رادیو فرانسه: واحدهای سپاه پاسداران انقلاب اسلامی ایران با کشتی ها و تجهیزات خود از ماه دسامبر سال ٢٠٠٨در بندر آساب (Assab) در اریتره در ساحل دریای سرخ مستقر شده اند.

به قلم : اولیویه روژه (Olivier Rogez) گزارشگر اختصاصی رادیوی بین المللی فرانسه و هفته نامۀ نوول ابسرواتور(Nouvel Observateur)

رژیم تهران با برخورداری از پشتیبانی سودان و اریتره سرگرم استقرار و پیش راندن نیروهای خود در خلیج عدن، نقطه ای برخوردار از اهمیت استراتژیک بسیار درسر راه نفت جهان، است. این کار ایجاد یک محور ضدغربی درمنطقه ای است که هم اکنون نیز به خاطر حضور دزدان دریائی سومالیائی به حد کافی منطقه ای مشنج است.

از چند ماه پیش، واحد های سپاه پاسداران در اریتره لنگر انداخته اند. به گفتۀ منابع متعدد غربی، نه تنها کشتی های آنان بلکه یک زیردریائی سپاه نیز در آب های اریتره در بندر آساب حضور دارد. این نقطۀ استراتژیک دردریای سرخ، در فاصله ای کوتاه از تنگۀ باب المندب در مدخل خلیج عدن قراردارد. بیست و پنج درصد از نفت مورد نیاز جهان و ده درصد از کل مبادلات تجاری دنیا از این منطقه عبور می کند. به نظر می رسد که ایرانیان بندر آساب را “باری به هرجهت” انتخاب نکرده اند. در صورت بروز مناقشه ای بین ایران و غرب در ارتباط با برنامۀ هسته ای این کشور، تهران می تواند به یک “جهاد دریائی” علیه غرب دست بزند. ظاهراً کنترل تنگه ها، از آن سوی شبه جزیرۀ عربستان، برای جمهوری اسلامی ایران- که در سال گذشته تهدید به بستن تنگۀ هرمز کرده بود- به یک اولویت تبدیل شده است. از این رو، همزمان با تلاش واحد های دریائی کشورهای غربی برای بیرون راندن دزدان دریائی سومالیائی از خلیج عدن، جمهوری اسلامی در فاصلۀ چند کیلومتری آن سرگرم استقرار نیروهای خویش است.

دریای سرخ و اقیانوس هند در حال حاضر یکی از “تحت نظرترین” مناطق دنیاست. سازمان پیمان آتلانتیک شمالی (ناتو)، اروپا، ناوگان پنجم آمریکا، روسیه وچین از جمله کشورها و سازمان هائی هستند که برای مبارزه با دزدان دریائی به این منطقه نیرو فرستاده اند. از این رو میتوان گفت که رسیدن پاسداران ایرانی به ساحل اریتره از نظرها مخفی نمانده است. به ویژه از آنرو که درچند ده کیلومتری آساب، در جیبوتی فرانسویان و آمریکائیان هریک دارای پایگاهی نظامی هستند وحضور نظامی آمریکا در این کشور در سال های اخیر به شدت افزایش یافته است. امروزه بخشی از ستاد افریقائی امریکائیان و فعالیت های ضد تروریسم آنان در آنجا مستقر است. در صورت آغاز یک مناقشه، ناتو می تواند از پایگاه های مستقر در جیبوتی استفاده کند. اتحاد منطقه ای برای مقابله با غربی ها مساله ای که نظامیان و کارشناسان غربی را تحریک کرده و بر می انگیزد این است که ایرانی ها وارد کدام بازی شده اند.

منابع متعدد نظامی و غیرنظامی می گویند سپاه پاسداران موشک های میان برد را به این منطقه منتقل کرده است.

درایران، سپاه پاسداران به بهای محروم کردن ارتش جمهوری اسلامی، زرادخانۀ موشکی کشور را به انحصار خود در اورده است. یک کارشناس که نمی خواهد هویتش فاش شود می گوید: “موشک ها در آساب هستند اما به صورت قطعات جداشده ازهم”. موشک های ایران شیعه در صورت استقرار (در این منطقه) می تواند عربستان سنی و اسرائیل را هدف قرار دهد. این تهدید و خطر از سوی اسرائیل به حد کافی جدی گرفته شده و موجب نگرانی تل اویو است.

بنا بر اطلاعات ما، دولت اسرائیل این مطلب را اعلام کرده است که در صورت سوار کردن و استقرار این موشک ها، دست روی دست نخواهد گذاشت. اسرائیل در ماه فوریۀ گذشته با بمباران سه کاروان حامل سلاح برای نوارغزه در صحرای سودان ظرفیت و توانائی خود را در”دست به اقدام زدن” به معرض نمایش گذارده است. منشأ این سلاح ها اریتره بوده و می بایست پس از عبور از سودان و مصردرنوارغزه به دست حماس برسد. یک منبع مصری به نوبۀ خود از غرق یک کشتی متعلق به جمهوری اسلامی به وسیلۀ هواپیماهای بدون سرنشین اسرائیلی ها سخن می گوید”.

اتحاد سودان، ایران و اریتره برای مقابله با غرب
سودان، ایران و اریتره برای مقابله با غرب اتحادی به وجود آورده اند از زمان صدور حکم بازداشت عمر البشیر- رئیس جمهوری سودان- از سوی دادگاه کیفری بین المللی، این کشور نومیدانه در جستجوی متحدان جدید است. اسمره، پایتخت اریتره، نخستین پایتختی بود که پس از صدور این حکم پذیرای عمرالبشیر شد. اریتره که از سودان هم منزوی تر است به نوبۀ خود در تلاش برای مقابله با دشمن سوگند خوردۀ خود اتیوپی است. اریتره از سال ها پیش به ویژه از اسلامگرایان افراطی سومالی و جدائی خواهان “اوگادن” پشتیبانی می کند. اوگادن منطقه ای در اتیوپی است که ساکنانش را سومالیائی ها تشکیل می دهند. واشنگتن که در سیاست منطقه ای خود در این منطقه از جهان از اتیوپی پشتیبانی می کند و بر آن بوده است که این کشور را به ژاندارم این منطقه تبدیل کند، اریتره را به تلاش برای بی ثبات کردن “شاخ افریقا” متهم می کند. با وجود این نه سودان، که زمانی از متحدان نزدیک رهبران سعودی بود، ونه اریتره که مردمش مسیحی هستند دارای قرابت و همانندی ایدئولوژیک با ایران نمی باشند. تنها انگیزه و منطق تشکیل محور سودان- ایران- اریتره مقابله با تلاش های فرضی قدرت های غربی برای برهم زدن ثبات داخلی کشورهای عضو این محور است.;ایرانیان که تا این لحظه دست دوستی دراز شده از سوی دولت اوباما را باور نکرده اند کماکان سیاست “بازدارندگی فراگیر” خود را دنبال می کنند. در این بازی، برخی تلاش می کنند پا را از حدی معین فراتر نگذارند. از این همین روست که سودان حاضر نشده است حضور موشک های ایرانیان را در خاک خود بپذیرد.