خبرنامه اميركبير: روز گذشته جمع گسترده اي از فعالين عرصه هاي اجتماعي، سياسي و دانشجويي در منزل يكي از دانشجويان بازداشت شده اميركبير حضور یافته و ضمن اعلام حمایت از این دانشجویان، به بررسي بازداشت هاي خودسرانه و غيرقانوني اتفاق افتاده در يك ماه اخير، خصوصا بازداشت گسترده دانشجويان اميركبير، پرداختند.

این جلسه به همت كميته پيگيري بازداشت هاي خودسرانه و با حضور پرشور و گسترده، دانشجويان دانشگاه اميركبير و ديگر دانشگاه هاي تهران و برخي شهرها، اعضاي دفتر تحكيم وحدت، فعالين اجتماعي، سياسي، هنري، كارگري، معلمي، نمايندگان اقليت هاي قومي و… تشكيل شد.

به گزارش خبرنامه امیرکبیر، در ابتدا گزارشي از وضعيت بازداشت هاي غيرقانوني يك ماهه اخير ارائه شد: بازداشت غيرقانوني بيش از ۷۰ دانشجوي دانشگاه اميركبير عصر روز دوشنبه ۵ اسفند ۱۳۸۷، تنها به دليل اعتراض مدني به دفن شهيد در دانشگاه، در حالي انجام مي شود كه از اولين ساعات روز وسايل نقليه اي جهت انتقال آنان به بازداشت گاه تعبيه گرديده، پيش از آن كه اعتراضي رخ داده باشد.

مهدي عربشاهي (دبير دفتر تحكيم وحدت) به عنوان اولين سخنران، سخنان خود را اینچنین آغاز كرد:

از حضور دوستاني كه امروز، هنگامي كه دانشگاه و دانشجويان سخت ترين شرايط را مي گذرانند، ما را تنها نگذاشته اند تشكر مي كنم. در طي سه سال اخير سنگين ترين هجمه ها به پيكره دانشجويي دانشگاهها وارد آمده است. پس از برگزاري مراسم شكوهمند ۱۶ آذر حاكميت مترصد فرصتي براي تصرف فضاي دانشگاه بودند. آنان با برگزاري پروژه دفن شهيد قصد نمايش تقابل ميان دانشجويان و شهدا را داشتند، در صورتي كه ما همواره تاكيد كرده ايم كه شهيد داراي ارزشي والا نزد ما می باشد و او را محترم مي دانيم و با استفاده ابزاري از شهيد مخالفيم. وزارت علوم نيز به بهانه اي واهي دفتر تحكيم وحدت را غيرقانوني اعلام كرد و انجمن هاي اسلامي را تحت فشاري بي سابقه قرار داد. دستگيري دانشجويان آزادي خواه، و هويت طلب و اقوام مختلف نيز شاهدي بر اين مدعاست. يك ماه قبل نيز ۴ تن از دانشجويان دانشگاه اميركبير، حسين تركاشوند (دبير انجمن پلي تكنيك)، اسماعيل سلمانپور، كوروش دانشيار (اعضاي شوراي مركزي انجمن پلي تكنيك) و مجيد توكلي (عضو سابق شوراي مركزي انجمن پلي تكنيك) در مراسم سالگرد مهندس بازرگان بطور غيرقانوني بازداشت شده اند و در طي يك ماه اخير در بي خبري از آنان به سر مي بريم، در حاليكه گزارشاتي از اعتصاب غذاي آنان و وضعيت ناگوار جسمي ايشان به ما رسيده است.

تبعات پروژه دفن شهيد در دانشگاه اميركبير، بازداشت بي سابقه ۷۰ تن از دانشجويان و فرداي آن روز حمله وحشيانه نيروهاي امنيتي و اطلاعاتي به خانه چهارتن از فعالين دانشجويي پلي تكنيك، احمد قصابان (عضو سابق شوراي مركزي انجمن پلي تكنيك)، عباس حكيم زاده (دبير سياسي دفتر تحكيم)، نريمان مصطفوي و مهدي مشايخي و ضبط اموال و دستگيري آنان بود. بطوريكه پس ۱۰ روز از هيچ یک از آنان اطلاعي در دسترس نيست. در ماه اخير هم چنين شاهد بازداشت شبنم مدد زاده از اعضاي انجمن اسلامي تربيت معلم نيز بوديم.

