شفاف: نوشته معاون ستاد برگزاری كه رتبه نازلی ازنظر رسمی است با طرح بهانه ای مضحك،نوشته: «ما ایمیل شما (!)رادریافت كردیم اشتباه در ترجمه و توضیح، باعث نشان دادن نقشه به این صورت شده است…» تا چند سال آینده، شاهد انحصار شركت‏های چینی در ورزش بود و تمام بودجه ورزش باید در اختیار چینی‏ها قرار بگیردو شركتهای ایرانی بایستی تعطیل شده یا برای كار به چین بروند؟!

آینده : بالاخره یك مقام دون پایه چینی در پیامی مكتوب، ضمن عذرخواهی از جعل نام تاریخی “خلیج فارس”، وقوع این مسئله را با دلایلی مضحك، توجیه كرد اما این اتفاق پس از عقد بزرگ ترین قرارداد تاریخ ورزش ایران با چین، به وقوع پیوست و پیش از آن چشم بادامی‏ها حتی زیر بار عذرخواهی نیز نمی‏رفتند تا در واقع یك برگ نامه عذرخواهی ساده برای ایران یك میلیارد یورو هزینه برداشته باشد و ورزش ایران در سال‏های آتی گریبان گیر معضلات عقد این قرارداد باشد.

به گزارش سرویس ورزشی آینده؛ بالاخره پس از گذشت پنج روز از جعل نام تاریخی “خلیج فارس” و درج نام جعلی “خلیج ع ر ب ی” در افتتاحیه بازیهای آسیایی 2010 گوانگ ژو توسط چینی‏ها، بالاخره چشم بادامی‏ها عذرخواهی كردند اما این عذرخواهی، برخلاف ادعای تكذیب شده مبنی بر عذرخواهی نخست وزیر چین، نه از سوی ون جیابائو نسخت وزیر این كشور كمونیستی انجام شده و نه حتی معاونان یا رئیس دستگاه ورزش این كشور عذرخواهی كرد، بلكه معاون ستاد برگزاری بازیهای آسیایی در نامه‏ای، با طرح بهانه ای مضحك، عذرخواهی كرده كه اگر قرار باشد، سطح وی را با سطوح اداری قیاس كرد، ارشدتر از یك مدیركل نیست و این یعنی عذرخواهی یك پاپاسی هم ارزش ندارد.

اما از آن جالب تر متن عذرخواهی است كه حاوی نكات جالی است؛ در بخش‏های مهم از این پیغام مكتوب آمده بود: «ما ایمیل شما (!) را به رئیس كمیته برگزاری بازی‌ها آقای “لیو پنگ” كه نشان دهنده ناراحتی و اعتراض شما به دلیل نمودار شدن و استفاده اشتباهی نام خلیج فارس در قسمتی از ویدئو پخش شده در افتتاحیه شانزدهمین دوره بازیهای آسیایی دریافت نموده ایم و علاقمندیم كه ضمن تقدیم عذرخواهی عمیق به دلیل این مسئله اشتباه، دلایل این اشتباه را هم توضیح دهیم كه چرا و چگونه این اشتباه در مراسم افتتاحیه رخ داده است… اشتباه در ترجمه و توضیح، باعث نشان دادن نقشه به این صورت شده است…» و در واقع چینی‏ها در ترجمه، خلیج فارس را خلیج ع ر ب ی، معنا كرده‏اند! این توجیه خنده دار مثل آن است كه عنوان شود ایران را در ترجمه، عربستان معنی كرده ‏ایم!

اما انتشار این خبر چند پیام دیگر نیز داشت، نخست آنكه برخلاف ادعاهای صورت پذیرفته، مسئولان كمیته ملی المپیك و سازمان تربیت بدنی هیچ نامه نگاری در جهت اعتراض به جعل نامه خلیج فارس انجام نداده‏اند و با وجود حضور لشگر سلم و تور در ركاب ایشان، به اعتراض از طریق “ایمیل”، آن هم در جایی كه چینی ها مقابل چشمانشان رژه می‏روند اكتفا كرده اند و چینی ها نیز پاسخ همان ایمل ایران را داده اند كه چنین پیگیری ضعیفی برای مسئله‏ای به این مهمی جای تامل و تاسف دارد و ادعای سایت سازمان ترییت بدنی مبنی بر وجود “دیپلماسی فعال” این دستگاه را به چالش می كشد.

