رادیوفردا: میرحسین موسوی یکی از نامزدهای انتخابات پیش روی ریاست جمهوری، چند روز پس از نوشته عبدالکریم سروش در زمینه نقش او در ماجرای انقلاب فرهنگی، به آن واکنش نشان داد.

عبدالکریم سروش که خود در پاسخ به انتقاد محمود دولت آبادی از حضور او در جریان انقلاب فرهنگی واکنش نشان می‌داد، در یادداشتی در روزنامه اعتماد ملی نوشته بود: «اگر ستاد انقلاب فرهنگی شیخی داشت این شیخ كسی جز شخص شخیص مهندس میرحسین موسوی نبود كه پاره‌ای از جلسات ستاد در دفتر نخست وزیری و زیر اشراف و صدارت او برپا می‌شد».

به گزارش پایگاه خبری «یاری نیوز» -از وب سایت‌های حامیان میرحسین موسوی- این داوطلب انتخابات ریاست، عصر سه شنبه در نشستی با دانشجویان دانشگاه زنجان در این پاسخ به پرسشی در مورد «مسئولیتش در انقلاب فرهنگی» پاسخ داد: «این سوال غیرمستند است. قرار بر این بود که سوال یک دانشجو که فرهیخته و تحصیل‌کرده است دقیق باشد. نباید مسائل مختلف را با هم آمیخته کنیم و از آن وسیله‌ای بسازیم برای این ‌که تاریخ را مخدوش کنیم.»

آقای موسوی گفت: «زمانی که انقلاب فرهنگی شد مسئولیتی نداشته است و این مسئله زمانی اتفاق افتاد که او هنوز نخست‌وزیر نشده بود.»

انقلاب فرهنگی؛ دولت آبادی – سروش

محمود دولت آبادی نویسنده مشهور ایرانی در نشستی که ۲۲ اردیبهشت از سوی حامیان میر حسین موسوی برگزار شده بود، به «نقش عبدالکریم سروش در انقلاب فرهنگی» پرداخته و گفته بود:« آقای سروش، شما علمدار رفتار شنیعی شدید که باعث شد بهترین فرزندان این مملکت بگذارند بروند…»

اندکی پس از آن عبدالکریم سروش در مقاله‌ای در روزنامه اعتماد ملی به محمود دولت‌آبادی پاسخ داد.

وی در نوشته خود ضمن پاسخ به دولت آبادی، نوک پیکان حملات خود را به سوی میر حسین موسوی نشانه رفته بود و نوشت: «گزافه و یاوه بسیار شنیده بودم اما این گاف‌های گزاف واقعا نوبر بود، از جنسی دیگر بود، از هیچكس چندان نرنجیدم كه از میرحسین، آخر او می‌توانست به این خفته پریشان‌گو بیاموزد كه انقلاب فرهنگی را (برای بستن دانشگاه‌ها) دانشجویان به راه انداختند نه سروش و ستاد انقلاب فرهنگی را (برای گشودن دانشگاه‌ها) امام خمینی بنیان نهاد، نه سروش و لذا آن شناعت و سخافت و تقلید مضحک (به زعم او) كار دیگری بود نه سروش و ستاد انقلاب فرهنگی هفت عضو داشت (و اینك ۳۰ عضو) نه فقط یک عضو و آن هم سروش و آقای میرحسین موسوی از ۳۰ سال پیش عضو ستاد انقلاب فرهنگی بود و امروز عضو شورای عالی انقلاب فرهنگی نه سروش كه ۲۶ سال پیش استعفا داد (و تنها عضو مستعفی ستاد بود).»

انقلاب فرهنگی رویدادهایی را در بر می‌گیرد که در دانشگاه‌های ایران و به طور کلی در ساز و کار آموزش عالی ایران در سال‌های نخست انقلاب ایران رخ داد. در این زمان دانشگاه‌ها تعطیل شدند و بخشی از استادان و دانشجویان از آن اخراج شدند.

در خرداد ماه ۱۳۵۹ ستاد انقلاب فرهنگی به دستور آیت‌الله خمینی تشکیل شد. برنامه اصلی این ستاد -آنطور که رسما اعلام شد- تغییر برنامه آموزشی و بازگشایی دانشگاه‌ها متناسب با آموزه‌های اسلام عنوان شد.

آیت‌الله خمینی برای تشکیل این ستاد در پیامی بر ضرورت «انقلاب اساسی در دانشگاه‏‌های سراسر كشور»، «تصفيه اساتيد مرتبط با شرق و غرب» و «تبديل دانشگاه به محيطی سالم برای تدوين علوم عالی اسلامی» تأكيد كرده بود.

منتقدان انقلاب فرهنگی می‌گویند ستاد انقلاب فرهنگی در این دوره به تصفیه افراد، چهره‌ها و نیروهای مخالف حکومت ایران پرداخت.

دانشگاه‌های ایران در آغاز انقلاب فرهنگی عمدتا با خشونت به تصرف «دانشجویان مسلمان» در آمدند. پس از تصرف دانشگاه‌ها نیز خشونت ادامه پیدا کرد. در آذرماه ۱۳۶۱ دانشگاه‌های ایران مجددا بازگشایی شدند.

ستاد انقلاب فرهنگی نخست با عضویت علی شریعتمداری، محمدجواد باهنر، مهدی ربانی املشی، حسن حبیبی، عبدالکریم سروش، شمس آل احمد، جلال‌الدین فارسی و به ریاست علی خامنه‌ای تاسیس شد. در آذر ۱۳۶۳، این ستاد به شورای عالی انقلاب فرهنگی تغییر نام داد. «نظارت عالی» بر این شورا بر عهده رهبر جمهوری اسلامی ایران است.