بازتاب: به گزارش شرکت «بریتیش پترولیوم»، نیازهای داخلی ایران به گاز در سال 1998 به مقدار 51,8 میلیارد متر مکعب بوده که در سال 2008 به 117,6 متر مکعب یعنی به بیش از دو برابر رسیده است… «بایر»: امروز اوضاع سیاسی ایران به گونه‌ای است که شرکت‌های بین‌المللی، امکان شرکت در طرح‌های انرژی این کشور را ندارند.
سرویس اقتصادی «تابناک» ـ یکی از شرکت کنندگان در نشست باکو، پیرامون طرح «نابوکو»، نسبت به آمادگی ایران برای شرکت در این طرح ابراز تردد کرد.

خبرگزاری «ترند نیوز» در گزارشی تحلیلی و به نقل از «میخای بایر»، نماینده مجارستان در امور نابوکو در باره حضور ایران در این طرح، گفت: گاز ایران می‌تواند از راه نابوکو منتقل شود، اما مسأله اصلی این است که آیا ایران دارای چنین گازی برای انتقال به وسیله خط لوله نابوکو هست، یا نه؟!

بایر گفته است: ایران حتی برای تأمین نیازهای گاز مصرفی خود در درون مشکلاتی دارد.

این خبرگزاری به گزارش شرکت «بریتیش پترولیوم» اشاره کرده و می‌نویسد: نیازهای داخلی ایران به گاز در سال 1998 به مقدار 51,8 میلیارد متر مکعب بوده که در سال 2008 به 117,6 متر مکعب یعنی به بیش از دو برابر رسیده است.

نماینده مجارستان در امور نابوکو، امروز در سخنان خود در مرکز بین‌المللی تحقیقات استراتژیک دولتی باکو گفته است: امروز اوضاع سیاسی ایران به گونه‌ای است که شرکت‌های بین‌المللی، امکان شرکت در طرح‌های انرژی این کشور را ندارند.

وی اضافه کرد: در مرحله نخست طرح ناباکو، انتقال گاز کشورهای آذربایجان و عراق و سپس گاز ترکمنستان در نظر گرفته شده است.
بایر بر این باور است که جمهوری آذربایجان، متفقی خوب و انتقال گاز این کشور برای اروپا همیشگی خواهد بود و در عوض، طرح ناباکو سود بسیاری برای این کشور در پی خواهد داشت.

بر پایه این گزارش، آغاز ساخت خط لوله نابوکو با طول 3,3 هزار کیلومتر و با هزینه 7,9 میلیارد یورو در سال 2011 در نظر گرفته شده است. پیش‌بینی می‌شود که پس از پایان مرحله نخست ساخت این خط لوله ـ از سال 2014 ـ گاز آذربایجان و کشورهای آسیای مرکزی از راه خط لوله نابوکو به کشورهای عضو اتحادیه اروپا صادر خواهد شد و مرحله بعدی ساخت آن نیز در سال 2015 به پایان خواهد رسید؛ حداکثر ظرفیت انتقال این خط لوله 31 میلیارد متر مکعب گاز در سال تشکیل می‌دهد.

گفتنی است، سهامداران این پروژه به ترتیب؛ شرکت‌های OMV اتریش، MOL مجارستان، Bulgargaz بلغارستان، Transgaz رومانی، Botash ترکیه و RWE آلمان هر کدام با سهم برابر- 67/16 ـ درصد هستند.

همچنین بالغ بر 30 درصد از ارزش عمومی طرح توسط سهامداران پروژه «Nabucco Gas Pipeline International» بر پایه میزان سهم‌الشرکه در این طرح سرمایه‌گذاری خواهد شد و مابقی 70 درصد آن هم توسط وام‌های دریافت شده از سازمان‌های مالی و بانک‌های مختلف تأمین خواهد شد.

آنچه مسلم است، سیر به شدت صعودی مصرف گاز در کشورمان، واقعیتی اجتناب ناپذیر است که سبب می‌شود یکی از سرمایه‌های ملی کشورمان توسط خودمان و به سبب الگو‌های نامناسب در مصرف آن، از حیث سرمایه ای ضایع شده و با روند کنونی، در سال‌های نه چندان دور، نه تنها در فصول سرد بلکه در همه سال، مجبور به واردات گاز خواهیم بود. البته موضوع طرح ناباکو، صرفا بحث اقتصادی نداشته، بلکه می‌تواند در برقراری پیوند‌های جدید منطقه‌ای و بین‌المللی برای کشورمان، از یک سو و آثار سیاسی بین‌المللی از سوی دیگر تأثیر بسزایی داشته باشد.