فرارو: سعید لیلاز تحلیل گر امور اقتصادی و سیاسی در ارزیابی خود پیرامون آتش زدن و بستن فرشگاه های بنتون می گوید: «اولا کشور بار دیگر در حال نزدیک شدن به حاکیمت دوگانه است و ثانیا انتخابات ریاست جمهوری را پیش رو داریم بنابراین این داستان ها خوراک داخلی دارد چون نه سرمایه دین دارد و نه آنها که این کارها را می کنند دلشان برای متدینین سوخته است.»

هفته گذشته با شدت گرفتن موج اعتراضات به حملات اسرائیل علیه مردم غزه یکی از شعب فروشگاه بنتون در تهران طعمه حریق شد. این در حالی است که تاکنون منابع رسمی عمدی بودن این آتش سوزی یا وجود ارتباطی بین آتش سوزی در فروشگاه بنتون و اعتراض به حملات اسرائیل به غزه را تایید نکرده اند.

با این حال چند روز پس از این ماجرا سه شعبه دیگر از فروشگاه های «بنتون» در تهران تا شامگاه پنجشنبه از سوی اداره اماکن نیروی انتظامی پلمب شد.

منابع خبری از جمله علت های بستن شعب بنتون را صهیونیستی بودن آن اعلام کرده اند این در حالی است که بازهم تاكنون منابع رسمی این موضوع را نه تایید و نه تکذیب کرده اند.

وابسته بودن یا نبودن بنتون به صهیونیست ها از سال گذشته در آستانه افتتاح نخستین شعبه آن در تهران و حضور «لوچیانو بنتون» در ایران به یک جنجال بزرگ تبدیل شد.

انتشار خبر سفر لوچیانو بنتون طراح مد ایتالیائی به تهران و مطرح کردن نام شهردار تهران به عنوان میزبان و طرف گفتگوی بنتون سال گذشته در آستانه عزاداری های شب شهادت امام اول شیعیان توسط سایت اینترنتی ستاد مبارزه با قاچاق کالا و ارز آغاز شد؛ ستادی که زیر نظر غلامحسین الهام، سخنگوی دولت و وزیر دادگستری ایران، اداره می شود.

به دنبال انتشار خبر این سفر و گزارش های پی در پی رسانه‌های وابسته به دولت، مشاور شهردار تهران اعلام کرد که کار آقاى بنتون لباس است و گفت: «ما کارى به اندیشه هاى ایشان نداریم فقط مى خواهیم از تخصصشان براى ایرانیان استفاده کنیم؛ از چاقو هم مى توان براى آدم کشى استفاده کرد و هم مى توان با آن جراحى کرد.»

فدریکو سارتور مدیر روابط عمومی فروشگاه های بنتون در ایتالیا نيز در اين باره چه آن زمان و چه در زمان آتش گرفتن شعبه فروشگاه بنتون در تهران گفت: «گروه بنتون یک گروه بین المللی است که دغدغه اصلی اش پوشاک است نه سیاست. ما در 120 کشور مختلف در همه دنیا شعبه داریم. اهداف مان را هم در این کشورها روی مسائل اقتصادی شکل داده ایم تا سیاسی.»

اما این توضیح هم گزارشگران این رسانه‌ها را قانع نکرد و آنها در پاسخ نوشتند: «بنتون یکى از فروشگاه هاى زنجیره اى پوشاک است … که رئیس هیأت مدیره و عده اى از اعضاى این شرکت یهودى و از اعضاى لابى صهیونیست ها هستند… آیا پا گذاشتن به فروشگاه بنتون در ایران و کسب سود و خروج پول از کشور در قبال ترویج کارتل ها و برندهاى یهودى صحیح است..؟»

سال گذشته جنجال به راه افتاده بر سر صهیونیست بودن یا نبودن بنتون و حمایت شهرداری پس از آن به طور موقت پايان يافت كه سفیر جمهوری اسلامی در ایتالیا توضیحاتی را در ذيل يك مقاله درباره حضور بنتون در ايران ارايه كرد.

بر اساس اعلام زهره وند، سفیر تهران در رم، آشکار شد لوچیانو بنتون که از او به عنوان «میلیاردر صهیونیست» نام برده می شد، به وساطت سفارت ایران در رم و در ادامه برنامه های دولت برای جلب سرمایه گذاری های خارجی به تهران سفر کرد بود. سفیر ایران در ایتالیا چندی پس از این در پی آنچه «اختلاف با منوچهر متکی» خوانده شد از ایتالیا فراخوانده شد.

