خبرنامه امیرکبیر: خلف باقی (انجمن اسلامی دانشگاه زابل): از آن چه به نام تحکیم شیراز اتفاق می افتد، تبری می جوییم

اولین سؤال من از شما در خصوص تحلیل شما از وضعیت فعلی دفتر تحکیم وحدت طیف شیراز است؟

– بعد از این که اّقای طباطبایی از مجموعه بیرون رفت و انتخابات جدید انجام شد، این انتخابات منشا تغییرات جدیدی شد. در یک موقعیت زمانی تعدادی از اعضای شورای مرکزی (با توجه به انتخاباتی که در کشور در پیش رو بود) تصمیم گرفتند که دو نفر از مؤسسین جریان شیراز را به نوعی حذف کنند. این حرکت موجب خروج تمام جریاناتی شد که تشکیل دهنده طیف شیراز بودند. و اما مجموعه ای که باقی ماند یک مجموعه نحیفی بود که فقط اسم شیراز را به میراث برده و کمترین وابستگی از لحاظ تشکیلاتی و فکری با مجموعه قبلی طیف شیراز نداشت. همین مهم ترین عامل برای شروع تغییر وضعیت تحکیم شد؛ منافع دانشجویی خط خورده و منافع حزبی ـ گروهی جایگزین شده و از این به بعد سیاست مجموعه با حذف افراد تعیین می شد و طریق تامین منافع افراد هم از بالای هرم به سمت پایین تغییر کرد، بینش سیاسی حاکم بر مجموعه هم نمودی از دیکته جریاناتی شد که منافع خود را با ابزار قرار دادن مجموعه تامین می کردند، تعامل با جریانات هم تبدیل به دخالت جریانات بیرونی در مجموعه شد و دقیقا در مقطع انتخابات، منافع مجموعه با منافع تعدادی از گروه ها گره خورده و همه این ها عواملی بود که با روح حاکم بر تحکیم شیراز مغایرت داشت و این عوامل خود به خود موجب تغییر وضعیت تحکیم شیراز شد.

یعنی شما می فرمایید که با خروج دو نفر از اعضای مسن مجموعه که دیگر فعالیت چندان مستقیمی هم در مجموعه نداشتند و ازعنصر دانشجو بودن محروم بودند، یک مجموعه تمام وکمال دانشجویی از هم پاشیده است؟

– اولاً افرادی که از مجموعه خارج شده اند، هنوز هویت دانشجویی خود را حفظ کرده اند و ثانیاً خروج این افراد به عنوان پایه گزاران تحکیم شیراز زود هنگام و نسنجیده بود، ثالثاً انتخاباتی که در آن جا صورت گرفت برآیند مجموعه های تشکیل دهنده تحکیم شیراز نبود، بلکه تنها پرکننده افراد شورای مرکزی بود و در نتیجه مجموعه¬ حاضر نمی توانست میراث دار اندیشه های تحکیم شیراز باشد، پس از هم پاشیدن و ضعیف شدن تحکیم شیراز تنها با خروج دو نفر نبود، ‌بلکه با خروج یک طیف فکری از مجموعه بود.

مشخصات و هویت این طیف فکری مغفول چه بود؟‌

– اولاً هویت دانشجویی خود یعنی استقلال را حفظ کند، ثانیاً پایبند به اصول و ارکان مجموعه باشد، ثالثاً‌ به تعامل با گروه ها و جریانات سیاسی موجود در جامعه بپردازد، نه این که باعث نفوذ و اشاعه جریانات موجود در جامعه گردد و رابعاً به نظام اعتقاد داشته ولی دیدگاهی اصلاح طلبانه داشته باشند.

به نظر شما مثلا مواضع آقای طباطبائی در نشست اصفهان، ‌زاویه ای با مختصات فوق الذکر ندارد؟

– اگر نگاهی عاقلانه و همراه با تامل به رد صلاحیت آقای طباطبائی در آن جا و طیفی که اکثریت مجموعه را در آن مقطع در دست داشت بیندازیم و نگاهی هم به چند نشست بعدی کنیم، می بینیم که گرایشات به سمت آقای طباطبائی بیشتر از قبل شد که خود جوابی به این سؤال شما می تواند باشد.

