عصرایران: اطلاعات و تحلیل های موجود، نشانگر آن است که در ناآرامی های اخیر، H.P.G (هپگ) مستقیما وارد درگیري شده بود.

عصرایران؛ گروه تحلیل اخبار- درگیری های اخیر شمال غرب کشور که در منطقه مرزی ایران و ترکیه شدت گرفته بود، سرانجام با سرکوب تروریست های “پ.ک.ک” به پایان رسید ولی سوال اینجاست که ریشه این درگیری ها و تبعات آن چه خواهد بود.

به گزارش عصرايران (asriran.com)، هر چند گفته می شود “پژاک” عامل اصلی ناآرامی های شمال غرب بوده، لکن برخی اخبار و اطلاعات، حکایت از آن دارد که دستکم در نبردهای اخیر، محور اصلی، پژاک نبوده است.

برای درک صحیح تر از ماجرا، مناسب است مروری کوتاه به گذشته “پ.ک.ک” داشته باشیم.

“پ.ک.ک” به عنوان یک تشکل سیاسی – نظامی در دهه 1970 میلادی در ترکیه، رسما به رهبری عبدالله اوجالان فعالیت خود را آغاز کرد.
این جریان درصدد تشکیل کشوری کردی مرکب از مناطق کردنشین ترکیه، عراق، ایران و سوریه است و به دلیل همین تمایلات تجزیه طلبانه اش، همواره در منطقه به عنوان یک عامل مزاحمت زا شناخته شده است.

اقدامات تروریستی “پ.ک.ک” باعث شد نام این سازمان در زمره گروه های تروریستی دنیا ثبت شود و این مساله، برای این گروه، بهای سنگینی را در بر داشت.

به همین علت پس از دستگیری عبدالله اوجالان در 7 سال پیش، بازماندگان این جریان، نام خود را ابتدا به “کا.د.ک” و سپس به “کنگره گل (به فتح اول)” تغییر دادند تا از تبعات نام “پ.ک.ک” که یک عنوان تروریستی شناخته می شد، مصون بمانند.

با این حال، چون در ماهیت این گروه تغییری حاصل نشد و این تغییر نام برای آنها سودی نداشت و از طرف دیگر، طرفدارانشان در ترکیه نیز خواهان همان نام قبلی بودند، بار دیگر، با همان عنوان “پ.ک.ک” به فعالیت های خود ادامه دادند.

“پ.ک.ک” بر خلاف جایگاه نازلي که در میان کردهای ایران، عراق و سوریه دارد، در ترکیه از محبوبیت خاصی در میان بسیاری از اکراد برخوردار است به گونه ای که “احمد کایا”، از خوانندگان معروف کردتبار ترکیه، پس از دستگیری اوجالان، برای او ترانه ای ساخت که با استقبال زیادی در میان مردم مناطق کردنشین ترکیه مواجه شد. این ترانه به زندانی شدن وی منجر شد و پس از مدتی، احمد کایا، به طرز مشکوکی درگذشت.

“پ.ک.ک” برای پیشبرد اهدافش کردستان های چهارگانه (ترکیه، عراق، ایران و سوریه) برای هر کدام از آنها، شاخه ای تعریف کرد که شاخه ایرانی آن “پژاک” نامیده می شود.

پژاک، از همان آغاز فعالیت خود در مناطق کردنشین ایران، تلاش های زیادی برای نفوذ در کشورمان آغاز کرد. با این حال، استقبالی از این شاخه تجزیه طلب به عمل نیامد و آنها، در عمل تبدیل به گروه های مسلح راهزنی شدند که هر از گاهی با مردم و ماموران مرزی و انتظامی درگیر می شوند و از اين رو بخش عمده ای از ناامنی های مناطق مرزی شمال غرب كشور، مربوط به عملکرد این گروه تروریستی است.

با این اوصاف، وجود برخی درگیری ها در این مناطق، امر غیرمتعارفی نیست لکن آنچه اخيرا در منطقه “جهنم دره خوی” روی داد و بر خلاف دفعات پیش، ابعاد گسترده تری یافت، نشانگر آن است که اتفاق دیگری در پشت پرده روی داده و این بار، نه یک گروه راهزن به نام پژاک که یک تشکیلات منسجم تر پا در عرصه کارزار گذاشته است.

اطلاعات و تحلیل های موجود، نشانگر آن است که در ناآرامی های اخیر، شاخه نظامی “پ.ک.ک” که H.P.G (هپگ) نامیده می شود، مستقیما وارد درگیري شده بود. البته در این درگیری ها شاخه ایرانی “پ.ک.ک” (پژاک) نیز حضور داشت ولی محور عمده همان H.P.G بوده است.

در تایید این مطلب، همین اندازه بس که دکتر آفاک، نفر سوم “پ.ک.ک” خود به منطقه آمده بود و در جریان درگیری ها، در “صومای برادوست” در 20 کیلومتری ارومیه، به هلاکت رسید.

حضور مستقیم H.P.G و مقامات ارشد “پ.ک.ک” در این درگیری ها و اینکه نفر سوم این سازمان، به خود جرات داده بود تا 20 کیلومتری مرکز استان آذربایجان غربی پیش بیاید و نیز ماجرای مشکوک سقوط هلی کوپتر حاصل فرماندهان سپاه منطقه – که گفته می شود توسط تروریست ها ساقط شد- همه و همه نشان می دهد، “پ.ک.ک” این بار نه به اتکای توانمندی های محدود خود که با پشتوانه ای بزرگتر و اهدافی دیگر وارد منطقه شده بود و به نظر می رسد، آمریکایی ها ، که حملات علیه نیروهای خود در عراق را به ایران منتسب می کنند، “پ.ک.ک” را برای اقدام مستقیم علیه ایران، تشویق و پشتیبانی مالی، نظامی و اطلاعاتی کرده اند.

نکته مهمی که در ماجرای اخیر، قابل ذکر است اینکه در درگیری های صورت گرفته، بسیاری از کردهای آذربایجان غربی، به همکاری با پاسداران و مرزبانان پرداختند و حتی در به هلاکت رساندن آفاک، نیروهای مردمی كرد ، به نیروهای قرارگاه حمزه (ع)، کمک های ویژه ای داشتند.

قطعا هم اینک مسوولان امنیتی و اطلاعاتی کشور در حال بررسی میزان دخالت آمریکا در درگیری های اخیر هستند و چنانچه شواهد و دلایل قابل اتکایی به دست آید، آنگاه ادامه بازی برای آمریکایی ها پر هزینه تر خواهد شد.