عصرایران: نمایش ایران در چند مسابقه آتی رقابت های مقدماتی جام جهانی فوتبال ممکن است میزان آرای جوانان را تعیین کند. اگر ایران شکست بخورد، شاید احمدی نژاد مقصر جلوه داده شود و اگر پیروز شود احساسات مردم به نفع دولت کنونی متمایل خواهد شد.
عصر ایران؛ وحید جعفریان- روزنامه آمریکایی واشنگتن تایمز در گزارشی به بررسی کاندیداتوری میرحسین موسوی در انتخابات پیش روی ریاست جمهوری ایران پرداخته و نقطه نظرات کارشناسان در این رابطه را جویا شده است که مشروح این گزارش را با هم مرور می کنیم:

«شاید هنوز شانسی برای کنار رفتن احمدی نژاد از قدرت با حضور نخست وزیر سابق ایران در انتخابات ریاست جمهوری باقی باشد، کاندیدایی که فاقد شاخصه های کاریزماتیک به نظر می رسد ، اما مقید به تعدیل تصویر افراطی از ایران نزد افکار عمومی است.

کارشناسان ایرانی، میرحسین موسوی 67 ساله را با «باب دال» سناتور سابق آمریکایی و نامزد انتخابات ریاست جمهوری در سال 1996 مقایسه می کنند.

کریم سجادپور کارشناس مسائل ایران در موسسه بین المللی صلح کارنگی در وصف او می گوید: “میرحسین، باب دال سیاسی در ایران است.”

وی با اشاره به سناتور سابق کانزاس و نامزد ناموفق جمهوریخواه در انتخابات ریاست جمهوری 1996 می گوید: “باب دال از نظر عموم بسیار مورد توجه قرار داشت اما خیلی نتوانست رای دهندگان را به خود جذب کند.”

آقای موسوی که در زمان جنگ هشت ساله ایران و عراق در سمت نخست وزیر خدمت می کرد به عنوان یک اداره کننده خوب اقتصاد ایران در طول یکی از دشوارترین دوره های حیات این کشور شناخته می شود. پست او در سال 1989 براثر اصلاح قانون اساسی حذف شد و میرحسین طی 20 سال گذشته از صحنه سیاسی ایران دور بود. با این حال زمانی که او اکنون برای ورود به عرصه رقابت برگزیده است شاید مناسب باشد.

ظاهراً اکثر ایرانی ها، هم از اصلاح طلبی بی ثمر محمد خاتمی رئیس جمهور سابق و هم از وضعیت کنونی اقتصادی و سخنان تند آقای احمدی نژاد دلسرد شده اند.

آقای موسوی که یک دهه پیش فردی تندرو به شمار می رفت اکنون در قیاس با رئیس جمهور کنونی متمایل به جبهه اصلاحات به نظر می رسد ؛ او هم در اردوگاه اصلاح طلبان و هم اصولگرایان، شخصی مقبول است.

«احسان سعیدی» یک جوان هنرمند 22 ساله که در خدمت نظام وظیفه به سر می برد به واشنگتن تایمز می گوید: “ما به یک «اصلاح طلب عملگرا» احتیاج داریم. خاتمی شخصی آرمان گرا (ایدآلیست) بود.”

آقای خاتمی پیشتر از حضور خود در انتخابات خبر داده بود اما پس از ورود میرحسین، از میدان رقابت کنار کشید.
مهدی کروبی، اصلاح طلب دیگر نیز همچنان در عرصه باقی مانده و ممکن است قبل از تایید فهرست نهایی نامزدها در ماه آینده اشخاص دیگری به این فهرست اضافه شوند.

موسوی در کنفرانس خبری اخیر از سیاست های اقتصادی احمدی نژاد انتقاد کرد. او همچنین درباره آسیب دیدن تصویر بین المللی ایران براثر سخنان تند احمدی نژاد ابراز نگرانی کرد.

میرحسین می گوید: “افراط گرایی آسیب زیادی به ما زده است. ما باید فعالانه در جهت جلب اعتماد بین المللی تلاش کنیم.”

همچنین آقای موسوی هفته گذشته در مصاحبه ای با فایننشال تایمز گفته بود که ایران از برنامه غنی سازی اورانیوم صرف نظر نمی کند اما قول داد که اقدامات اعتمادساز برای نشان دادن عدم انحراف ایران به سمت ساخت سلاح هسته ای را انجام خواهد داد.

موسوی به عنوان یک انقلابی پرشور و حرارت در دوران جوانی به تاسیس حزب جمهوری اسلامی کمک کرد و در طول این سال ها سردبیر روزنامه جمهوری اسلامی بود.

