اولین وزیر نظامی برای وزارت کشور
رخداد: مصطفی محمدنجار، مرد حوزه دفاع به حوزه سیاست امنیت میرود تا نخستین سکاندار نظامی سیاسیترین وزارتخانه دولت شود.
در حالی که دو کمیسیون تخصصی «امنیت ملی و سیاست خارجی» و «سیاست داخلی و شوراها» به گواه سخنان اعضایشان از چینش وزرای سیاسی دولت بیاطلاعند، اهالی پاستور از میان گزینههای مطرح برای سکونت بلندترین امارت خیابان فاطمی به تصمیم نهایی خود دست یافتند. براساس آخرین اخبار، دولتمردان تصمیم گرفتند تا مصطفی محمدنجار را از وزارت دفاع راهی وزارت کشور کنند. به این ترتیب مرد حوزه دفاع به حوزه سیاست امنیت میرود تا نخستین سکاندار نظامی سیاسیترین وزارتخانه دولت شود.
به این ترتیب نجار، چهارمین گزینه احمدینژاد برای تصدی وزارت کشور در طول دو دولت او خواهد بود. مصطفی پورمحمدی مرد شماره یک احمدینژاد برای حضور در این وزارتخانه بود که علی رغم مخالفت چهرههایی همچون عماد افروغ توانست به عنوان وزیر این وزارتخانه انتخاب شود. او اگرچه مغضوب رئیسجمهور شد و از کابینه اخراج گردید اما با عملکرد موفق خود، توانست تقدیر و تشکر بیش از 200 نماینده مجلس را طی نامهای برانگیزد. پس از عزل وی مهدی هاشمی سرپرست این وزارتخانه شد که رئیسجمهور بیمیل به معرفی وی به عنوان دومین وزیر پیشنهادی کشور نبود. اما مجلسیها پیغام فرستادند که او رأی چندانی در مجلس ندارد. احمدینژاد اگرچه ظاهراً به پیام این نمایندگان توجه کرد اما علی کردان را به خانه ملت معرفی نمود که اگر استنادش به موافقت رهبری با او نبود، نمیتوانست رأی اعتماد بگیرد. او که پرحاشیهترین وزیر دولت بود نهایتاً با سرنوشت استیضاح مواجه شد. صادق محصولی چهارمین گزینه مدنظر رئیسجمهور و سومین وزیر کشور دولت نهم بود که با رأی ناپلئونی نیم رأی بیش از حد نصاب بر کرسی وزارت کشور تکیه زد.
از آن زمان که نخستین گمانهها درباره ترکیب کابینه دهم مطرح شد، این زمزمه در راهروهای مجلس شنیده میشد که اگر بار دیگر محصولی به عنوان وزیر کشور معرفی شود، توان کسب رأی اعتماد از مجلس را نخواهد داشت. شاید همین شایعات بود که دهان به دهان به گوش رئیسجمهور رسید تا او را که مرفهترین وزیر کابینه است، دیگر به عنوان وزیر کشور به مجلس معرفی نکند. به گفته حسین سبحانینیا نایب رئیس کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی، سرنوشت وزیر میلیاردر دولت اینبار با وزارت دفاع رقم خورده است.
اما محمدنجار، مرد 53 سالهای است که کارشناسی مکانیک و کارشناسی ارشد مدیریت اجرایی است که علی رغم تحصیلاتش از دهه ۷۰ رئیس گروه صنایع تسلیحاتی ساصد در وزارت دفاع شد. حضور وی در این پست بیارتباط با عضویتش در سپاه پاسداران انقلاب اسلامی از ابتدای تأسیس تاکنون نبوده است. از جمله مهمترین افتخارات نجار، دریافت نشان درجه 3 کار و تولید از دولت و آشنایی به معاملات بازرگانی و قراردادهای خارجی و داخلی و امور انتقال تکنولوژی در امر خرید و صادرات و نحوه همکاری بینالمللی است که در رزومه وی قید شده اما هیچ ارتباطی به کرسی وزارت کشور ندارد. نخستین گمانهها در مورد انتصاب وی به عنوان وزیر کشور دولت دهم زمانی مطرح شد که او با کت و شلوار در مراسم تحلیف احمدینژاد در مجلس ظاهر شد. این درحالی است که سردار احمدیمقدم و دیگر مقامات نظامی همچنان با یونیفورم نظامی خود در این مراسم حضور یافته بودند. اما لباس غیرنظامی نجار، نشانههایی از خروج او از وزارت دفاع و عزیمتش به یک پست غیر نظامی بود.
پیام برای این مطلب مسدود شده.