در اين وضعيت پيش آمده كه دانشجويان متحمل سنگين ترين هزينه ها گشته اند، حمايت كليه فعالين عرصه هاي سياسي و اجتماعي موجب دلگرمي ما و خانواده هاي دانشجويان دربند شده و موجبات آزادي هر چه سريع تر دوستانمان را فراهم مي آورد.

پس از آن دكتر محمد ملكي (اولين رييس دانشگاه تهران) به ايراد سخن پرداخت:

تنها به ذكر دو نكته پيرامون اتفاقات اخير بسنده مي كنم: نكته اول اينكه در حمايت از دانشجويان و زندانيان سياسي دربند رويكرد گزينشي نداشته باشيم. حضور اين جمع پرشور در حمايت از دوستان دربند، و دلجويي از خانواده هاي آنان، موجب سست شدن مقاومت حاكميت در برابر شما مي گردد. چنانكه در اعدام هاي گسترده سال های گذشته و دستگيري خيل عظيمي از دانشجويان، كسي جرئت نمي كرد كه به دلجويي خانواده قربانيان آن سالها برود، اما امروز اگر همه ما اينجا در حمايت از دانشجويان دربند جمع شده ايم، فقط و فقط به خاطر مقاومت و ايستادگي تك تك شماست. همه ما درد مشتركي داريم كه كه تنها با اتحاد مي توانيم بر آن فائق آييم.

اما تقاضاي دومم از كليه دوستان اين است كه، اگر علي رغم ميل باطني تمام دوستان حاضر در اين جمع، مدت بازداشت دانشجويان ادامه يافت و شب عيد اين دوستان در كنار خانواده هاي خويش نبودند، در لحظه تحويل سال اجتماع بزرگي را مقابل در زندان اوين تشكيل مي دهيم و سفره ۷ سين پهن مي كنيم و دعاي تحويل سال را آنجا، در مقابل در زندان هم صدا مي خوانيم.

پس از آن، سخنران بعدي دكتر حبيب الله پيمان (دبير كل جنبش مسلمانان مبارز) به ايراد سخن پرداخت:

اقدام تاسيس اين كميته، اقدامي تحسين برانگيز است. هر انساني كه حقوقش مورد تجاوز قرار گيرد، حق دارد از آن دفاع كند و بنا به گفته قرآن كسي كه مورد ستم قرار قرار گرفته است، حق ناسزاگويي نيز دارد! هيچ محدوديتي براي دفاع وجود ندارد و هركس خود را مسلمان بداند، بايد دفاع را حق مسلم اين دانشجويان دربند بداند. نكته ديگر اين كه هيچ جرمي هم محقق نشده و اينان حق دارند كه به هر وسيله اي از خود دفاع كنند. وقتي مسلماني مورد ستم قرار مي گيرد و به سلامت، اموال، انديشه و يا فكر او تجاوز مي شود، حق دفاع از خود را دارد و بر كليه مسلمانان نيز واجب است كه از حقوق غصب شده او دفاع كنند، در غير اينصورت مسلمان نيستند!

همگان به طرق مختلفي براي اصلاح جامعه خويش كوشش مي كنند و هيچ كس به صرف آنكه روشي متفاوت براي كوشش در راه اصلاح جامعه برمي گزيند مورد مواخذه گيرد، چه بسا اينكه به زندان برود!
در هر شرايط دفاع از حقوق انساني، مادي و معنوي تعطيل بردار نيست. دفاع از موجوديت انساني ما حق ماست. اگر انساني به ناحق مورد ستم قرار گيرد و نابود گردد، تمامي انسانها نابود گشته اند و اگر كسي از حق انساني دفاع كند، گويا از حقوق كليه بشريت دفاع كرده است. پس اولين و مهمترين وظيفه ما تبيين حقوق افراد و دادن خودآگاهي نسبت به حقوق تضييع شده آنان است. اين رسالت ماست و اگر اين وظيفه انجام نگيرد، تمامي كوشش ها در اين راستا محكوم به شكست است. پس بايد تمام جامعه را در دفاع از حقوق خودش بسيج كرد.

