وبلاگ خزعلی: یکی از آموزش هایی که وکیل به من داد این بود که هر گاه تحت فشار یا شکنجه به اجبار از تو امضا گرفتند، در کنار امضای خود دو حرف ” اج” را بگذار، اگر پرسیدند این چیست، بگو اختصاری است بر الله جل جلاله و در دادگاه و در حضور قاضی خواهی گفت که این علامتی است براخذ امضای اجباری! هرچند این افکار در شرایط استقلال قوه قضائیه و استقلال قاضی درست است و امروز من در حضور قاضی هم تحت اجبارم و هیچ احساس آزادی بیان نمی کنم، چون اوست که بین صفر تا صد دستش باز است، اگر بر وفق مراد او و ارباب سخن بگویی، بی قید و شرط آزادی و اگر خلاف رای او کلامی بر زبان جاری سازی، جایت پشت هیچستان است! من وقتی می توانم نزد قاضی آزادانه سخن بگویم که بر اساس قانون حکم شود و جرم و مجازات تعریف مشخصی داشته باشد، بگذریم.

من از این علامت یکبار هنگامی که قرار بازداشت موقت به من ابلاغ شد و قاضی گفت:” باید امضا کنی و حق اعتراض به قرار را نداری! چون پرونده امنیتی است! ” در میان امضای خود ” اج” را جاسازی کردم و در کنار آن نوشتم: من به این قرار اعتراض دارم، هر چند جناب قاضی می گوید: حق اعتراض نداری!

بار دیگر در یکی از جلسات بازجویی در ذیل متنی که هیچ اجباری هم در کار نبود و با اعتقاد نوشته بودم، فقط برای تست حساسیت بازجو نوشتم، حاج حسن بلافاصله گفت: امضایت چیزی اضافه دارد! گفتم: چه چیزی؟ گفت: ” اج” چیست؟ عرض کردم: الله جل جلاله و او گفت: آن وکیل پدر سوخته ات را هم می آوریم که دیگر از این کلک ها یادت ندهد، این” الله جل جلاله “است یا ” اجباری” ؟ دیدم برادران گمنام از مدتها قبل مکالمات ما را می شنیده اند و دست ما را خوانده اند! ( هر چند این حق وکیل است که به موکل خود آموزش دهد)

این اولین و آخرین باری بود که از علامت اختصاری ” اج” در امضای خود استفاده کردم! اما واقعیت این است که هر آنچه در انفرادی می نویسی اجباری است، حتی آنچه موافق باورهای توست! بیشتر و بالاتر بگویم، در فضای به ظاهر آزاد بیرون نیز سایه انفرادی را بر سر خود حس می کنم و باز هم نمی توانم آزاد بنویسم، دست و پایم بسته است، فرزند و همسرم از من می خواهند ننویسم، همه آنان که نگران سلامتی من هستند، مرا از نوشتن بر حذر می دارند، من امروز هم تحت اجبار می نویسم و باید در پای هر امضای خود ” اج” بگذارم.

8/6/1388 “اج” مهدی خزعلی