تربچه نقلی: کمتر کسی هست که با اینترنت و محیط مجازی ایران آشنا باشد و سایت بالاترین را نشناسد. سایتی است که نمی­دانم چه کسانی آن را در ابتدا ساخته­اند ولی اکنون توسط خود کاربران عضو پیشنهاد انتشار یک متن برگزیده­ی وبلاگ داده می­شود و با رأی خود کاربران، متنی برگزیده تلقی می­گردد. من خودم عضو نیستم ولی دوستان زیادی از اعضای بالاترین خیلی روزها روزنوشت من را پیشنهاد می­دهند و برگزیده تلقی می­شود و کامنت می­گذارند. خیلی از خوانندگان روزانه من از سایت بالاترین آمده­اند. این کمکی است که سایت بالاترین به بسیاری از وبلاگ نویسان ارائه می­کند و به این دلیل سایت بالاترین بر گردن وبلاگ نویسی فارسی حق زیادی دارد. زحمت و تلاشی که بسیاری از وبلاگ­نویسان در نوشتن مطالب مفید می­کشند، با کمک این سایت در اختیار دیگرانی قرار می­گیرند که در روز و شب بارها به این سایت سر می­زنند. متأسفانه آدرس اصلی آن خیلی پیش در ایران فیلتر شده بود و از راه­ها و آدرس­های دیگر به آن می­بایست دست یافت. این روزها که این سایت هک شده و یا مشکل فنی دیگری برایش پیش آمده خیلی از وبلاگ­نویسان به دلیل این حق، ابراز تأسف زیادی کرده­اند و این خصلت قدرشناسی خوبی است که در جامعه­ی ایرانی وجود دارد. سایت بالاترین به این دلیل که همه کاره­ی آن خود کاربران هستند، نماد یک جامعه مدنی در محیط مجازی است. در جامعه­ی مدنی، مردم سیاست­گزار و کارگزار اصلی تصمیمات هستند. در این محیط مجازی نیز چنین است و بیشتر پست­هایی که انتخاب می­شود مفید است و به ندرت نوشته­های توهین­آمیز و یا خارج از نزاکت در آن مورد استقبال قرار می­گیرد. این هم نشانه­ی بلوغ دیگری در جامعه­ی وبلاگ­نویسی فارسی است. امیدوارم این نوع جریان آزاد و مدنی اطلاع­رسانی مجازی دوباره بتواند خدمات خوبی به وبلاگ­نویسان ایرانی که این همه اطلاعات مفید تولید می­کنند و امکان دست­یابی به آن به سادگی وجود ندارد ارائه نمایند. محیط وبلاگ­نویس زیبایی­ها و مشکلات خانوادگی خودش را دارد که نویسندگان چند صد هزار نفره آن با آن آشنا هستند. امید که وبلاگ­داران، هم سعی کنند بیشتر بنویسند و مرتب هم بنویسند. دست همه درد نکند. به خصوص بالاترینی­ها.