من اين نويد را مي دهم كه دادن هر هزينه اي در راه دفاع از اين حقوق ارزشمند، حتي اگر جان آدمي باشد، بسيار ارزشمند است. تلاش اين كميته نيز در اين راستا بسيار ارزشمند است.

پس از آن دكتر مولايي (وكيل دانشجويان بازداشتي پلي تكنيك) به ايراد سخن پرداخت:

با اداي احترام به كساني كه در راه آزادي هاي مدني زندگي خود را هزينه مي كنند و در اين راه گام بر مي دارند. دانشجويان بازداشتي پلي تكنيك از نخبگان اين جامعه هستند، اما به جاي آن كه فضايي براي رشد و بالندگي آنان ايجاد كنند، با آنان اين گونه ظالمانه برخورد مي شود.

سيل بازداشت هاي اخير، هر گونه اميدي را براي حركت هاي مسالمت آميز مدني نا اميد كرده است.

حمله به خانه دانشجويان و نقض گسترده حريم شخصي افراد و تضييع حقوق شهروندي به صرف داشتن قدرت، به گونه اي است كه شهروندان را بدون هيچ گونه حق و حقوقي چون رعيت هاي قرون وسطي فرض كرده اند!

در دادگاه انقلاب، به من به عنوان وكيل دانشجويان بازداشتي پلي تكنيك، گفته شده كه پرونده در حال طي بررسي هاي اوليه است. اگر جرمي اتفاق افتاده باشد يك انتقاد مدني بوده، اگر اينگونه باشد و انتقاد مدني جرم باشد، من كه وكيل هستم هم مجرمم، پس حرف ديگري ندارم!

پس از آن مهندس متوسلي (رييس دفتر سياسي نهضت آزادي) به ايراد سخن پرداخت:

همه ما در دفاع از حقوق انساني و شهروندي كساني كه بر خلاف قانون بازداشت شده اند گرد هم جمع شده ايم، تا با پي گيري جمعي خود زمينه كاهش فشار و دستگيري هاي خود سر را فراهم كنيم. براي دوستاني كه بر خلاف قانون بازداشت شده اند، دعا مي كنيم تا با ايمان بيشتر، اين اوقات را سپري كنند.

اما نكته مهم آن است كه چرا در چند ماهه اخير اين چنين گستاخانه اقدام به بازداشت دانشجويان و فعالين كرده اند؟

كساني كه در مراسم سالگرد اولين نخست وزير انقلاب، مهندس بازرگان، بازداشت شده اند، فاجعه اي كه در پلي تكنيك رخ داد ۷۰ دانشجو بازداشت شدند، چهار دانشجويي كه به منزلشان حمله شد و دستگير شدند. اين سيل بازداشت ها به همان دليل بازداشت هاي سال ۱۳۸۰ در آستانه انتخابات است. در آن زمان نيز ۸۰ نفر را بي دليل بازداشت كردند تا در شرايطي خاص و ويژه انتخابات را برگزار كنند، اما با همه اين تمهيدات مردم با شور بيشتري انتخابات را به نفع خود رقم زنند، در اين زمان نيز همين اتفاق خواهد افتاد!

نكته مهم ديگر آن است كه آيا در دانشگاه، با فضاي خفقان موجود، چشم انداز توسعه محقق مي گردد؟

اين اقدامات كه در دانشگاهها انجام مي شود خلاف اقدامات در جهت توسعه است. توسعه در زمان آزادي عمل و امكان پرسشگري محقق مي گردد، نه در فضاي خفقان و سركوب. سركوب دانشجويان و اساتيدي كه مي توانند پرچمداران توسعه باشند، برخلاف جشم انداز توسعه است. ولي مردم آگاهانه ايستادگي مي كنند، وظيفه ما نيز همبستگي و ايستادگي است تا برنامه توسعه تحقق يابد. من اميد دارم كه با چنين جمع هايي اقدامات آنان را خنثي كنيم.

