بامداد خبر: هم‌زمان با سیزدهم آبان، سی‌ویکمین سالروز اشغال سفارت آمریکا در ایران توسط دانشجویان انقلابی که منجر به گروگان‌گیری دیپلمات‌های آمریکایی و سرآغازی بر قطع رابطه‌ی دیپلماتیک دو کشور گردید، گروهی از فعالین دانشجویی فعلی و سابق ایران با نگارش نامه‌ای سرگشاده خطاب به باراک اوباما، این گروگان‌گیری را آغازی بر «گروگان‌گیری جمهوری اسلامی از جهان متمدن» دانستند که هم‌زمان «از شکنجه و به حبس افکندن و کشتار شهروندان خود نیز ابایی ندارد» و دانشجویان مخالف را به جای «کلاس‌های درس» روانه‌ی «سلول‌های انفرادی» می‌کند.

امضاکنندگان این نامه از رییس‌جمهور ایالات متحده آمریکا خواسته‌اند «تا همانطور که پیگیر مساله گروگان‌های کشور متبوع خود در ایران می‌باشد، پیگیر وضعیت دانشجویان به گروگان‌ گرفته شده نیز باشد و حاکمان دیکتاتور ایران را در خصوص وضعیت ایشان مورد مؤاخذه قرار دهد».

به گزارش بامدادخبر، متن کامل این نامه که ترجمه انگلیسی آن در اختیار خبرگزاری‌های بین‌المللی قرار گرفته، به شرح زیر است:

ریاست‌جمهور محترم ایالات متحده آمریکا
با سلام؛

سی و یک سال پیش در چنین روزی، سفارت کشور شما در ایران، که بر طبق قوانین و عرف بین‌المللی قسمتی از خاک آمریکا به حساب می‌آید، توسط گروهی از دانشجویان که خود را پیرو خط امام می‌نامیدند، اشغال شد. و این اشغال، سرآغاز اختلافات بین دو دولت جمهوری اسلامی ایران و ایالات متحده آمریکا و تنش در روابط دیپلماتیک دو کشور گردید.

امروز با گذشت بیش از سه دهه از قطع رابطه بین دو دولت جاه‌طلبی‌های هسته‌ای حکومت اسلامی ایران، به مرز خطرناکی نزدیک شده و از سوی دیگر این حکومت، سرکوب‌گرتر از همیشه، تمامی راه‌های مخالفت با این سیاست‌های ویران‌گر را در داخل کشور مسدود نموده است. تایید می‌کنید که پرونده‌ی حقوق بشر حاکمان مستبد ایران آن‌ قدر سیاه است که نیاز به هیچ‌گونه توضیحی ندارد.

اکنون این سوال به صورت جدی در اذهان عمومی آزاداندیشان و صلح‌طلبان جهان وجود دارد که حاکمیتی که با مردمان خود چنان می‌کند که همگان دیدند و از شکنجه و به حبس افکندن و کشتار شهروندان خود ابایی ندارد، در صورت دستیابی به سلاح هسته‌ای با سایر مردمان جهان چه خواهد کرد.

آقای رییس‌جمهور!

سی و یک‌سال قبل در چنین روزی جمهوری اسلامی ایران با گروگان گرفتن دیپلمات‌های سفارت آمریکا، گروگان‌گیری خود را از جهان متمدن آغاز کرد و در سی‌ویک سال گذشته تا به امروز به این روند ادامه داده به طوری‌که امروز نیز دست‌کم دو تن دیگر از شهروندان ایالات متحده (جاش فتال، شین بائر)، گروگان این حکومت هستند و بیش از هشتاد تن از دانشجویان و دوستان و همکلاسی‌های ما به عنوان گروگان‌های دانشگاه، در زندان‌های جمهوری اسلامی به سر می‌برند.

جناب آقای اوباما!

آنچه ما را بر آن داشت تا در سالروز اقدام اشتباه اشغال سفارت آمریکا در ایران، مستقیما شما را خطاب دهیم، وضعیت دوستان دربندمان در زندان‌های جمهوری اسلامی است. جوانانی که این روزها به جای کلاس درس در زندان و گاه در سلول‌های انفرادی و تحت سخت‌ترین و غیر انسانی‌ترین فشارها به سر می‌برند.

