عصرایران: مسوولان مرتبط با واردات مواد غذایی و کنترل کیفی آنها، رسماً و بی تعارف ، “بی کفایت و بی عرضه” هستند که این حجم انبوه از برنج های آلوده و غیرقابل مصرف وارد کشور می شود و برایش تبلیغات رسمی می شود ولی آقایان کک شان هم نمی گزد؛ شاید هم معتقدندکه آنچه در این مملکت زیاد داریم، “آدم” است و چه اشکالی دارد تعدادی از آنها بر اثر عوارض ناشی از این برنج ها، سرطان بگیرند و بمیرند!سالانه 5-24 هزار نفر در جاده های کشور کشته می شوند و آب از آب تکان نمی خورد؛ این چند نفر قربانی برنج های خارجی هم رویش!
عصرایران – روز گذشته اداره کل استاندارد و تحقیقات صنعتی استان تهران اعلام کرد که 13 نوع برنج خارجی که هم اکنون بر سر سفره های مردم است، غیراستاندارد، مسموم و غیرقابل مصرف تشخیص داده شده اند.

این در حالی است که برخی از این برنج ها از مدت های پیش در بازار ایران به فروش می رسند و حتی انواعی از آن مانند برنج محسن، رکورددار تبلیغات تلویزیونی هم بوده اند به گونه ای که حتی کودکان خردسال نیز با این “برند” آشنا هستند.

حال این سوال مطرح است که چرا ابتدا این برنج ها وارد کشور می شوند، در شبکه توزیع قرار می گیرند، از تریبون های رسمی مانند صدا و سیما تبلیغ می شوند و پس از آنکه میلیون ها نفر از این محصولات خریداری کردند و خود و خانواده هایشان از جمله کودکان معصوم از این برنج های آلوده خوردند، آقایان تازه به یادشان می افتد که ای داد بیداد! این برنج ها مسموم هستند و از جمله آلوده به ماده سمی آرسنیک و سرب اند؟!

در این باره نکات زیر متبادر به ذهن است:

1- مسوولان وزارت کشاورزی، بازرگانی و استاندارد و … در خواب تشریف داشته اند و نمی دانسته اند که چنین برنج هایی از مبادی رسمی کشور وارد شده و به سفره های مردم راه پیدا کرده اند.
آنها اکنون از خواب زمستانی بیدار شده و ناگهان دیده اند که ای دل غافل! میلیون ها ایرانی در حال تزریق تدریجی آرسنیک و سرب به خود هستند. بنابراین، به فکر چاره افتاده اند که جلوی ضرر را از هر کجا بگیری منفعت است!

2- مسوولان مرتبط با واردات مواد غذایی به کشور و کنترل کیفی آنها، رسماً و بی تعارف ، “بی کفایت و بی عرضه” هستند که این حجم انبوه از برنج های آلوده و غیرقابل مصرف وارد کشور می شود و در بوق و کرنا برایش تبلیغات رسمی می شود ولی آقایان کک شان هم نمی گزد؛ شاید آنها هم قائل به این نظریه باشند که آنچه در این مملکت زیاد داریم، “آدم” است و چه اشکالی دارد تعدادی از آنها بر اثر عوارض ناشی از این برنج ها، سرطان بگیرند و بمیرند!
سالانه 5-24 هزار نفر در جاده های کشور کشته می شوند و آب از آب تکان نمی خورد؛ این چند نفر قربانی برنج های خارجی هم رویش!

3- اگر این برنج ها واقعا آلوده هستند و مسوولان تا همین دیروز درباره اش ساکت بودن، لابد ریگی به کفش شان هست والا چه دلیلی وجود داشته است که این همه مدت لام تا کام حرف نزنند و بناگهان این برنج ها را غیرقابل مصرف و غیراستاندارد معرفی کنند؟ همان برنج های قدبلندی که تا دیروز در تبلیغات رسمی، در سفره های ایرانی سربلند بودند به قول آن تیزر تلویزیونی “کارشان را خوب انجام می دادند” و یک و نیم سانت هم قد می کشیدند! و جالب اینجاست که چقدر هم روی سالم بودن شان تاکید می شد که این ها لکه های سیاه ندارند و چه و چه!

4- آیا مردم حق ندارند شک کنند که وارد کنندگان این برنج ها چون برخی حق و حقوق ها را نداده اند، دچار غضب شده اند؟
البته کسی را متهم نمی کنیم ولی سوابق درخشانی در این باره در اذهان مردم وجود ندارد. چند سال پیش، چای های خارجی مانند چای احمد را هم مشمول چنین اتهاماتی کردند که” آی مردم! این چای ها غیربهداشی است و … ” و بعد از ان بوق و کرناها هم طبیعتاً مردم انتظار داشتند از عرضه چای های مذکور جلوگیری شود اما پس از مدتی غائله ختم به خیر شد و بدون آنکه صدایی از مسوولان بلند شود، همان چای های خارجی که غیربهداشتی نامیده می شدند دوباره بر ویترین فروشگاه ها نشستند و روز ار نو روزی از نو و کسی هم متوجه نشد که آن پشت پرده چه اتفاقاتی افتاد که ورق برگشت!

اما اشخاص حقوقی که باید پاسخگو باشند:

1- گمرک ایران

این برنج ها بر پشت اسب و قاطر و از پشت کوه های قاچاق وارد کشور نشده اند بکله از مبادی رسمی آمده اند. اگر کسی بخواهد وسیله ای کوچک وارد کشور کند و آن وسیله دفترچه راهنما داشته باشد که در آن دفترچه راهنما، یک سری عکس وجود داشته باشد، گمرک جنس را متوقف می کند تا صاحب کالا درباره آن عکس ها از وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی کسب مجوز کند.

سوال اینجاست که وقتی برای چنین چیزهای کوچکی چنان سختگیری های بزرگی می شود، چگونه میلیون ها تن برنج وارد می شود بدون آنکه استانداردهای لازم را به گمرک ارائه کرده باشد؟

2- وزارت بازرگانی

مسوول تهیه و توزیع اقلام اساسی در کشور، وزارت بازرگانی است و مسوولان این وزارتخانه باید پاسخگوی این حجم انبوه از واردات باشند که متاسفانه سالم و استاندارد هم نیستند.

3- وزارت کشاورزی

نظارت بر ورود محصولات کشاورزی و کیفیت آنها با این وزارتخانه هم هست. این وزارتخانه همچنین به عنوان حافظ منافع کشاورزان ایرانی نیز کوتاهی کرده است و در حالی که انبارها، آکنده از برنج های تولید کشاورزان ایرانی است، برنج های نامرغوب هندی و پاکستانی در بازار کشور رژه می روند.

4- صدا و سیما

صدا و سیمایی که مدعی است کالاهای غیراستاندارد را تبلیغ نمی کند، چه شده است که وقتی پای ارقام میلیونی به میان می آید، بی خیال استاندارد و سلامت مردم می شود و اجازه می دهد سموم خارجی، به نام برنج دانه درشت، بر سر آنتن ها قد بکشد؟

5- موسسه استاندارد و تحقیقات صنعتی

همین که این موسسه بعد از مدت های مدیدی گزارش غیراستاندارد بودن برنج ها را داده است، نشانگر آن است که تاکنون در این عرصه کوتاهی داشته است.

6- … .

*می خواستم این نوشته ها با سخنی در باب که چه کسی خسارت های وارد شده به مردم در خصوص این موضوع را جبران خواهد کرد که از آن منصرف شدم زیرا به خود گفتم: مرد حسابی! تا حالا کدام خسارت وارد شده به مردم را جبران کرده اند که این دومی باشد؟!