پس از آن دكتر توفيقي (از سازمان مجاهدين انقلاب) به ايراد سخن پرداخت:

من به عنوان يك ايراني تاسف عميق خود را از اتفاقات اخير خصوصا فجايع دانشگاه اميركبير و بازداشت هاي خودسرانه اعلام مي دارم. من به عنوان يك ايراني، از خطه كردستان، شاهد فشار هاي زياد و احكام بي شمار اعدام صادر شده براي فعالين صنفي، سياسي و حتي دانشجويي بوده ام.

از سوي ديگر من به عنوان فرزند يك شهيد، اظهار تاسف عميق خود را نسبت به استفاده ابزاري از شهدا در جهت منافع گروهي خاص و درست برعكس آرمان هاي شهدا اعلام ميدارم. آرمان شهدا، استقلال، آزادي و جمهوريتي برآمده از راي مردم است. با اينگونه رفتار، اسطوره هايي كه مي توانند موجب همبستگي ملي گردند، عاملي براي تفرقه مي شوند و با توجه به رويكردي كه امروز شاهد آن هستيم و قلب مفاهيم دموكراسي، آزادي و شهدا كه بازيچه گشته و بهانه اي براي سركوب دانشگاه و دانشجويان گشته اند. مي گويند براي از بين بردن حقيقتي خوب به آن حمله نكنيد، بلكه بد از آن دفاع كنيد. امروز از شهدا بد دفاع مي شود و به عواملي بر ضد خود تبديل مي شود. به اميد آزادي دانشجويان دربند پلي تكنيك و از موضوعيت افتادن اين كميته، كه روزي ديگر بازداشت سرخودي نباشد.

پس از آن عيسي سحرخيز (روزنامه نگار) به ايراد سخن پرداخت:

دوستان دستگير شده ما با زندان رفتن نه تنها چيزي از دست نداده اند بلكه شان و منزلت والايي نزد ما يافته اند. حضور پرشور اين جمع گواهي بر اين مدعاست. هم چنين حضور در زندان هاي نظام نيز تجارب ذي قيمتي به آنها مي دهد!

اما پيرامون پروژه دفن شهيد در دانشگاه پلي تكنيك، اين گونه رفتارها با شهدا، در حقيقت صدمه به شهدا و خانواده هاي آنهاست. در فضايي چون دانشگاه، دفن چند جنازه، كه كاش جنازه بودند، بلكه چند تكه استخوان كه هر روز بازيچه دست حاكميت مي گردند، تنها براي تصرف دانشگاه به مقاصدي ديگر است. همانطور كه در پروژه توقيف فله اي روزنامه ها، همه شاهد بودند كه در يك روز قبل از آن واقعه بسيج تجمعي داشت و آنجا فرمان اين حركت صادر شد و روز بعد آن اجرا گرديد.

اين پروژه ها از برنامه ريزي كلان كشور است، نه وزرا و نه حتي رييس دولت نقش چنداني در آن ندارند، بلكه از جايي مشخص كه همگان ميدانند كجاست، براي اهدافي خاص چون اثرگذاري بر صحنه انتخابات و ايجاد فضاي رعب و وحشت رهبري مي شوند.

دكتر حجاريان و مهندس متوسلي كه در اين جمع حضور دارند، خود گواهي بر اين مدعا هستند. با همبستگي هر چه بيشتر ميان دانشجويان و كنشگران اجتماعي شرايط بهبود مي يابد و هر چه اين ارتباط ضعيف تر گردد، ضربه پذيري بيشتر شده و بيشتر آسيب پذير مي گردند. پس بايد با همبستگي عليه آنان متحد شويم.

پس از آن نامه تنظيم شده از سوي كميته پي گيري بازداشت هاي سرخود، خطاب به هاشمي شاهرودي، براي جمع حاضر قرائت گرديد كه در آن به تضييع گسترده حقوق دانشجويان، دراويش، كارگران و معلمين بازداشتي اشاره شده بود و خواهان پرهيز از شوهاي تبليغاتي و عمل گرا بودن دستگاه قضايي شده بودند.

