مهدی خزعلی: یکی از مشکلات اصلی پالیز دار این است که هیچ کسی را برای خود نگه نداشت، رئیس جمهور و رایحه خوش قدرت قبل از همه او را فروختند ( همان کسانی که با اتکای به آنها و تشویق و تر غیب آنان پالیز دار خود را در چاه یا سیاه چال انداخت!) امروز کسی حاضر به دفاع و حتی وکالت او نیست، چرا که به قول یکی از وکلا : برای چه خود را با شاخ غول در بیاندازم و برای که، همه پشتوانه های کاری خود را از دست بدهم ؟ من می خواهم در این مملکت کار کنم!

وکیل دیگری که رفاقت خاصی با من داشت، گفت : ببین مهدی جان من ناسیونالیست هستم، ایشان به همشهری من هم اهانت کرده است، اگر به فلانی بد نگفته بود وکالت او را می پذیرفتم !

وکیل دیگری می گفت : وکالت من به نفع او نیست، به هر حال من منتقد نظام هستم و او می خواهد چهره دیگری از خود نمایش دهد، و شاید وکالت من برای او گران تمام شود، من حاضرم اما مطمئنم این وکالت پردنده او را سنگین تر می کند ! البته آقای رضا خواه نیز قبل از دستگیری با این وکیل مخالفت کرده بود و گفته بود اینها ضد انقلابند و مشکل دو چندان می شود !

از همه جالب تر و طناز تر جمله آقای شعبانی – وکیل پایه یک دادگستری – به همسر پالیز دار است، ایشان می فرماید : ” آقای رئیسی یک اجازه نامه (دستخط) بدهد تا من وکالت کنم !!!” شنیده بودم برای خطبه عقد قبل از وکالت از دختر اذن پدر را می گیرند اما برای وکیل دعاوی اذن معاون اول قو قضائیه در حکم امان نامه است ! چه خبر شده است برای قبول وکالت یک متهم تقاضای امان نامه از معاون قوه می شود ! باید به حال قضا ، دادرسی و وکالت در این مملکت زار زار گریست !