وبلاگ سید ابطحی: دوست خوب من آقای محمد قوچانی که انصافاً روزنامه نگاریست کم­نظیر در مجله­ی شهروندش، هفته گذشته مقاله­ای نوشته بود با عنوان “شیخ و سید”. روزنامه اعتماد ملی هم آن را چاپ کرده بود. ترجمه­ی فارسی آن مقاله این بود که چون شیخ که همان آقای کروبی است در سال ۷۶ برای کاندیداتوری آقای خاتمی تلاش کرده است، سید که همان آقای خاتمی باشد، باید این بار تلاش کند که آقای کروبی رئیس جمهور شود. بعد هم لیستی را گذاشته بود که در صورت آمدن سید یا شیخ هیچ کدامشان پستی نخواهند گرفت؛ و لیستی را هم ارائه کرده بود که در صورت موفقیت هر یک از این دو، پست دولتی خواهند گرفت. مقاله را که خواندم در مورد این نحوه تحلیل آقای قوچانی خیلی جا خوردم که چه طوری از این پنجره به ریاست جمهوری نگاه کرده است. به شوخی برایش sms زدم که حالا که پست تقسیم می­کنید چرا پس من را در هیچ­کدام از این لیست­ها قرار ندادی؟ از شوخی گذشته این که انتخابات ریاست جمهوری به خصوص در این دوره پراهمیت را با معیار این بده بستان­های شخصی تحلیل شود و به نقش مردم، مسائل بین­المللی و یا حتی برنامه­های سید و شیخ و یا راه­های مقابله با جریان اصلی اقتدارگرا که همه منافذ و منابع قدرت سیاسی و تبلیغی را در اختیار دارند اشاره نکردن تعجب برانگیز بود ؛ و مهم­تر از همه اینکه قوچانی از سلامت انتخابات و راه­های تضمین آن هم حرفی نزده و فقط از سید خواسته جبران زحمات آقای کروبی را بنماید. این استدلال بیش از آن که کمک به آقای کروبی باشد، توهین به شیخ بزرگوار اصلاحات است. چون آقای قوچانی می­توانست نکات مثبتی که کروبی در ریاست جمهوری دارد – بی آن که با خاتمی مقایسه شود – را لیست کند و دلایل خود را شرح دهد که هم به نفع شیخ بوده و هم سید را در برابر شیخ معرفی نمی­کرد. مقوله شخصیت سید و شیخ دو مقوله­ی کاملاً متفاوت است که مخالفان اصلاحات علاقه­مندند آن دو را روبه­روی یکدیگر معرفی کنند . کسانی در روزنامه ی اعتماد ملی و یا نزذیکان ایشان هم به گمان اینکه رویاروئی خاتمی ُ کروبی به نفع آقای کروبی است آتش بیار این معرکه می شوند. در حالی که نظر شیخ بر این نیست. البته آقای قوچانی هم علاقه­مند نیست که جزء آنان باشد. قوچانی نحلیلگر بوده و تحلیلش را نوشته؛ من هم به خاطر دوستی نقدم را نوشتم. مخلص آقای کروبی و محمد آقای قوچانی هم هستم.