پس از آن آقاي خادم (عضو جبهه ملي) به ايراد سخن پرداخت:

تنها به ذكر دو نكته اكتفا مي كنم: اول اينكه در قرن اخير ايران زير سايه سنگين استبداد قرار داشته است و همواره اين جنبش هاي مدني بوده اند كه هزينه پرداخته اند. در عصر حاضر نيز دانشجويان سنگين ترين هزينه ها را متحمل شده اند و خطاب به كليه گروههاي سياسي مي گويم كه مبارزه را از اين دانشجويان بياموزند.

نكته دوم اينكه كه از سال ۱۳۷۰ با آغاز به كار فعالان حقوق بشر طول مدت دربند بودن زندانيان سياسي به نحو چشم گيري كاهش يافته است و اين ثمره فعاليت اين نهادهاست.

پس از آن جلال اقوامي (عضو سازمان حقوق بشر كردستان) با اشاره به فشارهاي وارده بر سازمان حقوق بشر كردستان و در بند بودن آقاي كبودوند، رييس سازمان به قرائت بيانيه اي پيرامون فجايع اخير دانشگاه اميركبير و بازداشت گسترده دانشجويان پرداخت. در اين بيانيه هجوم نيروهاي اطلاعاتي و امنيتي و واكنش خشونت بار به اعتراض مدني دانشجويان و ضرب و شتم و استفاده از ابزار رزمي و سلاح سرد در مقابل دانشجويان، بازداشت گسترده دانشجويان و ادامه بازداشت غيرقانوني هشت دانشجويان اميركبير محكوم گرديده بود.

پس از آن آقاي عليجاني (از فعالان ملي مذهبي) به ايراد سخن پرداخت:

روند تحول خواهی در ایران حرکتی دراز مدت است و استقامت و پایدارای فعالین، این مسیر را پیش خواه برد. هفته گذشته در سفری که به مشهد داشتم با خانواه های قصابان و حکیم زاده (دو تن از دانشجویان دربند پلی تکنیک) دیدار داشتم و به راستی که از استقامت ایشان انرژی گرفتم. ما باید از آنان درس بگیریم.

اما پیرامون پروژه دفن شهدا در پلی تکنیک، این حرکت همان قرآن بر سرنیزه کردن معاویه بود و هدف آن ایجاد تقابل و رویایی میان شهدای استقلال و شهدای آزادی (دانشجویان دربند اوین) است.

پیرامون مساله انتخابات باید مطالبه محور برخورد شود، و مهم ترین مطالبه ما برخوردها و بازداشت های سرخود است. کاندیداها بای برنامه خود را برای جلوگیری از چنین بازداشت هایی ارائه دهند. باید مصداقی بحث شود، مصداق آزادی، موکراسی و زنده باد مخالف من کجاست؟ کاندیداها بایستی نظر صریح خود را پیرامون این مساله بیان کنند. هر چند می دانیم دولت پنهان در ایران دهها برابر دولت آشکار قدرت دارد!

پس از آن بابک احمدی (فعال اجتماعی، نویسنده) به ايراد سخن پرداخت:

من به عنوان معلمی که فلسفه درس می دهد، از کانت آموخته ام که موجویت دانشگاه به خاطر حضور دانشجو است و لاغیر.

امروز فرزندان ما در مقابل یک سفسطه بزرگ تاریخی ایستادند، سوء استفاده از کشتگان جنگ! و در این راه آزای خود را از دست اده اند. تصور غلطی که وجود دارد این است که کشتگان جنگ برای ولایت او کشته شده اند! اما دانشجویان در مقابل این تصور غلط ایستادند و به آن نه گفتند، سوال کردند و ایراد گرفتند.

ما باید از آنان درس بگیریم و در مقابل این باورهای غلط بایستیم.

به گزارش خبرنامه امیرکبیر، پس از آن علی سیاسی راد (عضو ادوارتحکیم) به ايراد سخن پرداخت:

قبل از اجرای پروژه دفن شهید در پلی تکنیک، این دوستان که اکنون در زندان به سر می برند، نزد من آمدند و سوالی از من پرسیدند، چرا این زمان، و در این فضای خفقان و فشار، این پروژه تعریف شده است؟

پاسخ من این بود که مشروعیت نظام جمهوری اسلامی امروز دچار بحران مشروعیت شده است.

