زورتر”ی داشته اند، این رویکرد را برنمی تابند و رسانه ملی را، صرفا در حد وسیله ای برای اطلاع رسانی کلیشه ای و سرگرم کردن مردم می پسندند و هرگز دوست ندارند سوالی که در دل و ذهن مردم است از این رسانه پخش شود و مسوول یا مسوولان مخاطب سوال را در موقعیت پاسخگویی قرار دهد.

برخورد با فرزاد حسنی، کنار گذاشتن مدیر رادیوی چالشی جوان و در نهایت شکستن ناگهانی مثلث شیشه ای، همه و همه نشانه هایی است از قدرت یافتن لابی های درون سازمانی و برون سازمانی صدا و سیما تا همچنان رسانه ملی را رسانه ای بی خاصیت و بی رگ و پی نگه دارند، درست مثل سیب زمینی!