علت جنجال رسانه‌اي غرب بر سر «ورود ايران به کلوپ فضايي جهان؟»
بازتاب:
تمامي خبرگزاري‌هاي غربي با اعلام اين مطلب از سوي وزير دفاع کشورمان كه ايران اكنون مي‌تواند وارد كلوپ فضايي دنيا شود، تبليغات خلاف واقع درباره آزمايش دو هفته پيش يك راكت كاوشي را كه به راكت‌هاي «سوندينگ» معروف است، به راه انداختند.
به گزارش خبرنگار «بازتاب»، اين کلوپ اکنون شش عضو دارد که شامل آمريکا، روسيه، ژاپن، هند و آژانس فضايي اروپايي است و پس از اينکه چين به عنوان سومين کشور دنيا، انسان را به مدار زمين فرستاد، پس از آمريکا و روسيه همزمان به کلوپ جهاني فضا (WSC) پيوست.
در روزهاي اخير گفته شد که کاوش با سکوي پروازي جديد و بهينه شده موشک‌هاي شهاب، به فضا پرتاب شده و با موفقيت در مدار مورد نظر قرار گرفته و ماهواره بيش از نيم تني ايران به دور زمين در حال چرخش است که اين مأموريت اکنون به سومين هفته خود مي‌رسد.
اما آنچه كه ايران آزمايش کرد، يك راكت زيرمدار بود كه در عرف فضايي بالاتر از ارتفاع بالن‌هاي هوايي و پايين‌تر از مدار ماهواره‌هاي زميني قرار مي‌گيرد و به اين خاطر به آنها «سوندينگ» مي‌گويند كه عمليات اندازه‌گيري انجام مي‌دهند.
اين راكت‌ها تجهيزات كوچكي دارند كه به ارتفاع 50 تا 150 كيلومتري بالاي سطح زمين مي‌رسند و اين درحالي است كه بالن‌ها به ارتفاع نهايتا 40 كيلومتري زمين مي‌رسند و ارتفاع حداقلي براي ماهواره از سطح زمين، ارتفاع 120 كيلومتري است.
«سوندينگ راكت» از موتورهاي سوخت جامد استفاده مي‌کند و طول مدت پرواز آن، نهايتا 40 دقيقه است كه اغلب آنها بين 5 تا 20 دقيقه در پرواز هستند.
اين راكت‌ها سوخت خود را در مراحل اوليه پرتاب مصرف مي‌کنند و اوج مي‌گيرند و پس از اينكه سوخت آنها تمام مي‌شود، با تشكيل يك قوس كامل و با استفاده از چتر نجات به سمت زمين برمي‌گردنند.
اين راكت‌ها براي تحقيقات کاربرد فراواني دارند و به خاطر هزينه توليد پايين و مدت ساخت آنها كه كمتر از شش ماه است و همچنين امكان تحقيقات در فضاهايي كه براي بالن و ماهواره امكانپذير نيست، مورد استفاده قرار مي‌گيرند.
يک نمونه از راکتهاي کاوشي جهان
پس از اعلام برخي اطلاعات درباره راکت کاوش، به نقل از برخي مقامات ايراني، رسانه‌هاي غربي جنجال وسيعي به راه انداختند. اما امروز معاون اجرايي پژوهشگاه هوافضا، با بيان اينكه پرتاب اين راكت فقط جنبه آموزشي، علمي و تحقيقاتي دارد و جزئي از فعاليت‌هاي جاري پژوهشگاه هوا فضاست، خاطر نشان كرد: اين راكت در مدار قرار نمي‌گيرد و بعد از پرتاب با چتر نجات به زمين بر مي‌گردد.
وي اضافه كرد: هدف از پرتاب اين راكت كه تا ارتفاع حداكثر 150 كيلومتري جو بالا مي رود كمك به توسعه دانش و تحقيقات براي دانشجويان دانشگاه‌ها و پژوهشگاه‌هاست.
پیام برای این مطلب مسدود شده.