خبرآنلاین: تاکنون صندلی 600 هزارتومانی دیده‌اید؟ اگر سری به کمیسیون اجتماعی مجلس بزنید می‌توانید نمونه‌ای از این صندلی‌ها را ببینید

این نخستین جرقه‌ای است که پس از انتشار خبری مبنی بر «خرید صندلی‌های 14 میلیونی در کمیسیون اجتماعی» در اذهان جرقه می‌زند. صندلی‌هایی که به اندازه سیب زمینی‌های رایگان توزیع شده میان مردم دردسرساز شد. البته سیب زمینی‌ها به مشکلی برای دولت و صندلی‌ها به معضلی برای مجلس! آن هم در سال اصلاح الگوی مصرف.

ماجرا از آنجا آغاز شد که خبرگزاری فارس به عنوان مبدع انتشار اخباری همچون «اعطای وام 100 میلیون تومانی مسکن به نمایندگان» برای ساعتی این خبر را در خروجی خود قرار داده و سپس حذف کرد. اما تأثیر آن در افکار عمومی به این راحتی قابل پاک کردن نیست. در این خبر آمده بود: رئیس کمیسیون اجتماعی مجلس، 23 صندلی‌‌ با قیمت هر کدام بیش از 600 هزار تومان برای کمیسیون متبوع خود تهیه کرده است. این در حالی است ‌که صندلی‌‌های قبلی کمیسیون اجتماعی همچنان قابل استفاده بودند و سایر کمیسیون‌های تخصصی مجلس نیز هنوز از همان صندلی‌های قدیمی استفاده می‌کنند.

در اخباری که در برخی دیگر سایت‌ها منتشر شد، منبع مالی خرید این صندلی‌ها از محلی غیر از اعتبارات قوه مقننه اعلام شده بود. این در حالی است که برخی اعضای کمیسیون اجتماعی در گفت وگو با «خبر»، مشخصاً تهیه این صندلی‌ها را به شخص رئیس کمیسیون منتسب کردند.

لابد نذر داشته‌اند!
سیروس برنا مخبر این کمیسیون با بیان اینکه سلیمان جعفر‌زاده با هزینه شخصی خودش این صندلی‌ها را خریده است، گفت: من نمی‌دانم ایشان پول این صندلی‌ها را از کجا آورده‌اند اما گویا با هدف سروسامان دادن به فضای کمیسیون چنین تصمیمی گرفته‌اند. هادی مقدسی دیگر عضو هیأت رئیسه کمیسیون اجتماعی نیز با تأیید خبر خرید این صندلی‌ها از سوی جعفرزاده، به شوخی گفت: لابد نذری داشته‌اند که برای ادای آن، این صندلی‌ها را خریده‌اند! خدا قبول کند!

آنها هر دو از مخالفان خرید این صندلی‌ها بودند. مقدسی می‌گفت که نماینده برای انجام وظیفه‌اش اگر لازم باشد حتی باید روی زمین بنشیند، اما برخی می‌گفتند که صندلی‌های قبلی خسته‌کننده بوده و راحت نبوده است. برنا هم با اشاره به اینکه در سال اصلاح الگوی مصرف هستیم، حساسیت رسانه‌ها را به جا دانست و گفت: پس از اطلاع از این موضوع به آقای جعفرزاده گوشزد کردم که این کار رانکنند.

او نه تنها صندلی‌های پیشین را همچنان قابل استفاده می‌دانست، بلکه حتی عنوان کرد که صندلی‌های جدید به دلیل عدم تناسب با بلندی میز کمیسیون، چندان راحت نیستند. برنا و مقدسی، اقدام جعفرزاده را برمبنای تشخیص شخصی وی و بدون نظرخواهی از اعضای کمیسیون خواندند.

برنا در پاسخ به اینکه رئیس کمیسیون اجتماعی به استناد کدام یک از اختیارات خود اقدام به خرید این صندلی‌ها کرده است، گفت: آیین نامه داخلی مجلس در این زمینه سکوت اختیار کرده است. اما بهتر بود که چنین تصمیماتی اول به تأیید هیأت رئیسه کمیسیون‌ها رسیده و سپس با اجازه هیأت رئیسه مجلس، انجام شود. وی افزود: به دلیل شأن والای مجلس و حساسیت افکار عمومی نسبت به آنچه که در این قوه می‌گذرد، بهتر بود که این اتفاق نمی‌افتاد.

