پیک ایران: روزنامه آمريكايي “نيويورك تايمز” روز سه‌شنبه در يكي از مقالات خود با انتقاد شديد از عملكرد “ديك چني” معاون بوش، نوشته است كه اقدامات وي بيشتر در خدمت ايران بوده تا آمريكا و مي‌توان گفت كه چني عامل ايران در كاخ سفيد است.
“نيكلاس كريستوف” ‪ NICHOLAS D. KRISTOF‬مي‌نويسد: اگر سرباز ‪ ۱۸‬ساله آمريكايي در حالي دستگير مي‌شد كه قصد داشت اسناد نظامي را به جاسوسان ايراني تحويل دهد آنگاه او را دستگير و به چهارميخ مي‌كشيدند و سال‌ها به زندان مي‌افكندند اما واقعيت اين است كه يك آمريكايي وجود دارد كه بيشترين خدمات ارزشمند را به ايران ارايه كرده به گونه‌اي كه اين ترديد در انسان ايجاد مي‌شود آيا ديك چني واقعا عامل ايران نيست؟
نويسنده نيويورك تايمز نوشته است: نخستين مداخله نظامي عمده دولت بوش سرنگوني نظام طالبان و به عبارتي بزرگترين دشمن شرقي تهران بود و پس از آن نيز واشنگتن بزرگترين دشمن غربي ايران يعني صدام را سرنگون كرد.
نيويورك تايمز افزوده است:آيا اين اتفاقي است كه از ميان ‪ ۱۹۳‬كشور دنيا ما دو همسايه ايران را سرنگون كرديم؟ در نظر بگيرد اوضاع عراق پس از جنگ چگونه پيش رفت، آمريكا ارتش عراق را منحل ، نظام بعث را از هم پاشيد و به استقرار دولتي طرفدار ايران در بغداد كمك كرد. اگر روحانيون ايران سناريوي عراق را مي‌نوشتند نمي‌توانستند اوضاع را بهتر از اين براي خود پيش بيني كنند.
به نوشته اين روزنامه ،ما در عراق جنگيديم و ايران پيروز شد،آيا اين هم اتفاقي است. اگر سياست كلي دولت بوش در خاورميانه مدنظر قرار گيرد، به مدت شش سال كاخ سفيد از تندروهاي اسرائيلي حمايت و از وارد شدن جدي در مناقشه اسراييل و فلسطين خودداري كرد نتيجه اين شد كه احساسات ضدآمريكايي و بنيادگرايي اسلامي در منطقه شدت گرفت.
“كاخ سفيد تابستان گذشته نيز از تهاجم به لبنان حمايت كرد كه اين امر باعث شد جنبش مقاومت اسلامي حزب‌الله لبنان كه عوامل ايران به شمار مي‌روند به قهرمانان جهان عرب بدل شوند”.
در اين مقاله همچنين به شيوه عملكرد دولت بوش در دور كردن همپيمانان سابق واشنگتن در اروپا و آسيا اشاره و از اين امر به عنوان كاهش‌دهنده فرصت ايجاد جبهه مشترك در مقابله با برنامه هسته‌اي ايران نام برده شده است.
نويسنده نيويورك تايمز تصريح مي‌كند: گذشته از همه اين موارد، چشم‌پوشي از شكنجه و ادامه بازداشتهاي غيرقانوني در زندان پايگاه دريايي ارتش آمريكا در خليج گوانتانامو باعث شد تا كاخ سفيد دشمني در جهان اسلام را به همراه آورد و زماني كه واشنگتن به انتقاد از سابقه حقوق بشر در ايران و كشورهاي عربي پرداخت به حيله‌گري متهم گشت.
كريستوف با اشاره به تاييد شكنجه توسط ديك چني به پاسخ چني اشاره مي‌كند كه گفته بود از نظر او اين اقدامات دردآور نيستند چرا كه شكنجه‌هاي رايج در زندان اوين نيز با تاييد صورت گرفته است.
به نوشته نيويورك تايمز ،حتي سران ايران در داخل نيز توسط اقدامات چني و بوش تقويت شده‌اند و تندروهاي ايران كه زماني در داخل كشور منفور بودند اما سياستهاي دولت بوش ملي‌گرايان ايران را تقويت كرد و بهانه به دست محمود احمدي‌نژاد، رييس جمهوري بنيادگراي ايران داد.
نويسنده با طرح اين سوال كه چرا تمركز بر چني است تا بوش، مي‌نويسد:
بخشي از علت اين امر اين است كه چني بيش از بوش بر دستورالعملهاي تندرويانه تاكيد كرده است اقداماتي كه به نفع اهداف ايران تمام شدند. در داخل آمريكا نيز نقش وي در رسوايي اطلاعاتي “اسكوتر ليبي” و امتناع وي از اعتراف به خطاها به از كار افتادن دولت آمريكا و از بين رفتن وجهه آن منجر شد.
كريستوف مي‌نويسد: آيا همه اين مسايل اتفاقي رخ داده و يا اين كه مي‌توان اين امر را به عنوان راهنمايي تازه از سوي روساي چني در تهران براي تخريب وجهه آمريكا تفسير كرد.
نيويورك تايمز با طعنه افزوده است: بسيار خوب! آقاي چني بطور حتم عامل ايران نيست و حتي عامل كره‌شمالي هم نيست چرا كه با شعار “ما با اشرار مذاكره نمي‌كنيم” خود باعث توسعه زرادخانه هسته‌اي پيونگ يانگ شد.
“همچنين بعيد است آقاي چني مامور القاعده باشد حتي اگر اكنون پايگاه مهمي در عراق براي اين گروه تروريستي فراهم آورده باشد”.
نويسنده نيويورك تايمز تصريح دارد:بوش و چني مانند كندي و جانسون كه جنگ ويتنام را به راه انداختند، به منافع آمريكا زيان وارد كردند اقدامات آنها هنوز نيز اوضاع را بدتر مي‌كند.
نيويورك تايمز توصيه مي‌كند: منافع ملي ما به همان اندازه در برابر بي‌لياقتي آسيب پذير است كه دربرابر اقدامات جاسوسي. ما بايد اين اقداماتي را كه نتيجه معكوس مي‌دهند شناسايي كرده و از آن دست بكشيم. اين بار سخن از يك جاسوس در ميان نيست بلكه صحبت از سياست شكست خورده در ميان است و زمان آن فرا رسيده كه اين سياست‌ها را كه سالهاست به ضرر منافع آمريكاست و بيش از آسيبهاي جاسوسان و يا عوامل خارجي در ‪ ۲۰۰‬سال گذشته به منافع ملي ضرر رسانده، ريشه كن كنيم.