آینده: چرا این استفتائات و فضاسازی های برای نمایش چهره پیامبران از جمله حضرت ابراهیم، حضرت عیسی بن مریم، سلیمان، یعقوب، یوسف، ذكریا و یحیی صورت نگرفت، مگر نه این كه مقام نبوت، وحی و عصمت، جایگاهی رفیع نزد مومنین دارد؟… مگر عكس های هنری و مدی روزی بازیگر نقش یوسف پیامبر، به دست آقایان استفتاییون نمی رسد؟ در آنجا خلاف عرف صورت نمی گیرد و با نمایش چهره حضرت عباس كه سلام خدا بر او باد، بی احترامی صورت می گیرد؟
سید صادق حسینی در وبلاگ صادق مدیا در یادداشتی با عنوان با عنوان از “حمزه سید الشهداء تا عباس ساقی العطشاء” نوشته است:

بعد از سال ها انتظار، اثر شورانگیز و روشن گرانه مختارنامه ساخته دست سید داوود میرباقری چند مدتی است پخش می شود و از همان ابتدا حواشی ای برایش ایجاد شد كه بخشی از آن با هدف جذب مخاطب بیشتر بود و بخشی دیگر با نیاتی خاص.

البته نگارنده دستگاه نیت خوان و تقوا سنج ندارد ولی از همان ابتدای پخش مجموعه، برخی كه فضای مختارنامه را به ضرر خود می پنداشتند، با فضاسازی ها، پخش چهره حضرت عباس ابن علی (ع) را بهانه ای برای تضعیف این سریال قرار دادند.

در این میان سعی شد، این شبهه با طرح استفتاء از مراجع معظم تقلید ادامه یابد كه ایشان نظرات متفاوتی داشتند، برخی آن را بلا اشكال و سایرین نظر دیگری داشتند. اما نكته قابل توجه در نظرات اعاظم دیانت و فقاهت این است كه استدلال هایشان عرفی و نه فقهی است.

اعاظم دیانت تاكید داشته اند: چون ممكن است بازیگر این نقش، در نقش‏های دیگر ـ و چه بسا نامناسب ـ ظاهر شود و این امر، موجب آزردگی خاطر بینندگان یا مخدوش شدن تصاویر ذهنی آنان می‏گردد، بهتر است چهره ی حضرت نمایان نشود.

با طرح این بحث عرفی، یاد حضور بازیگر فقید سینمای جهان آنتونی كویین در فیلم پیام؛ محمد رسول الله (1976) ساخته مرحوم مصطفی عقاد افتادم.

برغم حضور كویین در صدها فیلم هالیوودی، بازی روان و سراسر معنوی وی در فیلم محمد رسول الله هیچگاه از ذهن مخاطب قدیم و جدید پاك نمی شود و همواره خاطره ی خوبی از وی در اذهان وجود دارد.

نگارنده یادداشت هرچه در سابقه مخالفت و انتقاد علمای جهان اسلام و عرب (با آن ویژگی های مرتجعانه اش) درباره ی نمایش چهره حضرت حمزه عموی بزرگوار حضرت ختمی مرتبت محمد مصطفی (ص) جستجو كرد، چیزی نیافت.

نكته تلخ این است؛ چگونه تفسیر و تعبیر خط ابرو و بدن ورزیده ی حضرت عباس ابن علی (ع) با بیانی گاهاً سخیف توسط مداحان انتقادهایی چنین وسیع در پی نداشته است و حالیه نشان دادن چهره ی یك بازیگر مسلمان كه هیچ سابقه ای از وی وجود ندارد سراسر مشكل؟

چرا این استفتائات و فضاسازی های برای نمایش چهره پیامبران از جمله حضرت ابراهیم، حضرت عیسی بن مریم، سلیمان، یعقوب، یوسف، ذكریا و یحیی صورت نگرفت، مگر نه این كه مقام نبوت، وحی و عصمت، جایگاهی رفیع نزد مومنین دارد؟

مگر عكس های هنری و مدی روزی بازیگر نقش یوسف پیامبر، به دست آقایان استفتاییون نمی رسد؟ در آنجا خلاف عرف صورت نمی گیرد و با نمایش چهره حضرت عباس كه سلام خدا بر او باد، بی احترامی صورت می گیرد؟

مگر سینما و تلویزیون ایران چند میرباقری و حسن فتحی دارد كه با چنین فضاسازی هایی، این سرمایه ها را هدر می دهیم؟

مرور حواشی نمایش صورت حضرت حمزه سید الشهداء و حضرت عباس ساقی العطشاء نشان می دهد، چقدر جامعه به سمت روشنگری و چقدر به سمت عرفی شدن حركت كرده است