خُسن آقا: ببینید چه چرندیاتی تحویل مردم می‌دهند. حالا گیرم که این داستان صحت داشته باشد! مرگ شهر حرت است که همین طوری بیایند و یک جایی را که حتی خود اسرائیل هم پذیرفته است که جزو خاک فلسطین است را بگیرند و بعد بروند از آن گاز خارج کنند!؟ باور کنید این ارگان حزب توده دیگر گندش را در آورده.
پیک نت: هیچکس نمی تواند مدعی وابستگی رهبران حماس به شرکت های نفتی بشود مگر اسناد و مدارک لازم را دراختیار داشته باشد، اما به آسانی می توان از سیاست های حماس نتیجه گرفت که آنچه کرد عملا می رود تا به سود شرکت های نفتی انگلیسی – که اسرائیل و صهیونیسم بین المللی در آنها، همانند شرکت عظیم “شل” سهامدار عمده اند- تمام شود. البته به قیمت هزار کشته و 4 هزار معلول و زخمی که اکثریت آنها را زنان و کودکان تشکیل میدهند.

آخرین اخباری که درباره فاجعه غزه منتشر شده روند رو به پایان بمباران از یکسو و رسیدن عملیات نظامی اسرائیلی ها به نتیجه، یعنی دو قسمت کردن غزه حکایت می کند. بدین ترتیب رئیس جمهور جدید امریکا که گمان می رود در ابتدای ورود خود به کاخ سفید بعنوان ناجی صلح ظاهر شده و آتش بس را در غزه اعلام کند، پس از پایان عملیات منجر به نتیجه سکان ریاست جمهوری امریکا را بدست خواهد گرفت.

در سومین هفته بمباران غزه، بتدریج اخبار مربوط به دلائل واقعی بمباران غزه و موشک پرانی حماس از پرده بیرون می آید. حتی اگر بخشی از اخبار که منتشر شده واقعیت داشته باشد، در پایان سومین هفته بمباران غزه، این شهر توسط ارتش اسرائیل به دو قسمت تقسیم شده و بخش ساحلی و حوزه ذخیره گازی آن به اشغال اسرائیل درخواهد آمد و شرکت های انگلیسی و امریکائی قراردادهای استخراج و انتقال و فروش آن را با اسرائیل منعقد کرده و اسرائیل نیز علاوه بر حق انتقال، سهم مصرف داخلی خود را از آن خواهد برد.

بدین ترتیب است که بتدریج باید به ریشه واقعه جنگ میان حماس و فتح در دولت مشترک حماس- عباس نزدیک شد. جنگی که اسماعیل هنیه و حماس با اعلام حکومت مستقل در غزه آن را از فلسطین جدا کردند و اکنون با تقسیم آن به دو نیمه، عملا فلسطین نه تنها از یک منبع بزرگ درآمد – یعنی گاز- محروم می شود، بلکه فلسطین به سه پارچه جدید تقسیم می شود.

سرعت حرکت نیروی زمینی اسرائیل برای ایجاد یک تونل نظامی میان دو بخش غزه و سلطه به مناطق ساحلی غزه باید حجت را بر ناظران سیاسی تمام کرده باشد که آنچه در حال تکامل است، نقشه ایست از سوی شرکت های بزرگ نفتی و بویژه انگلیسی.

در اینصورت دو اقدام رهبری حماس زیر علامت سئوال است: 1- جدا کردن غزه از بقیه فلسطین با امید سلطه بر گاز کرانه مدیترانه و رفتن به سوی قراردادهای مستقل از بقیه فلسطین با شرکت های نفتی. 2- اعلام پایان آتش بس و آغاز موشک پرانی که اسرائیل آن را بهانه حملات اخیر هوائی به غزه کرد.

هیچکس نمی تواند مدعی وابستگی رهبران حماس به شرکت های نفتی بشود مگر اسناد و مدارک لازم را دراختیار داشته باشد، اما به آسانی می توان از سیاست های حماس نتیجه گرفت که آنچه کرد عملا می رود تا به سود شرکت های نفتی انگلیسی – که اسرائیل و صهیونیسم بین المللی در آنها، همانند شرکت عظیم “شل” سهامدار عمده اند- تمام شود. البته به قیمت هزار کشته و 4 هزار معلول و زخمی که اکثریت آنها را زنان و کودکان تشکیل میدهند.

آخرین اخباری که درباره فاجعه غزه منتشر شده حکایت از روند رو به پایان بمباران از یکسو و رسیدن عملیات نظامی اسرائیلی ها به نتیجه، یعنی دو قسمت کردن غزه است. بدین ترتیب رئیس جمهور جدید امریکا که گمان می رود در ابتدای ورود خود به کاخ سفید بعنوان ناجی صلح ظاهر شده و آتش بس را در غزه اعلام کند، پس از پایان عملیات منجر به نتیجه سکان ریاست جمهوری امریکا را بدست خواهد گرفت. بخشی از وسعت بمباران ها که طی دو شب گذشته در غزه انجام شده و افزایش سرعت تانک های اسرائیلی در عبور از قلب غزه برای تمام کردن کار تا پیش از ورود اوباما به کاخ سفید باید باشد.

بازی بزرگ نفتی- گازی تا اینجا به این نتیجه رسیده است و آنها که در جمهوری اسلامی مشوق حماس بودند، دیر یا زود که نتیجه کار بر مردم فلسطین و عرب معلوم شد باید پاسخ بدهند که کاری صدام حسینی کردند و یا کاری عرفاتی!

طبق آخرین خبری که اورشلیم پست، دراین ارتباط منتشر کرده است اسرائیلی ها با شرکت های نفتی توافق کرده اند بی توجه به موضع گیری های حماس کار حفاری را در کرانه غزه ادامه داده و فعلا پول حاصل از قراردادهای فروش گاز را در یک حساب بانکی مستقل واریز کنند تا در صورت ادامه دوباره مذاکرات صلح اسرائیل و فلسطین تکلیف آن روشن شود!

طبق قرار داد اسلو زمین های کرانه غزه که در آنها گاز کشف شده متعلق به دولت خودگردان فلسطین است. (نخستین خبر دراین باره که روز گذشته در پیک نت منتشر را اینجا بخوانید.)