رخداد: خبرهاي بدي درباره برنامه غني سازي اورانیوم ایران رسیده است. حالا ایران پذیرفته است که دومین تاسیسات غني سازي اورانیوم را ساخته است. به محض انتشار این خبر، اوباما و رهبران فرانسه و انگلستان ایران را به دلیل ساخت این سایت اتمي، محکوم کردند. انتشار این خبر به مذاق رئیس جمهور ایران خوش نیامد و مصرانه اعلام کرد که این سایت مخفي نیست و تهدید کرد که آمریکا و متحدانش از اتهام زدن به ایران در مورد مخفي نگاهداشتن این تاسیسات، پشیمان خواهند شد.
به گزارش سرویس بین الملل سایت خبری رخداد(Rokhdad.org) صاحبه فکس نیوز با جان بولتون درباره مسئله هسته ای ایران به شرح زیر است:

سفیر سابق آمریکا در سازمان ملل، جان بولتون مهمان برنامه ماست.آیا ما از زدن این اتهام به آنها پشیمان خواهیم شد؟ منظور او چیست؟

جان بولتون:خوب، من فکر مي کنم احمدي نژاد در وضعیت عجیبي قرار گرفته است. به عقیده من او فکر مي کند که مي تواند درصورتي که با آنها همراهي کند، درمقابل صدورهر تحریم شوراي امنیت پیروز شود، او فکر مي کند که تحریم هاي سازمان ملل در صورت صدور به ضعیفي سه قطعنامه گذشته خواهد بود. به همین دلیل من فکر می کنم در این هفته او احساس خوبي دارد.

خوب، آیا قطعنامه هایي که تاکنون صادر شده است و قطعنامه اي که قرار است صادر بشود، براي ایران سنگین یا نتیجه بخش است؟

مسلما برخي نتایج آن را بر روي بعضي موسسات و افراد که توسط کمیته تحریم از آنها اسمي برده شده است، مي توان دید، اما این فقط هزینه هایي را بر ایران تحمیل کرده است. باید دید، آیا تحریم ها باعث مي شوند که ایران دست از ادامه راهش براي دستیابي به سلاح اتمي باز مي ایستد؟ و ما بي تردید در این سه قطعنامه به این نتیجه نرسیده ایم.

بسیار خوب، حالا که ما داریم در این مورد حرف مي زنیم و منظورم از ما، دنیاست، آنها دارند بمب اتمي مي سازند! ضرب الاجل چه شد؟ آنها مي خواهند که ما تا ابد حرف بزنیم تا بتوانند بمب اتمي شان را بسازند. تا کي ما قادر خواهیم بود به حرف زدن در این مورد ادامه بدهیم؟

تا اینجاي کار آنها موفق شده اند که هفت سال با اروپایي ها مذاکره کنند و در این مدت همچنان به برنامه هاي اتمي شان ادامه بدهند. این جاست که کساني که معتقدند که مذاکره کردن چه اشکالي دارد، درک نمي کنند که در واقع اشکال مذاکره کردن خیلي هم زیاد است. من فکر مي کنم ما به نقطه اي نزدیک شدیم که اسرائیلي ها دارند براي حمله نظامي به ایران تصمیم گیري مي کنند که در این صورت همه این مذاکرات بي اثر مي شود.

امروز وقتي به صحبت هاي پرزیدنت اوباما و دیگران گوش دادیم، مثل شوک، ترس بود، مي دانید حالا ما مي دانیم که ایران دارد بمب اتمي مي سازد. اما معلوم شد که آمریکا از مدتي قبل این موضوع را مي دانسته است؟

این موضوع طبق پیشینه خبررساني خود دولت بعد از اعلام این خبر، درست است، یعني گفته هاي پرزیدنت درباره دراز کردن دست دوستي با احمدي نژاد و علاقه به مذاکره با ایران، همه با وجود دانستن این نکته بوده است که ایران در بیست سال گذشته درباره برنامه هاي اتمي اش دروغ مي گفته است. هیچ شاهدي وجود ندارد که بتواند بر مبناي آن ایران را متعهد به برنامه هاي اتمي اش دانست، به همین دلیل اگر با ایران پاي میز مذاکره بنشیني، چرا باید فکرد کرد که تضمیني وجود دارد که آنها به گفته هایشان پایبند باشند؟

پس چرا اوباما چنین اظهاراتي را مي کند؟من فکر مي کنم کسي نمي داند در سر او چه مي گذرد، چرا او با وجود اینکه از مدت ها پیش مي دانست که ایران در حال ساخت دومین تاسیسات اتمي اش است، مي خواهد با کشورهاي دیگر در این مورد مذاکره کند؟

به زعم من اوباما معتقد است که مهارت هایش در مذاکره باعث مي شود که راه حلي پیدا کند و موضع او مثل جورج بوش، منزوي کردن ایران نیست. در واقع، او دارد اشتباهات بوش را جبران مي کند، بوش اجازه داده بود که اروپایي ها مدت هاي طولاني با ایران مذاکره کنند.