وی در دوران کوتاه خدمت در وزارت خارجه و متعاقب آن در سمت نخست وزیری از توزیع مجدد ثروت و ملی سازی صنایع حمایت می کرد و مخالف تماس با غرب بود. او در مواجهه با محرومیت های شدید و خسارات فزاینده ناشی از جنگ ایران و عراق یک نظام سهمیه بندی کوپنی را به اجرا درآورد که اقتصاد کشور را پابرجا نگه داشت.

هرچند این اقدامات در آن زمان احترام مردم به موسوی را جلب کرد اما مشخص نیست که این پیشینه مردمی اکنون نیز برای میرحسین کارساز باشد چرا که این اقدامات مشابه سیاست های احمدی نژاد است که به تورم 26 درصدی و نرخ بیکاری 30 درصدی دامن زده است.

با این حال ظاهراً در دیدگاه های اقتصادی موسوی تحولی ایجاد شده است. او به فایننشال تایمز می گوید: “ما به کمک بخش خصوصی برای حل معضل بیکاری نیاز داریم. هیچ چشم انداز روشنی برای حل اینگونه مشکلات صرفاً از طریق سرمایه گذاری دولتی وجود ندارد.”

گرچه دورنمای روابط میرحسین با آیت الله خامنه ای رهبر عالی ایران مبهم به نظر می رسد اما اظهارات موسوی در گفت و گو با فایننشال تایمز دورنمای مثبتی از این روابط را ترسیم کرد.

به علاوه یک دیپلمات بازنشسته ایرانی به شرط فاش نشدن نامش گفت که به اعتقاد او روابط میرحسین و رهبری بهبود یافته است.

وی افزود: “آیت الله خامنه ای اکنون در جایگاه متفاوتی نسبت به زمان نخست وزیر موسوی قرار دارد و اختلاف نظرهای گذشته ایشان با موسوی دیگر وجود ندارد.”
موسوی پس از حذف پست نخست وزیری هدایت آکادمی هنرهای ایران را برعهده گرفت و به عنوان یک آرشیتکت بر روی حرفه اش متمرکز شد و در کنار آن به سرگرمی مورد علاقه اش یعنی نقاشی پرداخت.

آقای موسوی و همسرش، زهرا رهنورد، هر دو در امور فرهنگی به دولت خاتمی مشاوره می دادند. خانم رهنورد که پس از انقلاب به عنوان اولین زن ایرانی به سمت ریاست یک دانشگاه منصوب شد در دولت احمدی نژاد از ریاست دانشگاه الزهرا خلع شد.

تحلیل گران ایرانی براین باورند که موسوی احتمالاً در بین شهرنشینان مقبولیت بیشتری خواهد داشت در حالی که احمدی نژاد از شانس بیشتری در شهرها و روستاهای کوچک که از گشاده دستی دولت منتفع شده اند، برخوردار است.

در حال حاضر توجه رسانه های ایرانی معطوف به احمدی نژاد است و همین امر کار میرحسین برای جلب توجه عمومی را مشکل می کند. به علاوه احمدی نژاد می کوشد از طریق مطرح کردن بحث مذاکره با آمریکا، گوی سبقت را از اصلاح طلبان برباید.

در اینجا سئوال کلیدی این است که آیا موسوی موفق به جلب حمایت جوانان ایرانی که بیش از دوسوم جمعیت کشور و حدود نیمی از رای دهندگان را تشکیل می دهند خواهد شد یا خیر…؟

«بیژن خواجه پور» یک مشاور اقتصادی در تهران نظر جالبی دارد و می گوید: “نمایش ایران در چند مسابقه آتی رقابت های مقدماتی جام جهانی پیش از انتخابات ریاست جمهوری ممکن است میزان آرای جوانان را تعیین کند. اگر ایران شکست بخورد، شاید احمدی نژاد مقصر جلوه داده شود و اگر پیروز شود احساسات مردم به نفع دولت کنونی متمایل خواهد شد.”

از زمان انقلاب، اکثر روسای جمهور ایران دو دوره خدمت کرده اند بنابراین شکست احمدی نژاد غیرطبیعی به نظر می رسد.

سجادپور از موسسه کارنگی می گوید: “رئیس جمهور ایران باید مورد اعتماد رهبری باشد. موسوی از این شاخصه برخوردار است. او مثل خاتمی از گفت و گوی تمدن ها دم نخواهد زد اما هولوکاست را هم انکار نخواهد کرد.”

باربارا اسلاوین / واشنگتن تایمز