الف: رئیس‏جمهور محترم در جمع مردم زنجان و در پاسخ به منتقدان دولت که برخی سیاست های اقتصادی را به گداپروری ملت تشبیه کرده بودند، چنین گفتند “بعضي‌‏ها مي‌‏گويند اگر يارانه‌‏ها را بين مردم توزيع کنيم، گداپروري است. اما هدفمند کردن يارانه‌‏ها از نظر ما عدالت است. به مخالفان آن مي‌‏گوييم به ملت ايران توهين نکنيم. اگر اين يارانه‌‏ها را به افرادي مثل شما که جيب خود را پر کرده‌‏ايد و شکم‌‏هايتان را سير کرده‌‏ايد، بخوريد. گداپروري نيست ولي اگر به مردم بدهيم گداپروري قلمداد مي‌‏شود. وي در خطاب به مخالفان پرداخت نقدي يارانه‌‏ها گفت:‌ شما از مردم فاصله گرفته‌‏ايد بايد بدانيد که ملت، خانواده شما و هم‌‏حزبي هايتان نيستند. بلکه ملت کساني هستند که امروز در خيابان‌‏هاي زنجان و ديگر نقاط کشور آماده فداکاري براي انقلاب و کشور هستند.”

پیرامون اظهارات رئیس جمهور ذکر دو نکته لازم است:

1- شان رئیس‏جمهور یک ملت، پاسخ اینگونه به منتقدان نیست. صرفنظر از درستی یا نادرستی اشکالات منقدان، پاسخ‏های توهین آمیز و تحقیر کننده از رئیس دولت، نشان از نداشتن سعه صدر و تحمل از سوی دولت دارد و راه را برای منتقدان در مواجهه با دولت مسدود می نماید. حتی اگر به کار بردن لفظ گداپروری از سوی منقدان را نیز صحیح ندانیم، به هرحال جایگاه دولت تفاوت بسیاری با منتقدان دارد و مواجهه استدلالی و منطقی و مودبانه از سوی دولت، لازمه مدیریت کلان کشور می باشد. اگر انتقاد برخی منتقدان را که دولت را به عوامفریبی و پخش کردن پول در میان ملت با اهداف سیاسی متهم می نمایند نادرست و غیر عادلانه و بی بندوباری در اظهارات بخوانیم، در این صورت، متهم کردن منتقدان از سوی رئیس‏جمهور به پر بودن جیب‏ها و سیر بودن شکم‏ها و بالا رفتن ثروت‏ها از پارو نیز اقدامی ناصحیح و نابخردانه است.

2- اما براستی مخاطبین رئیس‏جمهور در این اظهارات چه کسانی هستند؟ با مراجعه به اخبار چند روز گذشته در میابیم که اصطلاح گداپروری آخرین‏بار از سوی آقای هاشمی رفسنجانی در روزهای اخیر ابراز شده بود. علامت‏های واضح در سخنان آقای احمدی نژاد مبنی بر ثروت اندوزی خانواده و هم حزبی‏ها و اطرفیان منتقدان نیز این شائبه را تقویت می‏نماید که شاید انتقاد آقای رئیس جمهور متوجه آقاي هاشمی رفسنجانی است. اگر چنین باشد برای اولین بار است که اظهاراتی نسبت به مسائل شخصی رئیس مجمع تشخیص مصلحت نظام و رئیس مجلس خبرگان رهبری از زبان رئیس جمهور کشور صورت می گیرد. اگر اظهارات آقای هاشمی به سیاست ها اقتصادی دولت در مورد گداپروری ملت را نادرست و نامنصفانه بدانیم،‌ اظهارات تند آقای احمدی‌نژاد در مقام رییس قوه مجریه به یکی از شخصیت‌های طراز اول انقلاب و نظام و‌ متهم‌کردن وي به نشناختن ملت و ثروت‌اندوزی و شکم‌سیری نیز بسیار قابل تذکر است.

اگر به برخی از مسایل شخصی و اطرافیان آقای هاشمی رفسنجانی انتقاداتی جدي وارد است، حتي اگر خود وي را نيز در اين باره مقصر بدانيم، این به معنای آن نیست که جایگاه ایشان در انقلاب و نزد امام و رهبری و روحانیت نادیده گرفته شود و از سوی رییس جمهور کشور که باید مظهر شکیبایی و بردباری و منطق و استدلال باشد، چنین مورد حمله قرار گیرد.

بیاد داشته باشیم که پروژه حاکمیت دوگانه که در دوران دوم خرداد پیگیری می‌شد، بر اساس درگیری‌های نهادهای درون نظام و تحت عنوان نهادهای مشروع با رای مردم و غیرمشروع بدون رای مردم طراحی شده بود. اقداماتی نظیر اظهارات فوق‌الذکر،‌ کلید زدن مجدد پروژه حاکمیت دوگانه و مضر به حال نظام و كشور است.