ادوارنیوز: احمد اسلامی؛ استاد دانشگاه کاشان، مدرس سابق دانشگاه هایی چون دانشگاه اصفهان، دانشگاه صنعتی اصفهان، دانشگاه آزاد اسلامی خوراسگان، دانشگاه آزاد اسلامی خمینی شهر و….. که مسئولیتهایی چون عضو شورای سردبیری نشریات توقیف شده ای مثل بیان و نویسنده برخی مطبوعات اصلاح طلب را در کارنامه خود دارد، از استادی در این دانشگاه برکنار شد.

استاد اسلامی غیر از دروس عمومی، در رشته های مختلف دانشگاهی تدریس دروس تخصصی را نیز بر عهده داشت که از آن جمله می توان به دروس مدیریت اسلامی و انسان شناسی در رشته علوم تربیتی؛ دروس انسان شناسی و تاریخ تفکر اجتماعی در رشته علوم اجتماعی؛ دروس تاریخ اسلام تخصصی و مروری بر نهج البلاغه در رشته الهیات و…. اشاره کرد.

همچنبن بنابه گزارش خبرنامه امیرکبیر انجمن اسلامی دانشجویان دانشگاه کاشان با صدور بیانیه ای به اخراج احمد اسلامی استاد این دانشگاه اعتراض کرد در این بیانیه امده است:روی سخن با شما دانشگاهیان است و موضوع سخن آن یگانه استاد فرزانه­ای که همه چیزش را در راه انقلاب و دانش و دانشگاه به قمار گذاشت. هم او که از بیست و شش سال پیش، کلاس­های درسش در دانشگاه اصفهان و صنعتی اصفهان و مدرسه عالی علوم کاشان (که بعدها به دانشگاه کاشان ارتقا یافت) با شور و استقبال دانشجویان برگزار می­شد؛ چنان که درس وی در دانشگاه اصفهان به جای کلاس در سالن اجتماعات ارائه می­شد. هم او که در نظرسنجی­های به عمل آمده از دانشجویانش گوی سبقت را از همه هم­صنفانش ربوده و از این نظر نمونه بود. هم او که در وادی تفسیر نهج­البلاغه نظیری ندارد و پژوهش­هایش این را گواه است. هم او که چنان با دانشجو دمساز بود که نمی­توانست فاصله میان دروازه دانشگاه و کلاس درسش را در کمتر از نیم ساعت بپیماید. هم او که گردن کج کردن برایش ننگ و نامش احمد اسلامی است. اما جهان چنان پیر است و بی­بنیاد که ننگش نام گشت و نامش ننگ. و این ننگ او را از دانشگاه بیرون راند…

از چند سال پیش، استاد احمد اسلامی از تدریس دروس عمومی منع شد و این سرآغاز راه محدود کردن ایشان و جدا کردن دانشجویان از وی بود. اما از مهر بی­مهر امسال، دانشگاه از نعمت وجود استاد احمد اسلامی کاملاً محروم گشت. در عصر ما، بیرون راندن اساتید مستقل و دگراندیش از دانشگاه­ها، رخداد تازه­ای نیست. هر مورد از این رخدادها به بهانه­ای صورت گرفته است و در مورد استاد احمد اسلامی، «ناکافی بودن مدرک تحصیلی» بهانه است. انجمن اسلامی از آغاز سال تحصیلی جاری، برای حل این مشکل پیگیری­ها و رایزنی­های متعددی انجام داد و در آخرین حرکت، مجموعه­ای از اعضای شورای مرکزی انجمن اسلامی و دست­اندرکاران نشریه­های «نیک­آهنگ»، «پنج­دیواری»، «کویر» و «مکث» دیداری با ریاست دانشگاه داشتند. بر خود لازم دانستیم که در پایان نیم­سال تحصیلی نتیجه این رایزنی­ها را به اطلاع عموم برسانیم.

مجموعه مسئولان مربوطه با اصرار بر سیاسی نبودن موضوع، تأکید دارند که عدم ارائه درس به استاد احمد اسلامی بر اساس بخشنامه وزات علوم انجام شده است که دانشگاه را ملزم به استفاده از اساتیدی می­کند که مدرک تحصیلی ایشان یک مقطع بالاتر از مقطع تدریس باشد و استاد احمد اسلامی واجد این شرط نمی­باشد. این ادعا با چالش­هایی جدی مواجه است که صحت آن را به زیر سؤال می­برد.

