فرارو: علی اکبر جوانفکر ، مشاور مطبوعاتی آقای احمدی نژاد، در یک مطلب انتقادی علیه مطبوعات غیر دولتی که در وبسایت خود درج کرده ، مدعی شده است که تعطیلی رسانه ها در ایام سوگواری امام حسین (ع) هیچ خلائی در زندگی مردم ایجاد نکرد و بنابر این آن ها باید به “مرخصی استعلاجی” بروند.

این مطلب را با عنوان ” مرخصی استعلاجی برای مطبوعات” در زیر بخوانید:

کسب خبر و اطلاع از تحولات و رویدادهای جاری در محیط زندگی ، یک نیاز قطعی و ضروری انسان شناخته شده است تا آنجا که گفته می شود “بی خبری و جهالت نسبت به مسائل و تحولات پیرامونی” ، به مرگ قطعی انسان می انجامد. برای پاسخگویی به همین نیاز بوده است که رسانه های ارتباط جمعی در اشکال و انواع مختلف آن شکل گرفته اند تا انسان به طور مستمر و فوری با جریان توقف ناپذیر اطلاعات همراه و همساز شود و از این رهگذر ، نیاز خود را به دانستن و آگاهی ، مرتفع نماید. در دنیای امروز ، رسانه ها و مطبوعاتی مورد توجه و اعتماد افکار عمومی قرار می گیرند که اساس و مبنای کار آنها ، مبتنی بر اطلاع رسانی دقیق ، صحیح ، سریع ، جامع ، و بی طرفانه از رویدادهای مختلف باشد به گونه ای که سهم عمده تر آگهی و تبلیغات نیز به نشریاتی اختصاص داده می شود که در امر اطلاع رسانی پیشتازتر از رقبای خود باشند. در واقع رقابت اصلی میان روزنامه ها در حوزه اطلاع رسانی و میان خبرنگاران و نویسندگان مطبوعاتی متمرکز می شود نه در حوزه جذب آگهی. هر روزنامه ای که در اطلاع رسانی دست پیش داشته باشد ، به طور طبیعی و بدیهی موفق به جذب آگهی های تبلیغاتی می شود و اصولا آگهی دهندگان نیز برای نشر آگهی های خود، به سراغ رسانه هایی می روند که اخبار و گزارشهای اختصاصی و تازه را به صورت کامل و جامع و با جذابترین روشهای جذب مخاطب ، ارائه می دهند. اطلاع رسانی به عنوان یک جریان توقف ناپذیر و لحظه به لحظه شناخته شده است و از همین رو در بسیاری از کشورهای جهان ، مطبوعات تعطیل بردار نیستند و حتی با برنامه ریزیهای هوشمندانه ای که در ایام تعطیلات رسمی و غیر رسمی ، از سوی اصحاب رسانه به عمل می آید ، اخبار و گزارشهای متنوع تر و جذاب تری همراه با ویژه نامه های مختلف ، منتشر می شود زیرا مطالعات انجام شده اثبات کرده است که مخاطبان در ایام تعطیل ، نیاز بیشتری به کسب خبر و اطلاعات دارند و از این رو فرصت بیشتری را برای تامین این نیاز خود از مجاری مختلف اختصاص می دهند . متاسفانه این فرایند در فضای رسانه ای کشور ما وجود عینی ندارد و اغلب روزنامه ها نه بر اساس نیاز مخاطبان بلکه بر مبنای نیاز سیاسی مدیران آنها یا تلاش جریانهای مختلف سیاسی و حزبی برای دست یابی به قدرت شکل گرفته اند. در کشور ما روزنامه هایی وجود دارند که به هیچوجه در تراز و شان ملت ایران نیستند و نشر و توزیع آنها نیز موجب وهن جامعه می شود. این دست از مطبوعات ، در ایام انتخابات به ابزار تبلیغاتی برای کسب رای به نفع مدیر مسوول یا نامزد مورد علاقه شان تبدیل می شوند و پس از ورود به صحنه قدرت یا مراکز تصمیم گیری، تیترهای اصلی خود را به اظهارنظرها و اقدامات این افراد اختصاص می دهند. علاوه بر این باید توجه داشت که انتشار این گروه از مطبوعات ، بازتاب دهنده هیچ شاخصه ای از پیشرفت رسانه ای در کشور محسوب نمی شود. در شرایطی که حمله وحشیانه رژیم صهیونیستی به مردم مظلوم و بی پناه غزه ، به اصلی ترین خبر رسانه های ارتباط جمعی جهان تبدیل شده است ، چگونه می توان به رویت روزنامه ای پرداخت که در صفحه اول آن هیچ نشانه ای از این خبر بسیار مهم به مخاطبان ارائه نمی شود و اصولا چنین روزنامه ای را در کدامین قسمت از نقشه رسانه ای کشور می توان تعریف کرد؟! مدیران مسوول روزنامه های سراسری کشور با اتخاذ یک تصمیم جمعی ، به مدت چهار روز از مرخصی استحقاقی استفاده کردند و دست از انتشار کشیدند. مفهوم این تعطیلی آن است که مردم از دانستن و کسب اطلاع از روند تحولات و رویداهای مختلف داخلی و خارجی محروم شده اند اما واقعیت این است که نه جریان اطلاع رسانی را می توان متوقف کرد و نه مردم را می توان در جهل و بی خبری نگاه داشت. در این مدت رژیم صهیونیستی نه تنها حملات خود را به مردم غزه متوقف نکرد بلکه بر شدت این حملات و کشتار زنان و کودکان فلسطینی افزود و میلیونها نفر از مردم جهان برای اعتراض به این جنایات به خیابانها ریختند و هزاران رویداد مهم دیگر نیز در جهان بوقوع پیوست. مردم نیز از مجاری مختلف بویژه از طریق رسانه ملی و شبکه های خبری در فضای اینترنتی به اخبار و اطلاعات مورد نیاز خود دسترسی پیدا کردند. به این ترتیب معلوم می شود که خلاء روزنامه ها در این ایام هیچ واکنشی را در زندگی مردم برنیانگیخته است. گفتن چنین سخنی از سوی مشاور مطبوعاتی رئیس جمهور سخت است اما در عین حال قابل تامل به نظر می رسد که روزنامه های کشور ما امروز بیش از مرخصی استحقاقی نیازمند استفاده از مرخصی استعلاجی هستند. این وضعیت بیمارگونه باید درمان شود و صد البته درمان آن نیز به صورت دستوری غیرممکن است . اصلاح این وضعیت مستلزم شکل گیری اراده های اصلاح گرایانه در درون جامعه رسانه ای کشور و به میدان آمدن صاحب نظران و کارشناسان دلسوز برای مطرح کردن ایده های تازه و تبدیل آنها به مطالبه ملی است.