نامه نگاری شخصی نه چندان مهم در چین نسبت به این واقعه تلخ و عدم عذرخواهی و حتی اظهار تاسف مقامات ارشد این كشور دوست و برادر نیز حكایت از همین پیگیری ضعیف دارد و در غیر این صورت اگر پیگیری جدی صورت پذیرفته، چین نسبت به اعتراض ایران بی محلی كرده كه یك مقام دون پایه رو مامور تنظیم و ارسال یك نامه عذرخواهی كرده است. البته در خصوص محتوای این نامه نیز تشكیك وجود دارد چرا كه با وجود پیگیری‏های صورت پذیرفته، آینده هنوز موفق به دریافت متن نامه نشده و احتمال می رود علت این استنكاف، انجام این عذرخواهی از طریق یك ایمیل باشد كه طبیعتاً اعتبار نامه را كمرنگ تر می‏سازد.

نخست وزیر چین و سعیدلو در دیداری سرپایی

اما از همه اینها پراهمیت تر آنكه، این نامه به عنوان فشارشكن افكارعمومی و كاهنده هجمه انتقادات نسبت ضعف در برخورد علی آبادی و سعیدلو با چینی‏ها بابت جعل نام خلیج فارس نیز یك روز پس از آن برای كاروان ایران ارسال شد كه قراردادی تحت عنوان تفاهم نامه همكاری به ارزش “یك میلیارد یورو” میان “شركت توسعه تجهیز اماكن ورزشی” متعلق به سازمان تربیت بدنی و شركت چینی “ستیك” برای احداث توسعه ورزشگاه‏های مدرن در ایران به امضاء رسیده بود و در واقع این یك برگ كاغذ عذرخواهی كه حق مسلم ایران، آن هم از طرف مقامی ارشد همچون نخست وزیر و نه یك معاون ستاد بود، برای ایران 1400 میلیارد تومان تمام شد تا بتوان در كتاب گینس، این ركورد را ثبت كرد!

با عقد این قرارداد چند واقعه تلخ به وقوع میپوندد؛ نخست آنكه با توجه به عدم تصویب یك درصد بودجه دستگاه‏های اجرایی برای ورزش در برنامه پنجم توسعه كشور، سازمان تربیت بدنی حداقل در چهار سال آینده، اعتباری مشابه سال‏های اخیر با افزایشی نسبی خواهد داشت كه با این اوصاف و با توجه به آنكه بودجه عمرانی سازمان تربیت بدنی كشورمان از چند صد میلیارد تومان فزونی نمی یابد، طبیعتاً باید تا چند سال آینده، شاهد فعالیت یكپارچه شركت‏های چینی در ورزش بود و تمام بودجه ورزش حداقل در دو یا سه آینده باید در اختیار چینی‏ها قرار بگیرد كه بر این اساس این پرسش مطرح می‏شود كه آیا در ایران ظرفیت فنی پیمانكاران ورزشی صفر در نظر گرفته شده است؟!و شركتهای ایرانی بایستی تعطیل شده یا برای كار به چین بروند؟!

یا روی دیگر این سناریو قرار دادن مجلس درموقعیت كار انجام شده است كه با ایجاد تعهد هزاروچهارصد میلیاردتومانی، مجلس مجبور شود با درخواست یك درصدبودجه كل كشور برای سازمان تحت ریاست جناب سعیدلو موافقت كند و این در حالی است كه حتی در زمان محمدرضا پهلوی نیز قراردادی با چنین رقم بزرگی با یك شركت خارجی بسته نشده بود.

این در حالی است كه اصل 77 قانون اساسی كه مقرر می‏دارد: «عهدنامه‏ها، مقاوله‏نامه‏ها، قراردادها و موافقت‏نامه ‏‏های بین‏المللی باید به تصویب مجلس شورای اسلامی برسد» و بر این اساس انتظار می رود، نمایندگان مجلس در خصوص این مسئله واكنش نشان دهند، هرچند جمعی از ایشان كه به ورزش علاقه ویژه ای دارند، در معیت رئیس دستگاه ورزش و رئیس كمیته ملی المپیك راهی چین شده اند و در جایگاه ویژه بازیها را تماشا می‏كنند و به هر حال فرصتی برای اعتراض به عقد قرارداد یك میلیارد یورویی و واریز 1400 میلیارد تومان از اعتبار ملت ایران به جیب چینی‏ها نمی ماند!