آخوند ابطحی: آقای مظاهری که آخرین پستش ریاست بانک مرکزی بود وهمواره پافشاری عجیبی روی نظراتش دارد، در پایان گزارشی که دیروز انتشار داده در جمله مهمی خطاب به رئیس جمهور گفته است: «با علم و اطلاع از اينكه ارسال آن گزارش به حضور مقام معظم رهبري به معنيِ پايان دوران همكاري اينجانب در بانك مركزي خواهد بود، اين تنها راهِ‌باقي مانده را انتخاب كردم». (اصل مصاحبه را اینجا بخوانید)مفهوم این جمله این است که رئیس جمهور علاقه مند است که همه ی گزارشهای بخش اجرایی توسط شخص ایشان و یا حداقل با موافقت ایشان به رهبری منتقل شود و اگر کسی گزارشی را مستقیماً به رهبری بدهد عزل می شود. اینکه رئیس جمهور بخواهد از محتوای گزارشها به رهبری مطلع باشد البته کاری است پسندیده و باعث انسجام درونی دولت است ولی با همه بوق و کرنای ولایت مداری، اینکه اگر کسی گزارشی را که برای رئیس جمهور فرستاده به رهبری هم بدهد، معزول تلقی می گردد ضمن آنکه نشانه ی عدم پای بندی به این همه شعارهای تبعیت از رهبری است، می تواند از یک خطر بزرگتری حکایت کند که زئیس جمهور با شدت و خشونت قصد سانسور رهبری را دارد. به خصوص وقتی که گزارش علنی اخیر در حضور رهبری مطرح شد، خیلی از کارشناسان بر این باور بودند که گزارشها از صحت کافی برخوردار نبوده است و رئیس جمهور نمی خواهد حتی رهبر انقلاب هم واقعیت آمار و ارقام را بدانند. گرچه رهبری راههای زیادی برای به دست آوردن اطلاعات کشور دارند ولی با توجه به جایگاه اول رهبر در نظام جمهوری اسلامی بدترین خیانت قصد سانسور کردن اطلاعاتی ایشان است. از نامه ی رسمی و علنی ومهم مظاهری چنین امری برداشت میشود. وگرنه اطلاع رهبری از آنچه که آقای رئیس جمهور می داند که نباید مشکل ساز باشد.