و این استدلال شما توجیه کننده آن موضع ایشان درآن جا می باشد؟

– ببینید آقای طباطبائی در آن جا هم کلیت نظام را به زیر سؤال نبرد، ولی او هرگز معتقد به این نبوده است که نظام عاری از هر گونه عیب و نقصی است، اما در عین حال معتقد بوده که با اصلاحات در حد عمل و نه حرف، می توان از همین نظام، نظامی مردم سالار و دینی و منطبق با خواسته های جنبش دانشجویی بروز داد. اما به هر حال نمی توان منکر این قضیه شد که موضع دوستان نسبت به زمانی که در تحکیم واحد فعالیت می کردند، به نوعی محافظه کار تر شده؛ و شاید یکی از عللی که باعث موضوع گیری منطقی تر این دوستان گردید، ‌بازگشت به همان روحیه تحکیم که حفظ استقلال خود وکمک نگرفتن و یا حداقل استفاده از نیروهای دولتی و ارگان های دولتی در مقاطع مختلف بوده باشد و علت دیگر هم روی آوردن جنبش دانشجویی به سمت تصمیم های عاقلانه با توجه به گذر از زمان هیجانات سیاسی بود.

یعنی شما می فرمائید مجموعه ای که یک دفعه حمایت دولت و البته حزب مشارکت را از دست داد، ناخودآگاه به دامن جناح های سیاسی رقیب کشیده شد؟

– خیر. اتفاقاً ‌آن چه که باعث تصمیم گیری و دفاع از منافع دانشجویی و مردمی با دلایل منطقیتر گردید، جلوگیری از افتادن این جنبش به دست و دامان جناح رقیب اصلاحات بود، هر چند که در مقطعی حرکات و رفتار حزب مشارکت نیز خود بزرگ ترین تهدید کننده اصلاحات بود.

اما در این خصوص استناداتی همچون دفاع از رد صلاحیت های مجلس هفتم، خبر تشکیل کمیته وفاق و غیره و غیره وجود دارد.

– من در قسمت قبلی جواب هایم اشاره نمودم که آن چه که بعد از انتخابات به نام تحکیم شیراز وارد حوزه فعالیت شد، تنها اسم تحکیم شیراز را با خود به یدک می کشید و این گونه مواضعی از عوارض جانبی همان انتخاباتی است که ما با عدم شرکت خود، اعتراض خودمان را به آن اعلام می کنیم، هر چند که خود شورای مرکزی جدید موظف است که در مقابل آن چه که به نام تحکیم در حال اتفاق است و هیچ گونه همخوانی با روح و اصالت انجمن های اسلامی ندارد، پاسخگو باشد.

در حقیقت من باید بگویم که آن چه که حاصل تولد این فرزند ناخلف (شورای مرکزی جدید تحکیم شیراز) ‌بود، فاصله گرفتن از اصلاح طلبان و نزدیک شدن به جناح منتقد اصلاح طلبان واقعی بود، که یکی از این حرکت ها، همان بحث دفاع از ردصلاحیت ها بود که اصالتاً با روح جنبش دانشجویی و آن چه که اصلاحات و طرفدارانش به دنبال آن بودند، ‌تعارض داشت. کمیته وفاق هم برخلاف شعارهای تکثرگرایانه در خصوص تشکل های دانشجویی موجود در دانشگاه ها بود که خود می توانستند برآیند افکار و نظریات موجود در دانشگاه باشند و این ها همه حاصل جدایی وضعیت جدید تحکیم شیراز از روح و اصالت استقلال گرایانه جنبش دانشجویی بود. در خصوص مخدوش شدن استقلال تحکیم موارد دیگری هم مانند بحث حمایت عجولانه از کاندیداتوری میرحسین موسوی نیز وجود دارد.

با ابراز تاسف و تاثر، آن چه که امروز بر سر مجموعه تحکیم شیراز آمده است چیزی جز دخالت و نفوذ لایه هایی از حاکمیت در جریان دانشجویی نمی باشد و این گونه ابراز نظرهای عجولانه بدون هماهنگی با بدنه انجمن های اسلامی و نیروهای اصلاح طلب، نیز خود حاکی از نحیف شدن مجموعه تحکیم شیراز و دخالت جریاناتی از بیرون مجموعه جریان دانشجویی در آن است.

نکته ای که در تمامی سخنان شما به چشم می خورد،‌ حکایت از نوعی اعلام برائت از وضعیت فعلی تحکیم شیراز دارد، شما به چه علت یا عللی از مجموعه فعلی تبری می جویید؟

– ببینید آن چه که بعد از خروج شاکله تشکیل دهنده تحکیم شیراز اتفاق افتاد، اعمال فشار از طرف مجموعه های بیرونی برای تامین منافع حزبی و گروهی و گاه استفاده از تحکیم شیراز به عنوان آلترناتیوی در مقابل طیف علامه بود و همه این عوامل بنده و مجموعه دوستان را به این نتیجه رساند که با عدم شرکت خود در نشست انتخاباتی مذکور تا رفع این مشکلات، مانع تشکیل فرزندی نا خلف گردیم که تنها از هویت و میراث شیراز، نام تحکیم شیراز را به ارث برده بود و به همین علت خودرا از آن چه که در دفتر تحکیم وحدت به نام طیف شیراز اتفاق افتاده است مبری می دانیم.

شریف نیوز