روز: اکنون که نامزدهاي رياست جمهوري و معاونان آنها از احزاب دموکرات و جمهوري خواه مشخص شده اند، ‏مردم آمريکا فرصت دارند کساني را که مي توانند از عهده چالش هاي پيش رو در چهار تا هشت سال آينده بر ‏آيند انتخاب کنند.‏

اولين نگراني رأي دهندگان در انتخابات ماه نوامبر مي بايست جنگ باشد، اما نه جنگي که اکنون در عراق و ‏افغانستان جاري است. منظور جنگ اجتناب ناپذيري است که درواقع شروع شده اما ظرف يک يا دو دوره ‏آينده رياست جمهوري شکل کاملي به خود خواهد گرفت. امسال رأي دهندگان مشخص مي کنند که آيا ما ‏آمادگي آن را داريم يا خير. ‏

اين جنگ اجتناب ناپذير با ايران خواهد بود. هر آمريکائي مي بايست قبل از حاضر شدن پاي صندوق رأي، ‏اين را درک کرده باشد. بايد بداند رژيم مذهبي تهران برنامه مشخصي دارد. ملاها تحت رهبري آيت الله علي ‏خامنه اي و رئيس جمهور فعلي محمود احمدي نژاد، خود را ملزم به توسعه تسليحات هسته اي ايران مي دانند. ‏آقاي احمدي نژاد عقيده خود را در سال جاري روشن کرده است. او به عنوان يک اسلامگراي متعصب اعتقاد ‏دارد امام دوازدهم ظهورخواهد کرد و اسلام را براي استيلا بر دنيا رهبري خواهد کرد. از آنجا که امام ‏دوازدهم فقط وقتي ظهور مي کند که دنيا در بحران و هراس باشد، آقاي احمدي نژاد عقيده دارد که مي بايست ‏اسباب بروز اين بحران باشد. او به قدري از بازگشت اين امام مطمئن است که قبلاً در مقام شهردار، برخي ‏خيابان ها را براي استقبال از وي عريض تر کرده بود. شاهدان ادعا مي کنند که او در سال 2006 و قبل از ‏ايراد سخنراني در سازمان ملل، براي امام دوازدهم دعا مي کرد. ‏

با در نظر گرفتن همه اينها در کنار هشدار قبلي وي درباره لزوم محو شدن اسرائيل از نقشه و مرعوب نشدن ‏از حمله آمريکا و اسرائيل با اين بهانه که مرگ هر مسلمان مظلوم او را در سفر آخرت به پاداش مي رساند، ‏مشخص مي کند که چرا جنگ با ايران اجتناب ناپذير است. ‏

درحاليکه دوره فعلي رياست جمهوري آقاي احمدي نژاد در اوت 2009 پايان مي يابد، اما او مي تواند در ‏انتخابات براي دور بعدي هم شرکت کند. از آنجا که در ايران رهبر عالي کشور نتايج انتخابات را قبل از ‏انجام نيز مي داند، آقاي احمدي نژاد هنوز مي تواند تا سال 2013 در اين مقام باقي بماند. ازديد هر برآورد ‏محافظه کارانه اي، اين زمان براي توليد اولين بمب هسته اي آن کشور کافي است. ‏

براي شروع يک جنگ با ايران سه سناريو وجود دارد:‏

‏1- کمترين احتمال اين است که صرفنظر از اينکه چه کسي به کاخ سفيد راه پيدا کند، آمريکا با توجه به ‏ناکارآمد بودن تلاش هاي ديپلماتيک به ايران آخرين هشدار را براي توقف برنامه تسليحات هسته اي بدهد و ‏سپس دست به يک حمله نابود کننده به تأسيسات هسته اي آن کشور بزند. ‏

‏2- دوم اينکه اسرائيل با علم به اينکه موجوديتش درخطر است، يک حمله پيشگيرانه به تهران را براي درهم ‏کوبيدن توان هسته اي آن کشور ترتيب دهد. اين سناريو بحث روز است. درصورت وقوع چنين حمله اي از ‏سوي اسرائيل- که تمرين آنها هم پيشتر انجام شده، عواقبي که از سوي ايران براي آمريکا در پيش خواهد بود ‏نظير حالتي است که حمله توسط خود آمريکا صورت گرفته باشد. ممکن است اين سناريو با اظهارات منفي ‏جديد جو بايدن درباره مسؤولان اسرائيلي مورد تجديد نظر قرار بگيرد. آقاي بايدن به عنوان «کارشناس» ‏سياست خارجي باراک اوباما گفت: «اسرائيل بايد با هسته اي شدن ايران کنار بيايد… در اينکه تحريم ها مؤثر ‏واقع شود ترديد وجود دارد، و من مخالف گشودن يک جبهه نظامي و ديپلماتيک جديد هستم.» ديگر گزينه اي ‏جلوي اسرائيل باقي نمي ماند. ‏

‏3- سوم اينکه به احتمال زياد درحاليکه اسرائيل و آمريکا نظاره گر هستند،ايران تسليحات هسته اي را توسعه ‏بخشيده و به حمله هسته اي عليه اسرائيل و ترتيب دادن حملات تروريستي هسته اي عليه آمريکا دست خواهد ‏زد و سپس منتظر حمله تلافي جويانه آن دو کشور خواهد نشست. ‏

تنها با در پيش گرفتن قدم هاي ديپلماتيک متمرکز و سخت گيرانه رئيس جمهوري بعدي است که احتمال ‏پيشگيري از اين جنگ امکان پذير است. اين قدم ها در صورتيکه تا حد امکان با همراهي متحدان ما همراه ‏شود و شامل حداکثر کردن تحريم هاي اقتصادي عليه ايران، پر و بال دادن با سازمان مجاهدين خلق و خارج ‏کردن آنها از ليست سازمان هاي تروريستي آمريکا، حمايت مالي از همه گروه هاي مخالف ايران و نيز دست ‏زدن به هرگونه اقدام لازم براي تغيير رژيم در تهران باشد، ثمربخش خواهد بود. ‏

در عين بي خبري اکثر آمريکائي ها، جنگ با ايران از سه دهه پيش شروع شده است. تندروهاي اسلامي که ‏زمام قدرت را در سال 1979بدست گرفتند، جهادي را براه انداخته اند که تا کنون جان صدها شهروند ‏آمريکائي را گرفته است. ما اين جنگ را باخته ايم درحاليکه همچنان در عراق ادامه دارد، جائي که واحد ‏قدس سپاه پاسداران جمهوري اسلامي به طرز موثري به کشتار آمريکائي ها مشغول است. ‏

انتخابات رياست جمهوري ماه نوامبر، سرنوشت آمريکا را تعيين خواهد کرد. روياروئي اجتناب ناپذير با ‏ايران هم به دوره آينده رياست جمهوري کشيده خواهد شد. اين دوره اي خواهد بود که ما نمي توانيم تاوان يک ‏رهبري بي تجربه را بپردازيم.‏

منبع: واشنگتن تايمز- 7 سپتامبر ‏