وبلاگ نیک آهنگ کوثر: راستش را بخواهید، در طول ۱۸ سال کار مطبوعاتی‌ام، بیشترین نقدم متوجه جناح راست بوده. چه زمان اقتدارشان و چه در زمانی که در اقلیت دست و پا می‌زده‌اند.

در دوره حاکمیت دوم خردادی‌ها، نقد اینان سخت‌ترین کار ممکن بود. وابستگی شدید سردبیران و ناشران روزنامه‌هایی که با آنها کار می‌کردم آنقدر دردناک بود که می‌شد سایه سانسور را روی هر مطلب تندی دید.

اعتدال در روزنامه‌های دوم خردادی هیچگاه دیده نشد. روزنامه‌ها وظیفه نقد را رسما فراموش می‌کردند و شده بودند ستادهای تبلیغاتی دولت.

نقدی که خاتمی و کارگزارانش دردشان بگیرد را کمتر می‌شد در روزنامه‌ها دید، در حالی که بسیاری از سیاست‌ها اقتصادی دولت نیز رسما به نوازش منتقدین نیازمند بود.

هر کدام از ما که اندکی گیر دادیم، با تجربه ناخوشایندی روبرو شدیم.

ادامه