همینان که امروز خود را ولی و جانشینان خدا بر روی زمین می دانند، به این بحران در ایدئولوژی خود پی برده اند. از سوی دیگر فضای جامعه در مقابل دولت، در حال تقویت است و ما شاهد دو فضای کاملا مجزا و قطبیده شده هستیم و جامعه حقوق خود را مي شناسد و مي خواهد حقوق نقض شده خود را پس بگيرد.

تا وقتي كه نظام با اين بحران مواجه است، ناچار به استفاده از سمبل ها براي ترميم ايدئولو‍ي شكاف يافته خويش است. تا وقتي اين بحران حل نشود ما متحمل هزينه ها و بازداشت هاي بسيار خواهيم بود.

مسئله تكريم شهيد نيست، چرا كه اگر اين بود، چرا اكنون به وضعيت جانبازان و شيميايي ها و خانواده هاي شهيد آنگونه كه بايد رسيدگي نمي شود.

پيرامون وضعيت دانشجويان دربند، شكنجه آنها، عدم دسترسي به وكيل، نبود هيئت منصفه در دادگاه كه ابتدايي ترين حق زندانيان مطابق قانون اساسي است، از آن محروم مي شوند. از دوستان تقاضا دارم كه هر گونه حمايتي را به عمل آورند تا دانشجويان بيش از اين متحمل هزينه نشوند.

پس از آن مصطفي تاج زاده (عضو شوراي مركزي جبهه مشاركت و سازمان مجاهدين انقلاب) به ايراد سخن پرداخت:

اين روزها ايران عرصه ظهور توتاليتاريسم است. نظامي گري اي كه خواستار ايجاد مناسبات پادگاني در تمام حوزه هاست. تصميم به پادگاني كردن دانشگاه، فضايي كه در آن سلسله مراتبي وجود دارد و همگان بايد منتظر امر و نهي از بالا باشند. روساي انتصابي دانشگاه، گيت هاي امنيتي، يونيفرم پوش كردن دانشجويان، همه و همه سياست هايي در اين راستا هستند. دانشگاه همواره مساله اي لاينحل براي نظام بوده و هر پروژه اي براي تصرف آن پياده كرده اند.

اما راه مقابله با اين توتاليتاريسم چيست؟ ( توتاليتاريسمي كه همان تماميت خواهي نظام شاهنشاهي است فقط مشروبات الكلي از آن حذف شده است)

اول: جداسازي عقيده از حقوق است. پذيرفتن اينكه در يك جمع متكثر با اختلاف عقايد زندگي مي كنيم ولي حقوق يكسان داريم. احساس پذيرفته شدن به عنوان يك شهروند در جامعه و بر خورداري از حقوق شهروندي.

دوم: اينكه با طرح موضوعاتي فرعي، قصد به حاشيه راندن موضوع اصلي را دارند. مساله اصلي، تمركز قدرت است كه موجب فساد بيشتر و نقض بيشتر حقوق بشر مي گردد. مطرح كردن ارزش هاي سال ۵۷ براي فراموش كردن ارزشهاي سال ۸۷.

اگر بتوانيم از پايين عقايد را از حقوق تمييز دهيم و در بالا قدرت را توزيع كنيم، مي توانيم به تحقق حقوق شهروندي و انساني اميدوار باشيم.

پس از آن عباس عبدي (فعال سياسي) به ايراد سخن پرداخت:

در سالي هستيم كه پلي تكنيك پنجمين دهه تاسيسش را جشن مي گيرد. پلي تكنيك از ابتداي تاسيسش داراي جريان سياسي قوي بود، مهندس سميعي و مكرمي كه خود در اين جمع حضور دارند، شاهدان وقايع پلي تكنيك از اولين سالها بوده اند. وقتي مهندس سميعي اعتصاب غذاي مشهور سال ۴۰ و ۴۱ را به راه انداخت، رييس وقت دانشگاه شخصا براي اعتصاب كنندگان غذا مي آورد. روساي پيشين دانشگاه همواره در كنار دانشجويان و حامي آنها بودند اما رييس كنوني دانشگاه خود عامل برخورد و فشار بر دانشجويان است به طوري كه اكنون قصد اخراج سه دانشجوي فعال دانشگاه آقايان احسان منصوري، مجيد توكلي و احمد قصابان را دارد.

