«شکنجه و سرکوب نباید در ایران به امری عادی بدل شود»
دویچه وله: همزمان با روز همبستگی بینالمللی با مردم ایران، رئیس شعبهی عفو بینالملل در آلمان برلزوم توقف سرکوب و شکنجه در ایران تآکید کرده است. به گفتهی وی فشار افکار عمومی میتواند به تغییر در ایران کمک کند.
روز شنبه، ۲۵ ژوئیه (۳ مرداد) قرار است در ۱۰۵ شهر جهان تظاهراتی و گردهماییهایی در حمایت از جنبش اعتراضی اخیر مردم ایران برگزار شود. شرکتکنندگان در این برنامهها با حمل نوارهای سبز،شمع و پلاکات و با اعتصاب غذا و تظاهرات ایستاده همبستگی خود را با مردم ایران اعلام خواهند کرد.
انگیزهی اقدام بینالمللی روز شنبه همگامی و همبستگی با جنبش مردم ایران در ا عتراض به نتایج اعلامشدهی انتخابات ریاست جمهوری و سرکوبها و ارعابهای اعمالشده علیه این اعتراضات است.
از جمله سازمانهای بینالمللی که با کارزارهای اعتراضی روز شنبه همراهی و همبستگی نشان دادهاند سازمان عفو بینالملل، خبرنگاران بدون مرز و انجمن جهانی قلم هستند.
خانم مونیکا لوکه، رئیس شعبهی آلمان سازمان عفو بینالملل در مصاحبهی مشروحی با روزنامهی آلمانی “فرانکفورتر روندشاو” در توضیح انگیزهی همبستگی با حرکت بینالملی روز شنبه، میگوید که سازمانش نمیخواهد شکنجه و حبس و سرکوب اخیر در ایران به امری عادی بدل شود. او هدف مشارکت در اقدامات روز شنبه را اعلام همبستگی با مردم ایران و اعمال فشار بر دولت این کشور میداند تا به سرکوبها و بازداشتها پایان دهد.
ادعایی که نفی میشود
لوکه سپس شرکت گستردهی ایرانیان وBildunterschrift: Großansicht des Bildes mit der Bildunterschrift: مونیکا لوکه، رئیس شعبهی آلمان سازمان عفو بینالملل غیرایرانیان برای همبستگی با مردم ایران و دفاع از حقوق آنها را مانعی برای طرح این ادعای همیشگی جمهوری اسلامی ایران میداند که گویا طرح نقض حقوق بشر در این کشور به اغراض و مداخلهجویی دولتهای خارجی مربوط است.
رئیس چهارمین شعبهی بزرگ عفو بینالملل در دنیا سپس به فهرستی از ۴۰۰ نام اشاره میکند که در حال حاضر در زندان اوین در بازداشت به سرمیبرند. به گفتهی لوکه، اسامی ۳۰ نفر که در تظاهرات و گردهماییهای اعتراضی پس از انتخابات ریاستجمهوری کشته شدهاند نیز در اختیار عفو بینالملل است و این نگرانی وجود دارد که این تعداد باز هم افزایش یابد. او سپس به اشاره به نامهایی همچون شادی صدر و عبدالفتاح سلطانی که در بند ۲۰۹ یا بندهای دیگر زندان اوین به سر میبرند، میگوید: «گزارشهایی در اختیار ماست که به موجب آنها بازداشتشدگان شکنجه میشوند و به لحاظ روحی و روانی زیر فشار قرار میگیرند تا علیه خود و سایر فعالان مدنی و سیاسی “اعتراف” کنند. زندانیان سیاسی مخالف خشونت، خود اینک در معرض اعدام قرار دارند.» لوکه در این رابطه به اظهارات آیتالله احمد خاتمی اشاره میکند که در خطبههای نماز جمعهی دوهفتهی پیش دستگیرشدگان را “محارب با خدا” توصیف کرد، اتهامی که مجازات آن در ایران مرگ است.
نقض حقوق بشر در ایران، امری سابقهدار
رئیس شعبهی آلمان عفو بینالملل سپس به این نکته اشاره میکند که تظاهرات اعتراضی اخیر “تنها” سرریز بخشی از نارضایتیها و خشمی است که سرکوب و نقض حقوق بشر در ایران به وجود آورده است. او با استناد به گزارش سالانهی تازهی عفو بینالملل در بارهی نقض حقوق بشر در ایران میافزاید: «محدودیت برای آزادی مطبوعات، شکنجه، ۲۰۰ مورد اعدام که ۱۳ نفرشان جوانان زیر ۱۸سال بودهاند و نمونههای دیگری از نقض حقوق بشر از مدتها پیش مواردی رایج و عادی در ایران بودهاند.”
لوکه سپس ابراز امیدواری میکند که کارزارها و فشار افکار عمومی در درازمدت به تغییر در ایران بیانجامند. شکاف در درون حکومت و در میان روحانیت و نیز قدرت و توان خوب جنبش مدنی عواملی هستند که به گفتهی لوکه امید به تغییر در ایران را موجه میکنند.
رئیس شعبهی آلمان سازمان عفو بینالملل که در کارزار همبستگی روز شنبه نقشی فعال به عهده دارد در انتهای مصاحبه خود با فرانکفورتر روندشاو درخواست دولت آلمان برای آزادی زندانیان سیاسی در ایران و از جمله شادی صدر را ستوده و خواهان افزایش فشارها بر دولت ایران شده است. به گفتهی وی دولت آلمان باید مواظب باشد که مناسبات تجاریاش با ایران به طور غیرمستقیم به نقض حقوق بشر در این کشور کمک نکند.
پیام برای این مطلب مسدود شده.