* ۱- انجمن اسلامی معتقد است که اگر چنین بخشنامه­ای وجود داشته باشد، مسلماً به نحوی در آن دست دانشگاه باز گذاشته شده است تا از آسیب­هایی نظیر محروم شدن دانشگاه از دانشمندی چون استاد اسلامی پیشگیری شود. بر این اساس به اصرار از دکتر ساداتی­نژاد خواسته شد که این بخشنامه را در اختیار فعالان دانشجویی دیدار کننده با ایشان قرار دهند اما ریاست محترم دانشگاه از ارائه آن خودداری کردند.

* ۲- اگر چنین بخشنامه الزام­آوری وجود داشت، چه نیازی به تصویب شورای آموزشی دانشگاه بود؟ این نیز نشان می­دهد که دانشگاه دارای آزادی عمل بوده است که اگر چنین نبود، ابلاغ ریاست برای اجرا کافی بود. بنابراین انجمن اسلامی معتقد است که تمام مسئولیت بیرون راندن استاد احمد اسلامی از دانشگاه، متوجه دانشگاه و به خصوص شخص رئیس دانشگاه است که اگر تمایلی به بیرون راندن ایشان نداشتند، بخشنامه محدودیتی ایجاد نمی­کرد.

* ۳- اگر ریاست دانشگاه تمایلی به حضور استاد اسلامی در دانشگاه نداشته باشند، این موضوع برای انجمن اسلامی عجیب نخواهد بود. شکی وجود ندارد که دانشگاه از نظر سیاسی با استاد اسلامی دچار مشکل است. برای گواهی این ادعا همین بس که تا کنون هیچ یک از برنامه­هایی که انجمن اسلامی با استاد اسلامی ترتیب داده است، از هیأت نظارت دانشگاه به ریاست دکتر ساداتی­نژاد مجوز نگرفته است. همین چندی پیش بود که با استفاده از استاد اسلامی در کارگاهی مطالعاتی در زمینه نهج­البلاغه مخالفت شد. باید سخت متأسف بود برای دانشگاهی که در مدیریت آن، سیاسی­بازی و خود بزرگ پنداری جایگزین دانش­محوری شود.

از هرچه بگذریم، باید گفت که از هم­صنفان استاد اسلامی بیش از این انتظار می­رود؛ به خصوص از اساتیدی که ایشان را از نزدیک می­شناسند و یا حتی خود زمانی شاگرد ایشان بوده­اند و جملگی به فربگی اندیشه استاد معترفند. در مورد سایر اساتید، نگرانی دیگری نیز وجود دارد. نگرانی از این که دانشگاه، حضور استاد اسلامی در دانشگاه را موکول به اعلام نیاز مدیران گروه­های آموزشی نماید و خود در حالی که قلم بر امضای حکم انتصاب به مدیریت گروه نگه داشته است، به نظاره رفتار این اساتید بنشیند تا شاید از این راه، تمام مسئولیت این اقدام که در تاریخ دانشگاه ثبت خواهد شد و در تحولات آینده آن مؤثر خواهد بود را یکجا از گرده خود خالی کرده و بر دوش برخی از اساتید تحمیل کند. پیشگیری از وقوع چنین رخدادی نیازمند تیزبینی و آینده­نگری بیشتر از سوی اساتید مرتبط است.

انجمن اسلامی همچنان با جدیت، این موضوع را پیگیری می­کند به مسئولان مربوط توصیه می­کند که در راستای حفظ وجهه علمی دانشگاه و بی­طرفی سیاسی آن، از ثبت این مورد منفی در کارنامه خود و دانشگاه بپرهیزند. شایان ذکر است که انجمن اسلامی دانشجویان دانشگاه کاشان در نیم­سال آینده، عموم دانشگاهیان را از جزئیات و ابعاد این ماجرا مطلع خواهد کرد و نیز در معرفی هر چه بیشتر شخصیت و منزلت علمی این استاد ارجمند گام خواهد برداشت.