پلي تكنيك همواره در طول تاريخ خود شاهد فعاليت اعتراضي دانشجويان از سويي و برخورد حاكميت از سوي ديگر بوده است. براي مثال در جريان اعتراضات سال ۴۸، ۱۵۰ پلي تكنيكي اخراج و حدود ۶۰ نفر از آنها روانه سربازي شدند. در دهه پنجاه هم اين برخوردها و فشارها به همين شكل ادامه داشت. اكنون نيز محدوديت و فشار بر دانشجويان به اشكال مختلف ادامه دارد.

پس از آن مهندس مكرمي (مدير اجرايي جامعه فارغ التحصيلان پلي تكنيك) به ايراد سخن پرداخت:

در سال ۴۸ هم با هجوم نيروهاي نظامي به پلي تكنيك مواجه شديم كه در طي آن ۱۵۰ نفر از دانشجويان از دانشگاه اخراج شدند. از اين تعداد ۵۸ نفر مستقيما به سربازي فرستاده شده و بقيه بازداشت شدند. اين واقعه مشابه با واقعه ي روز دوشنبه ي پلي تكنيك بود از اين نظر كه در آن روز هم نيروهاي حكومتي با تمام قوا و با ابزار جنگي ۸۰۰ دانشجوي پلي تكنيك را مورد ضرب و شتم قرار دادند. NGO هاي دانشجويي در حاشيه قرار گرفتند و بدنه آن ها دچار ريزش چشمگيري شد.

ما صراحتا اين اتفاق را محكوم مي كنيم. پلي تكنيك همواره تاوان پرسشگري خود را داده و ما نيز اكنون از اين پرسشگري و دانشجويان پرسشگر پلي تكنيك حمايت مي كنيم. جامعه فارغ التحصيلان رياست كنوني دانشگاه را به رسميت نمي شناسد.

روز دوشنبه انواع و اقسام افراد از مردم عادي گرفته تا شبه نظاميان و نيروهاي اطلاعاتي به راحتي وارد دانشگاه مي شدند اما دانشجويان ممنوع الورود بودند. اين ها همه نتيجه بي كفايتي و سرسپردگي رياست انتصابي دانشگاه است. رييس دانشگاه بايد در مقابل دانشجويان پاسخگوي اعمال و رفتار خود در دوره مديريتش باشد و به دليل بي كفايتي و كارنامه سياه خود از رياست دانشگاه استعفا دهد. ما همچنين خواهان مشخص شدن وضعيت سلامت دانشجويان در بند هستيم و اميدواريم در تعطيلات عيد فرزندانمان را در كنار خود ببينيم.

پس از آن مادر عباس حكيم زاده (دانشجوي دربند پلي تكنيك و دبير سياسي دفتر تحكيم وحدت) به ايراد سخن پرداخت:

پدر عباس مبتلا به بيماري قلبي است و به تازگي عمل قلب باز انجام داده است و در اين وضعيت ناگهان متوجه شديم كه عباس را بازداشت كرده اند. شبانه به خانه او حمله كردند، قفل در را شكستند و تمام وسايل او و برادرش را بهم ريختند و با خود بردند. مگر جرم عباس چه بود؟… بيش از نمي توانم صحبت كنم…(مادر عباس حکیم زاده نتوانست که به سخنان خود ادامه دهد.)

پس از آن دكتر رضوي فقيه (عضو سابق تحكيم كه بلافاصله پس از ورود به ايران بازداشت شده و اكنون ممنوع الخروج است) به ايراد سخن پرداخت:

حقوق بشر اقتضا مي كند كه فارغ از هرگونه مرزبندي سياسي از حقوق انساني و شهروندي افراد دفاع كنيم. اگر روزي قاضي مرتضوي هم متهم ما بود، بايد حداقلي از حقوق را براي او در نظر گرفت. من هشت روز در بند عمومي حضور داشتم و در آنجا ديدم كه زندانيان غيرسياسي حتي نسبت به زندانيان سياسي مظلو ترند. چه بسا كه زندانيان سياسي خود را براي اين فشارها و برخوردها آماده كرده اند و ديگر زندانيان خير. در يك پروسه طولاني با اين رفتار شايد شاهد حداقل هايي از حقوق بشر در كشور خود باشيم. من معتقدم طي سي سال اخير نظام اگر چه توانسته عده زيادي از فعالين را از صحنه حذف كند اما بسياري از فعالين دگر انديش هنوز در صحنه حضور دارند و نظام قادر به حذف آنها نيست.

