رخداد: مجید شهروی، دكتری مهندسی مكانیك و نویسنده همكار مقاله مورد بحث كامران دانشجو، به مطلب نیچر مبنی بر سرقت علمی انجام شده در این مقاله پاسخ داده است. در ایمیل ارسالی شهروی به الف آمده است:

با توجه به خبر اعلام شده اینجانب مجید شهروی باید به عرض برسانم كه تفاوتهای بسیار زیادی از نظر علمی بین مقاله اینجانب و مقاله شخص كره ای وجود دارد كه در زیر مطرح میگردد و ضمنا مطالبی را به عنوان روشن شدن این بحث بیان میدارم:

اولا اینجانب نمیدانم وبلاگ نیچر چگونه وبلاگی است و آیا صلاحیت علمی دارد یا خیر.

ثانیا این مقاله كه نتیجه بخشی از تحقیقات پروژه دكتری اینجانب است توسط اساتید و هیئت داوران مجله علمی Engineering with Computers كه از مجله های ISI و دارای قابلیت علمی بالایی در جهان است به مدت یك سال مورد بررسی و اصلاح قرار گرفته و نهایتا با تایید هیئت داوران این ژورنال چاپ شده است. بنده فكر میكنم در حالی كه هیئت داوران قاعدتاً صاحب نظران در راستای مقاله اینجانب بوده اند و اینكه ایشان نیز مقاله شخص كره ای و مقالات دیگر در این زمینه را میشناسند، و با توجه به اینكه یك مقاله قبل از چاپ توسط حداقل چهار نفر از آنها مطالعه و بررسی و تایید میگردد، لذا دیگر مطرح شدن این موضوع كه یك مقاله چاپ شده در ژورنالی بین المللی اعتبار علمی ندارد حرفی گزاف است.

ثالثا نام مقاله كره ای نیز در مراجع مقاله اینجانب آورده شده است كه نشان دهنده بیهوده بودن گفته های این وبلاگ و صداقت اینجانب در استفاده از منابع تحقیقاتی است.

در نهایت برای روشن تر شدن افكار مردم فهیم ایران به تفاوتهای فاحش مطالب علمی مقاله اینجانب در مقایسه با مقاله شخص كره ای میپردازم، شاید وبلاگ نویسان وبلاگ نیچر نیز این تفاوتهای علمی را مطالعه نموده و با متخصصین بررسی كنند تا كمی از علم مكانیك سر در بیاورند:

اولا در مقاله كره ای پدیده كمانه كردن تنها با روش لاگرانژ مورد شبیه سازی قرار گرفته و با نتایج مدلهای تحلیلی مقایسه گشته و شخص كره ای نتیجه گرفته است كه روش شبیه سازی لاگرانژ نسبت به روشهای تحلیلی نتیجه نزدیكتری به تست ارائه میدهد. در حالی كه در مقاله اینجانب دو روش شبیه سازی مورد بررسی و تحلیل قرار گرفته است. یكی روش لاگرانژ و دیگری روش هیدرودینامیك مولكولی(smooth particle hydrodynamics) یا SPH و نهایتا نتیجه گیری شده است كه روش هیدرودینامیك مولكولی یا SPH نتایج بهتری در محاسبه زاویه بحرانی كمانه كردن در گلوله های ساخته شده از مواد ترد ارائه میدهد. لذا دو مقاله كاملا نتیجه گیری های متفاوت و روند محاسبات متفاوت دارند.

مطلب دیگر اینكه در مقاله كره ای از نرم افزار Dytran به منظور تحلیل استفاده شده است، حال آنكه اینجانب در مقاله خود از نرم افزار Lsdyna استفاده كرده ام.

مطلب دیگر اینكه كافیست به نتایج و نمودارهایی كه در مقاله اینجانب حاصل از روش SPH آورده شده است در مقایسه با مقاله كره ای كه حتی یك كلمه هم از روش SPH صحبتی در آن نشده است، بیاندازید.

تنها شباهت مقاله اینجانب با شخص كره ای در اینست كه با توجه به اینكه دستگاه تست Gasgun برای انجام تستهای نفوذ در سرعتهای برخورد بالا در ایران وجود نداشته است لذا محققین از نتایج تستهای دیگر دانشمندان و با ذكر مرجع آنها به منظور صحه گذاری(Validation) نتایج تحلیلی یا شبیه سازی خود استفاده مینمایند. هرچند وجود فایلهای اجرایی و شبیه سازی های این مقاله نیز بر عدم صحت گفتارهای گزاف این سایت میافزاید.

از جمله دیگر نتایجی كه فقط در مقاله اینجانب صورت گرفته است، محاسبه و بررسی طول باقی مانده گلوله و شكل نهایی هدف است كه در مقاله كره ای اثری از این پارامترها نمیباشد.

در نهایت نیز اظهار تعجب میكنم كه سایت نیچر ، ژورنال Engineering with Computers و تخصص تمامی هیئت ژوری و دانشمندان مشغول در آن را كه از ژورنالهای معروف انتشارات قدیمی Springer میباشد است را زیر سوال میبرد؟

شاید برخی سایتها كه از نیچر نقل قول نموده اند به اشتباه تصور می كنند، كه از این به بعد و برای رفع شبه ، باید كلیه مقالات علمی ابتدا برای ً نیچر ً ارسال شود و بعد از تائید ، آن را برای ژورنالهای علمی بین المللی ارسال نمائیم كه دیگر سئوالی برای این سایتها پیش نیاید كه البته این بسیار غیر علمی به نظر می رسد.

با عنایت به موارد مذكور و اشارات دیگری كه این وبلاگ داشته است، به نظر می رسد كه مطالب ارائه شده در وبلاگ نیچر شاید با اغراض سیاسی نوشته شده باشد كه با روشهای دیگر به نتیجه نرسیده است چراكه تنها چیزی كه مدنظر وبلاگ نویسان مذكور نبود، پیشرفت علم و اصالت علمی مقاله اینجانب می باشد