خُسن آقا: حسین درخشان باز هم برای حسین شریعتمداری خوراک تبلیغاتی مهیا کرد.
آیت الله هودر:
تا موقعی که خبرهای تازه‌ی مربوط به باطبی از طرف منابع مستقل (نه خانواده‌اش و تحکیم وحدت و غیره که از این گزارش‌ها نفع می‌برند) تایید نشود، هیچ قضاوتی نباید کرد. و از بی.بی.سی فارسی هم جای تعجب است که بر خلاف قواعد روزنامه‌نگاری این خبر‌های یک طرفه و تایید نشده را پخش کرده است.

اگر دقت کنید خبرگزاری‌های معتبر دنیا هیچکدام تا الان خبری درباره‌ی «حمله‌ی مغزی» یا «ربوده شدن همسرش» پخش نکرده‌اند.

هر چیزی می‌‌خواهید به من بگویید، ولی برای من مثل روز روشن است که همان کسانی که فخرآور را ساختند، ریچارد پرل و دوستانش، همیشه از اول دنبال باطبی بوده‌اند و حالا تلاششان را برای بیرون آوردن او بیشتر کرده‌اند.

خودتان بخوانید بینید آقای پرل در یک سخنرانی در AIPAC چه چیزی درباره‌ی باطبی گفته است. ترجمه‌اش نمی‌کنم که متهمم به پرونده‌سازی نکنید وقتی مجبور می‌شوم برای حرف‌هایم سند و مدرک بیاورم (منبع: نیویورک‌سان، ۲۵ می ۲۰۰۵):

The threat posed by Iran was a hot topic yesterday at Aipac, which set up an extensive interactive presentation on the history of the country’s nuclear program…

Mr. Perle then told the lunchtime crowd at the Washington Hilton that he was about to contact one of the leaders of the July 9, 1999, demonstrations in Tehran. The leaders are honored each year by the opposition. At the event, he said he would tell Ahmad Batebi, who has recently been released from Evin Prison, that Ms. Harman too supported his cause to unseat the unelected regime in his country. Mr. Batebi was imprisoned after he appeared holding up a bloody T-shirt on a 1999 cover of the Economist. Since then, the photo has graced many opposition posters and Web sites.

During a later interview, Mr. Perle said that he had spoken five times with Mr. Batebi, who has contacted him through intermediaries, for months. Mr. Perle did not make the phone call yesterday, he said, after realizing that Iranian intelligence operatives may trace the call after monitoring his remarks at the Aipac conference.

Mr. Perle said that through his conversations with Mr. Batebi, he is persuaded that the opposition in Iran yearns to hear the kind of words Ms. Rice said yesterday. “They are hoping to get a message through to the administration, they need moral support, there has been no suggestion that they want military intervention or anything like that. They want Americans to know they have been deprived of basic human rights and want Americans to support them,” Mr. Perle said.

من مخالف برخورد غیرقانونی و انسانی با باطبی یا هر زندانی دیگری هستم و امیدوارم باطبی و زنش صحیح و سالم باشند و مویی از سر آنها کم نشود. ولی این باعث نمی‌شود که چشمم را بر واقعیتی که بیرون می‌بینم ببندم.

ببینید من کی می‌گویم. باطبی قرار است مثل سازگارا و فخرآور به بهانه‌های مختلف بیرون بیاید تا بشود رهبر کاریزماتیک جامعه‌ی جوان ایران برای روزی که در اثر تحریم‌ها یا حمله‌ی نظامی جمهوری اسلامی ضعیف شد، بتواند جوان‌های ناراضی را در آن شرایط بحرانی از طریق تلویزیون‌های آمریکایی (که بقول خود جمهوری اسلامی ۲۵ درصد بیننده دارند) بسیج کند و به خیابان بیاورد و انقلاب مخملی راه بیندازد.

آنها همین نقشه را هم برای گنجی داشتند، ولی بعد از اینکه آدم‌هایی مثل فرخ نگهدار و مصطفی رخ‌صفت دور و بر او را گرفتند، او را از این دام نجات دادند. هرچند که من هنوز هم فکر می‌کنم استدلال جمهوری‌خواهی و حقوق بشر گنجی سست و غیر عملی است و باز هم در خدمت طرف قوی‌تر یعنی آمریکا است تا ایران. (این را هم قبلا در دو مقاله توضیح داده‌ام: اولی، دومی)

می‌گویید حرف‌های من شبیه محسنی اژه‌ای و شریعتمداری است، درست است. ولی کدام منطق می‌گوید که هر چیزی که مثلا آنها گفتند دروغ و غلط است و هر چیز که سخنگوی کخ سفید یا رادیو فردا و تحکیم وحدت بگوید درست است؟ درستی یک استدلال، مستقل از این است که چه کسی آن را بیان می‌کند و من برای تایید این استدلال شواهد و مدارک خودم را دارم که همیشه هم به آنها لینک داده‌ام و می‌دهم.

با این استدلال لابد گزارش‌های روزنامه‌نگارهای آمریکایی‌ای که همین تلاش‌های آمریکا را برای سرنگونی جمهوری اسلامی گزارش می‌کنند دروغ است. (مثلا مطلب تازه‌ی ونیتی فیر را که چند روز پیش لینک داده بودم بخوانید.)

توروخدا نگذارید احساسات انسان‌دوستانه‌تان جلوی انقادی فکر کردن‌تان را بگیرد. این مهم‌ترین بخش روشن‌فکری است، نه اینکه آدم چه می‌پوشد و چطور حرف می‌زند یا کدام مدرک را از کدام دانشگاه به یدوار خانه‌اش آویزان کرده است.