روز اول اکتبر چه اتفاقي خواهد افتاد؟همه اعضاي شوراي امنیت به اضافه آلمان جمع مي شوند تا با ایران مذاکره کنند؟

من فکر مي کنم دو احتمال وجود دارد. یکي این است که ایران بیاید و بگوید، باشد ما حاضر به گفتگو درباره برنامه هایمان هستیم. مشکلي وجود ندارد. برنامه هاي ما صلح آمیز است. بعد ما وارد یک دور گفتگو شش ماهه یا نه ماهه مي شویم. به محض اینکه وزارت امور خارجه آمریکا فرصت نشستن با ایران بر سر یک میز را پیدا کرد، بلند کرد اش کار سختي خواهد بود.

دومین احتمال این است که ایران بیاید و بگوید که ما حاضر به گفتگو نیستیم و اوباما به شوراي امنیت برود. حتي تصویب یک قطعنامه دیگر هم کار بسیار دشواري خواهد بود.امروز مدودف، رئیس جمهور روسیه گفت: “ما تحریم را در نظر داریم”. اما بگذارید یک موضوع را روشن کنم، روسیه سه سال پیاپي است که این حرف را مي زند. مشکل اینجاست که درست در زمان امضاي قطعنامه ضعیف عمل می کنند و از زیر آن در مي روند.

بسیار خوب، این موضوع واقعا بستگي به اروپا دارد و چون اروپا متحد ماست، به ما هم بستگي دارد. اما مسئله ایران براي اسرائیل بسیار مهم است. و من نمي دانم اسرائیل تا کي تحمل خواهد کرد که این بازي گفتگو به پایان برسد؟

این موضوع خیلي مهمي است چون ایران یک سایت غني سازي دوم در نزدیکي قم ایجاد کرده است که این نشان مي دهد که تاسیسات دیگري هم وجود دارند که وجودشان هنوز تایید نشده است. اینجا یک سووال مهم براي اسرائیل مطرح مي شود که این کشور مي تواند به تاسیسات نطنز حمله کند و آن را کاملا از بی ببرد اما نتواند برنامه تولید سلاح اتمي ایران را متوقف کند. پس خطري که وجود دارد این است که حتي حمله نظامي هم نمي تواند به نتیجه قطعي برسد.

با توجه به همه مسائل پیش آمده باید پرسید که چه بلایي بر سر سرویس هاي اطلاعاتي ما آمده است؟ چه بر سر روش هاي قدیمي دستیابي به اطلاعات آمده است که با استفاده از آن ما مي توانستیم بفهمیم آنها چه دارند و موضوعات را زود تر کشف مي کردیم؟

من فکر مي کنم سرویس اطلاعاتي ما در داخل ایران بسیار ضعیف است و ما از سرویس هاي اطلاعاتي دیگر استفاده مي کنیم. اما نکته اصلي این است که ما چیز زیادي درباره برنامه سلاح اتمي ایران و برنامه موشکي ایران چیز زیادي بدست نیاورده ایم. این نباید خیال ما را راحت کند بلکه باید عصبي مان کند. حتي امروز هم دولت از گزارش اطلاعاتي سال 2007 که گفته بود ایران برنامه ساخت سلاح اتمي ندارد، دفاع مي کند و این کاملا منطقي است که ما درباره سایت قم که مکان دومي براي غني سازي اورانیوم است نگران باشیم چون ایناورانیوم در ساخت سلاح اتمي بکار مي رود.

خوب اگر شما بودید چه مي کردید؟

خوب در این مرحله ما گزینه دیپلماتیک را از دست داده ایم. گمان نمي کنم شانسي وجود داشته باشد که با اعمال تحریم ایران در رفتارش تغییري ایجاد کند. به عقیدهمن فقط دو راه مانده است. یک راه تغییر رژیم در ایران است که نباید مثل کلید برق روشن و خاموش شود. این کار دستکم چند سال طول مي کشد. یا حمله نظامي به سرمایه هاي برنامه اتمي است که درباره شان اطلاع داریم.

من فکر مي کنم در حالي که ما درحال گفتگو هستیم، اسرائیل با این سووال مواجه شده است. من فکر مي کنم شانس اوباما براي انجام این کار صفر است. من فکر مي کنم براي انجام این کار فقط اسرائیل باقي مانده است.