بازتاب: قتی دوسه ماه قبل شایعه شد که شجریان مشغول ضبط دو اثر جدید است، کمتر کسی تصور می‌کرد استقبال از این آثار تا این حد باشد.

درست در بحبوحه اتفاقات پس از انتخابات بود و حتی شنیده شد که شجریان برای جلوگیری از هر گونه رویداد غیرقابل کنترلی، قید ضبط در استودیوهای عمومی را زده و بیش از صد میلیون تجهیزات را به درون دل‌آواز برده تا این کارهای جدید را آنجا ضبط کند.

شجریان به فاصله کمی رندان مست را منتشر کرد.

اما چه شد که در این مدت آدم‌هایی که تاکنون علاقه چندانی به شجریان و آثارش نداشتند، حالا به رندان مست گوش می‌کردند؟!

آن زمان که برخی شجریان را با ساسی مانکن مقایسه کردند او ضربه بعدی را محکم‌تر زد و دل آواز سینگلی به نام زبان آتش را روی سایت قرار داد با شعری از فریدون مشیری که می گفت: تو از آئین انسانی چه می دانی؟

اما سوای کلیه ویژگی‌های فنی و تکنیکی و حتی محتوایی و اجتماعی زبان آتش بارزترین مشخصه آن را باید در جای دیگری جست‌وجو کرد: شیوه انتشار آن! که این شیوه آن را در دسته موسیقی زیر زمینی قرار می‌دهد مگر اغلب قطعات زیرزمینی دیگر چگونه‌اند؟ آنها هم معمولا شعری دارند که از فیلتر ارشاد عبور نمی‌کنند و نهایتا به صورت دیجیتال و روی اینترنت پخش می‌شوند .

منبع:هفته نامه نسیم هراز