بازتاب: در حاليكه انتظار مي رفت با ورود به سال 88 و با توجه به در پيش بودن اين انتخابات سرنوشت ساز و مهم، اين روزها شاهد بحث و جدل ها و مناظرات مهم انتخاباتي باشيم فضاي سرد و بي روحي در كشور پديدار گرديده كه اكثر كارشناسان از آن اظهار نگراني مي كنند. در آستانه برگزاري انتخاب بالاترين مقام اجرايي كشور ، هنوز آثاري از برنامه هاي جديد كانديداها و رقابتهايي كه انتظار آن مي رفت در شهرها و روستاها ديده نمي شود.

كمتر از دو ماه به انتخابات رياست جمهوري باقيست و تنها دو كانديداي مهم براي رقابت هاي انتخاباتي اعلام حضور نموده اند، مهدي كروبي و ميرحسين موسوي و هنوز حتي از سوي احمدي نژاد نيز بياني از جدي بودن حضورش منتشر نگرديده است.

در حاليكه انتظار مي رفت با ورود به سال 88 و با توجه به در پيش بودن اين انتخابات سرنوشت ساز و مهم، اين روزها شاهد بحث و جدل ها و مناظرات مهم انتخاباتي باشيم فضاي سرد و بي روحي در كشور پديدار گرديده كه اكثر كارشناسان از آن اظهار نگراني مي كنند.

در آستانه برگزاري انتخاب بالاترين مقام اجرايي كشور ، هنوز آثاري از برنامه هاي جديد كانديداها و رقابتهايي كه انتظار آن مي رفت در شهرها و روستاها ديده نمي شود.

فقط دو كانديداي فعال يعني مهدي كروبي و ميرحسين موسوي كه كمترين اختلاف فكري را با هم دارا مي باشند، در شهرها به ايراد سخنراني و ارائه برنامه هاي انتخاباتي خود مشغولند بديهي است كه اين دو نمي توانند مواضع چالشي و هيجان برانگيز با يكديگر داشته باشند.

شايد مثال كشور آمريكا موجب رنجش برخي شود ولي بايد پذيرفت و فراموش نكرد، يكسال رقابت هاي شفاف و علني دو كانديدا از يك حزب چه ولوله اي در آن كشور برپا نموده بود و بلافاصله پس از گزينش درون حربي چگونه كانديداهاي نهايي، در مناظرات متعدد و بي پرده به همه سئوالات پاسخ دادند، تا مردم بتوانند تا حدي آگاهانه تر كانديداي خود را انتخاب نمايند، و امروز كه بيش از 5 ماه از انتخاب نهايي اوباما مي گذرد همچنان هيجان اين انتخاب نه تنها در آن كشور كه در بسياري از كشورهاي ديگر اثراتش بوضوح ديده مي شود.

وجود اين فضاي سكوت و بدون مناظره بي پرده و شفاف، براي برگزاري انتخاباتي كه مردم را به آينده خود متعهد نموده و احساس تعلق خاطر به كشور را براي آنها تداعي نمايد، هرگز مناسب نيست. اگر چه برخي فضاي خاموش و بي هيجان انتخاباتي را بپسندند و منافعي را نيز در آن ببينند! ولي آيا منفعت كشور و آينده جمهوري اسلامي با اين فضاي سرد پيوند مثبت دارد؟ قطعا خير.

هنوز 55 روز به انتخابات باقيست ، جدلهاي انتخاباتي و زير سئوال بردن عملكردهاي هر كانديدا نه تنها به نظام و كشور ضربه اي نمي زند كه علاوه بر آفرينش نشاط و آينده ساز بودن، بزرگترين خدمت به كشور خواهد بود.

احزاب و تشكلهايي كه يكهفته مانده به هر انتخابات قارچ گونه از زمين بيرون مي آيند و براي مردم تعيين تكليف مي كنند اگر امروز نتوانند با بيان استلالهاي قوي كانديداي خود را معرفي نموده و انتظاراتشان را از آن كانديدا بصورت واضح بيان، و تعهدات خود را در صورت پيروزي بيان نمايند آيا مي توانند نام حزب و تشكل را بر خود نهند؟

كانديداهايي كه برنامه هاي دقيق و قابل نقدي را ارائه ننمايند و به سئوالات اساسي مردم و نقدهاي منصفانه به طرح هايشان پاسخگو نباشند و احتمالا تنها به اميد فضاسازي هاي احساسي چند روز مانده به انتخابات دل خوش نموده اند، آيا توان برنامه ريزي قوي چهار ساله براي كشور و حضور در تصميم گيري هاي بسيار دشوار وحياتي براي اين كشور را دارا مي باشند؟

با گذشت سه دهه از انقلاب شكوهمندمان و قانون اساسي غني كه در همه موارد حق انتخاب را مستقيم يا غير مستقيم به مردم سپرده است، چرا بايد هنوز منتظر باشيم تا چند روز مانده به انتخابات با تكليف مسئولين عالي و تاكيد بر اينكه مبادا دشمن از نيامدن مردم پاي صندوق ها سوء استفاده كند، مردم پاي صندوقهاي راي گيري حاضر شوند؟

همانطور كه مردم مكلفند نسبت به آينده كشور در روز راي گيري بي تفاوت نباشند، امروز تكليف خواص بسيار بيشتر از همان حضور مردم است، تمام كساني كه طرحهايي براي اداره كشور دارند بايد وارد صحنه شوند و با مردم ولي نعمتان و صاحبان اصلي اين كشور صادقانه طرح هاي خود را مطرح نمايند، و تلاش آنها نه براي صبح روز راي گيري و تنها حضور پاي صندوق، بلكه براي انتخاب آگاهانه، با برنامه و متعهدانه بكارگرفته شود.

فضاي يخرده فعلي بايد شكسته شود، مردم انتظار حضور همه انديشمندان و نخبگان در صحنه را دارند، يا به دفاع از كانديدايي و يا براي كانديداتوري، اين تنها راه پيشرفت كشور و خدمت به انقلاب است.