ما از شما که علاوه بر ریاست جمهوری ایالات متحده آمریکا، برنده جایزه صلح نوبل نیز هستید انتظار داریم تا علاوه بر در نظر داشتن فعالیت‌های هسته‌ای جمهوری اسلامی، نقض گسترده و برنامه‌ریزی شده‌ی حقوق بشر توسط این حکومت را نیز بیش از پیش مد نظر داشته باشید و از هیچ اهرم فشاری برای متوقف نمودن آن دریغ ننمایید.

اکنون ما جمعی از فعالین دانشجویی سابق و کنونی، مجدانه و مصرانه از شما می‌خواهیم تا همانطور که پیگیر مساله گروگان‌های کشور متبوع خود در ایران هستید، پیگیر وضعیت گروگان‌های ما نیز باشید و حاکمان دیکتاتور ایران را در خصوص وضعیت ایشان مورد مؤاخذه قرار دهید.

ما به طور خاص، خواستار تلاش‌های بشردوستانه جامعه جهانی و توجه ویژه به منظور آزادی هر چه سریع‌تر فعالان دانشجویی و مدنی ذیل:

حامد روحی‌نژاد، شبنم مددزاده، ضیاء نبوی، کوهیار گودرزی، مجید توکلی، مجید دری (که هر شش نفر در شرایط ناگواری در تبعید به سر می‌برند)، آرمان رضاخانی، آیدین خواجه‌ای، ارسلان ابدی، بهاره هدایت، جواد علیخانی، حسن اسدی زیدآبادی، حشمت‌الله طبرزدی، روناک صفارزاده، سینا گلچین، عابد توانچه، عاطفه نبوی، عباس کاکایی، عبدالله مومنی، علی جمالی، علی ملیحی، عماد بهاور، فواد سجودی، کیارش کامرانی، محمد پورعبدالله، محمدامین ولیان، مسعود باباپور، مهدی خدایی، مهدی نظام اسلامی، مهدیه گلرو، میلاد اسدی، نظام حسن‌پور، نعیم آقایی، نوید محبی و نیما نحوی

می‌باشیم.

ما باور داریم که اکنون وقت آن رسیده است که دولت آمریکا خاطره‌ی تلخ 13 آبان 1358 یکشنبه چهار نوامبر 1979 را به فراموشی بسپارد و در کنار مردمان ایران برای دستیابی به یک زندگی بهتر در سایه‌ی حکومتی برآمده از آرای واقعی آنان قرار گیرد.

با احترام

———–

احمد عشقیار؛ فعال دانشجویی، عضو دانشجویان و دانش‌آموختگان لیبرال دانشگاه‌های ایران

امیرحسین اعتمادی، فعال سابق دانشجویی، عضو سازمان ادوار تحکیم وحدت

امیرحسین فتوحی، دبیر انجمن اسلامی دانشجویان دانشگاه هرمزگان

امیر رشیدی؛ فعال دانشجویی و حقوق‌بشر

رحیم همتی؛ فعال دانشجویی

سعید قاسمی‌نژاد؛ فعال دانشجویی، سخنگوی دانشجویان و دانش‌آموختگان دانشگاه‌های ایران

سعید یعقوبی‌نژاد، دبیر سابق انجمن اسلامی دانشجویان دانشگاه مازندران

سلمان سیما؛ فعال دانشجویی، عضو کمیته سیاسی سازمان ادوار تحکیم وحدت

علی تقی‌پور؛ دبیر سابق انجمن اسلامی دانشجویان دانشگاه صنعتی نوشیروانی بابل

لیونا عیسی‌قلیان؛ فعال دانشجویی، عضو دانشجویان و دانش‌آموختگان لیبرال دانشگاه‌های ایران

مزدک عبدی‌پور؛ فعال دانشجویی

یوحنا نجدی؛ عضو کمیته سیاسی سازمان ادوار تحکیم وحدت