صندلی‌های قبلی راحت نبود
اما محمد موسوی نماینده مبارکه موافق خرید این صندلی‌ها بود. او از مراجعات زیاد به کمیسیون اجتماعی از سه وزارتخانه کار، رفاه و تعاون سخن گفت و اینکه نشستن روی صندلی‌های پیشین برای مدت چندین ساعت، کار راحتی نبوده است. این عضو کمیسیون اجتماعی بر خلاف برنا و مقدسی، به «خبر» گفت که جعفرزاده برای خرید صندلی‌های جدید از دیگر اعضا نظرخواهی کرده است و نمایندگان هم موافق بوده‌اند. البته او هم تأیید می‌کند که جعفرزاده با هزینه شخصی خود این صندلی‌ها را خریده است.

اختلاف در قیمت صندلی
موسوی در عین حمایتش از جعفرزاده، قیمت اعلام شده برای خرید این صندلی‌ها را با اغراق خواند و گفت: اگرچه اعلام شده که خرید این صندلی‌ها 14 میلیون تومان هزینه برده است، اما این درست نیست و تنها حدود 7 میلیون تومان برای این کار هزینه شده است.

سلیمان جعفرزاده عصر دیروز گفت وگوی مبسوطی با «خبر» درباره موضوع این صندلی‌ها داشت و طی آن منتقدان خرید صندلی‌های مذکور را مورد انتقاد قرار داد. البته او خواستار عدم انتشار این مصاحبه شد و تنها در دفاع از خرید این صندلی‌ها گفت: ما 21 صندلی برای کمیسیون خریدیم که حدود 5-6 میلیون تومان شد. رئیس کمیسیون اجتماعی با تکذیب خرید این صندلی‌ها با هزینه شخصی خودش، ادامه داد: پس از آنکه از نمایندگان نظرخواهی کردیم، خود نمایندگان در خرید آن سهیم شدند. اما او تعداد آراء نمایندگان موافق با خرید این صندلی‌ها را اعلام نکرد.

رقیب باقی مانده
این اقدام جعفرزاده در خرید صندلی‌های گران قیمت برای کمیسیون اجتماعی و توجه وی به راحتی اعضای کمیسیون، شایعاتی را برانگیخت. او که سابقه نمایندگی‌اش به حضور در دو مجلس هفتم و هشتم باز می‌گردد، در مجلس هفتم عضو کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی بود و با وجود چهره‌هایی چون اسدالله بادامچیان و علیرضا محجوب در کمیسیون اجتماعی مجلس هشتم، تصور ریاست وی کمی دور از ذهن بود.

اما او در رقابت با بادامچیان و محمدرضا محسنی ثانی نمایندگان تهران و سبزوار، گوی رقابت را برای کسب کرسی ریاست این کمیسیون ربود. او 11 رأی کسب کرد و رقبایش هر یک شش رأی آوردند. اگر بادامچیان یا محسنی به نفع یکدیگر کناره‌گیری می‌کردند، جعفرزاده که با کسب 28 درصد آراء حوزه انتخابیه‌اش (ماکو و چالدران) به مجلس راه یافته بود، نمی‌توانست رئیس کمیسیون اجتماعی شود. حال که بادامچیان به کمیسیون سیاست داخلی و شوراها رفته تنها رقیب جعفرزاده برای ریاست مجلس، محسنی ثانی است.

البته موسوی نماینده مبارکه که مدافع جعفرزاده در خرید این صندلی‌ها بود، گفت: اینکه بگویند یک نفر برای حفظ کرسی‌اش چنین کاری کرده است، توهین آشکار به نماینده مجلس است. این هم که گفته شود برخی از نمایندگان به دلیل تغییر صندلی هایشان توافق کرده‌اند که به کسی رأی دهند هم توهین به نمایندگان است.