اگر بتوانيم فارغ از دسته بندي هاي حاكميت، نقش هاي خود را به درستي ايفا كنيم در يك ماراتن طولاني شاهد ثمر دادن آن خواهيم بود تا حقوق حداقلي براي مخالفين سياسي رعايت شود.

به گزارش خبرنامه امیرکبیر، پس از آن ياسر تركمن (عضو شوراي مركزي انجمن اسلامي پلي تكنيك) به عنوان آخرين سخنران به ايراد سخن پرداخت:

من همواره در زندگي به دو چيز افتخار مي كرده ام: ابتدا پلي تكنيكي بودنم و دوم انجمني بودم. اين افتخاري است كه هر پلي تكنيكي بدان مي بالد. امروز در حالي در اين جمع حضور مي يابيم كه ۸ تن از دوستانمان به جرم منتقد بودن در زندان به سر مي برد، ۸ تني كه همه از دوستان نزديك من بودند، و همه از با اخلاق ترين، باهوش ترين و خوش فكر ترين جوانان اين كشور بودند.

پس از پروژه شكست خورده جعل نشريات، و رسوايي حاكميت، آنان به دنبال چينش پروژه اي جديد براي سركوب دانشجويان و تصرف پلي تكنيك بودند و پرو‍‍ژه دفن شهدا از سوي حاكميت در پلي تكنيك كليد خورد. اهداف شوم اين پروژه، پادگاني و قبرستاني كردن فضاي دانشگاه و باز كردن راه ورود عناصر حاكميت به دانشگاه بود. سهميه ۴۰ درصدي بسيج براي آزمون ورودي دانشگاهها، تصفيه اساتيد، ستاره دار كردن دانشجويان و… همه و همه حركت هايي در راستاي پروژه انقلاب فرهنگي دوم است.

دليل حضور ما در جلسه كميته پي گيري بازداشت هاي خودسرانه، ايجاد تعاملي تنگاتنگ ميان دانشجويان و گروهها، احزاب و فعالين عرصه هاي سياسي و اجتماعي است. تمام حرف هاي زيبايي كه در اين جمع از سوي دوستان زده شد را شنيديم، اما ديگر زمان حرف زدن نيست، موسم عمل رسيده است و ما خواهان همكاري شما عزيزان تا آزادي ياران دربندمان هستيم.

ما در حالي اينجا جمع شده ايم كه مدت هاست از وضعيت جسمي و سلامتي دوستانمان هيچ اطلاعي در دست نداريم. گزارشاتي حاكي از وضعيت نابسامان جسمي مجيد توكلي كه در اعتصاب غذا، در وضعيت بحراني به سر مي برد به ما رسيده كه شديدا نگران كننده است. انجمن پلي تكنيك نسبت به وضعيت سلامت دانشجويان به حاكميت هشدار مي دهد كه هر گونه آسيب جسمي بر دانشجويان پلي تكنيك را بر نمي تابد.

در پايان اعلام مي كنم كه انجمن اسلامي دانشجويان اميركبير (پلي تكنيك تهران) كاملا قانوني است و تمامي اعضاي آن تا آزادي ياران دربندشان از پاي نمي نشينند.

در پايان مادر نريمان مصطفوي (دانشجوي پلي تكنيكي دربند) از همراهي و دلجويي كليه حاضرين تشكر كرد و بيان كرد كه مهاجمان امنيتي روز سه شنبه ۶ اسفند به نام ماموران شهرداري به داخل خانه ريختند و با بهم ريختند اموال و ضبط آنان نريمان مصطفوي را با خود بردند.

جلسه با تشكر مجري از جمع حاضر پايان يافت.

لازم به ذكر است كه در اين جلسه عبدالله نوري، جعفر پناهي، هاشم آغاجري و جمعي از اساتيد دانشگاه پلي تكنيك نیز حضور داشتند.