چرا رسانه ملي در اين روزها شاد نيست؟
خُسن آقا: کار به جایی رسیده که خودشان هم دارند کم کم می‌فهمند که این همه شیون و زاری و نکبت اسلام دارد روح شادی را در جامعه از بین می برد.
بازتاب: برنامه‌های نوروز 88 مانند برنامه‌های سراسر سال، فاقد روح شادی‌بخش و نشاط‌آور است و هزینه سنگین چنين کارهایي، جز کاستن از شمار بینندگان سیما و افزودن بر شمار استفاده کنندگان از برنامه‌های ماهواره‌ای و در تقابل نشان دادن ارزش‌های انقلاب و اسلام با «شادی و شیرینی» چیز دیگری نیست.
امسال نه تنها لحظه تحویل سال را رسانه ملی به گونه‌ای برگزار کرد كه بسیاری از بینندگان را آزرده ساخت، بلكه برنامه‌های نوروزی این رسانه تأثیرگذار و فراگیر تا امروز از رنگ و بوی بهار، شادی و طراوت برخوردار نبوده است.
در حالی كه انتظار می‌رفت با توجه به همزمانی روزهای نوروز امسال با جشن‌های ولادت پیامبر اكرم (ص) و امام جعفر صادق (ع) رنگ و بوی شادتری در برنامه‌های صدا و سیما شاهد باشیم، گزارش‌های دریافتی، بیانگر آن است كه این انتظارات برآورده نشده است.
بسیاری از مردم، هنگامی پای سفره‌های هفت‌سین منتظر شنیدن پیام آغاز سال نو و آهنگ شاد ویژه آغاز سال و شلیك توپ از شبكه‌های گوناگون سیما بودند، برای لحظاتی گمان کردند، مشكل فنی صداها را قطع کرده و گویندگان موفق به اعلام آغاز سال نشده‌اند، غافل از آن‌كه برای چندمین سال متوالی، مشمول بی‌سلیقگی برنامه‌ریزان لحظه تحویل سال شده و شادمانی لحظه آغاز سال را از دست دادند.
برنامه‌های سرگرم كننده سیما نیز در 9 روز گذشته، شاهد افت كیفیت به ویژه از حیث شادی و پراكندن روح امید و سرسبزی و آغاز سال نو بوده‌اند.
دكتر دادخواه، عضو هیأت علمی دانشگاه شهید چمران، با فرستادن یادداشتی به «تابناك» به همین موضوع اشاره نموده و می‌نویسد: «در تعطیلات عید نوروز و آغاز سال نو که گروه‌های بسیاری از مردم در خانه نشسته‌اند و بخشی از وقت خود را به دیدن برنامه‌های سیما می‌گذرانند، انتظار می‌رفت، برنامه‌ریزان و برنامه‌سازان رسانه ملی با پیش‌بینی و بهره گیری از تجربه‌های سال‌های گذشته، برنامه‌های شاد و فرح بخشی را برای جمعیت بینندگان، فراهم کنند، ولی افسوس که چنین نشد و پیش‌فرض‌های سیاست‌گذاران سیما و ملاحظات غیر موجه و نادرست برنامه‌سازان آن، سبب شد تا برنامه‌های نوروز 88 مانند برنامه‌های سراسر سال، فاقد روح شادی بخش و نشاط‌آور شود.»
این استاد دانشگاه در ادامه با برشمردن پیش‌فرض‌ها و ملاحظاتی كه چنین روندی را در رسانه ملی رقم زده است، هشدار می‌دهد: هزینه سنگین چنین کارهایی بنا بر این پیش‌فرض‌ها و ملاحظات نادرست، جز کاستن از شمار بینندگان سیما و افزودن بر شمار استفاده کنندگان از برنامه‌های ماهواره‌ای و در تقابل نشان دادن ارزش‌های انقلاب و اسلام با «شادی و شیرینی» چیز دیگری نیست.
وی آنگاه می‌پرسد: آیا به راستی فرزندان سیاست‌گذاران و برنامه‌سازان سیما، همین برنامه‌ها را نگاه می‌کنند؟ آیا سیاست گذاران و برنامه‌سازان سیما، این برنامه‌ها را از سر رفع تکلیف و ناچاری می‌سازند یا به محتوای آن اعتقاد نیز دارند؟
آیا ارزیابی علمی و نظرسنجی بی‌طرفانه‌ای درباره میزان تأثیرگذاری این برنامه‌ها، از سوی یک مؤسسه مستقل تاکنون انجام شده است؟
پاسخ به پرسش‌های بالا، می‌تواند تا اندازه‌ای مقدمه بررسی و خرده‌گیری سازنده از این رسانه را فراهم آورد و میزان پذیرش مردم از برنامه‌ها را بیشتر کند.
پیام برای این مطلب مسدود شده.