با این وجود در پی آغاز حملات اسرائيل به غزه و با لا گرفتن موج اعتراضات مختلف در ايران نسبت به کشتار فلسطینیان، نام بنتون يك بار ديگر با بستن شعب آن بر سر زبان افتاد.

اين در حالی است كه سعيد ليلاز كارشناس اقتصادي و سياسي بر سر زبان افتادن دوباره نام بنتون را بی ارتباط با آغاز حملات اسرائيل در غزه می داند.

او در اين باره به فرارو می گويد: «ریشه آتش زدن این فروشگاه و بستن آن وابستگی اش به صهیونیست ها و این قبیل حرف ها نیست چون اساسا سرمایه دین ندارد که بگوییم متعلق به اسلام، مسحیت و یا صهیونیسم است. سرمایه داری به طور کلی پدیده و یا موجودی کاملا زنده و بی دین است.»

اين كارشناس اقتصادي و سياسي با بيان اينكه «ریشه اصلی این قضایا بازگشت دوباره به حاکمیت دوگانه در ایران است» مي‌افزايد: «در سال های 72 تا 1384 که دولت از بقیه عناصر حکومت جدا شده بود برخيی از عناصر حكومت از طریق ارسال پیام های كه اكنون هم نمونه آن را با بستن بنتون شاهد هستيم سعی داشتند منظور و نظر خود را تثبيت کنند.»

لیلاز با تاکید بر اینکه تکرار چنین شرایطی دلیلی جز نزدیک شدن به انتخابات ندارد می افزاید: «در آستانه برگزاری دهمین دوره انتخابات ریاست جمهوری شاهد افزایش پیام ها ذکر شده هستیم که به طور مثال کاندیداهای رقیب را به این طریق از میدان به در کنند.»

او با طرح این سوال که آیا سینما جمهوری هم متعلق به صهیونیست ها بود که آتش گرفت می گوید: «متاسفانه برخی جریان های سیاسی در داخل کشور به جای آنکه در عالم سیاست یا از طریق گفتگو یا از طریق صندوق رای با یکدیگر حرف بزنند و قدرت نمایی کنند در پشت صحنه سیاست به چنین اقداماتی روی آورده اند.»

ليلاز درباره اثر اين گونه برخوردها بر روی میزان سرمایه گذاری هاي خارجی در كشور مي گويد: «اساسا در كشور سرمایه گذاری خارجی در کار نبوده است که بخواهیم اكنون نگران تهدید آن باشیم. این اتفاقات آثارش بر جذب سرمایه در ایران بسیار ناچیز است چون ما چیزی در ایران جذب نمی کردیم.»

او افزايد: «سالی 200 تا 300 میلیون دلار جذب سرمایه برای کشوری که درآمد نفتی اش وقتی با کاهش شدید قیمت روبرو هستيم با کمال تاسف به 40 میلیارد دلار می رسد شوخی است. ضمن آنکه در سال های اخیر در مقایسه با سال های گذشته هیچ گاه خروج سرمایه تا این حد بیشتر از ورود آن نبوده است، بنابراین این اتفاقات اثر اقتصادی روشنی روی کشور ما نمی گذارد.»

ليلاز مي گويد: «اصلا با چشم انداز پیش روی به هیچ وجه امیدوار نیستم که ایران در جذب سرمايه موفق باشد.»

اين كارشناس اقتصادي ادامه می دهد: «در شرایط فرار سرمایه، انتظار برای ورود سرمایه انتظار ساده لوحانه‌ای است. وقتی قرار است سرمایه جذب شود اول باید جلوی فرار آن گرفته شود.»

وي با طرح اين سوال كه «بورس تهران به چه علت در چنین شرایطی گرفتار شده است» می گوید: «سرمایه در حال فرار از کشور است. در حال حاضر شاخص بورس تهران با سقوطی غیر قابل باور به یک سوم دوران خاتمی رسیده است.»

ليلاز در خاتمه می گويد: «من فکر نمی کنم که در ایران ورود سرمایه داشته باشیم انتظارهم برای ورود نباید وجود داشته باشد مگر آنکه قبل از آن به مدت سه، چهار سال اول جلوی خروج سرمایه گرفته شود.»