فرارو: در حالی که دلسوزان نظام این روزها به دنبال ایجاد وحدت در میان گروه‌ها و چهره‌های سیاسی هستند، برخی در پی آنند تا در قالبی طنزگونه و کنایه آمیز این تلاش‌ها را نادیده انگاشته و آنها را سبک جلوه دهند.

نسرین وزیری: اظهارات روز گذشته روح‌الله حسینیان را در همین راستا می‌توان ارزیابی کرد. او دیروز به راهروهای مجلس آمد تا پیشنهاد وحدت ملی در فضای سیاسی کشور را طرحی «انحرافی» و نوعی «فتنه» بنامد و خطاب به هاشمی که به دنبال تدوین طرحی برای برون رفت از وضعیت موجود است، بگوید: «اگر آقای هاشمی صادق است، دست از حمایت از متخلفان بردارد، در این صورت جامعه به وحدت می‌رسد».

او حتی در واکنش به میانجیگری آیت‌الله مهدوی‌کنی میان موسوی و احمدی‌نژاد گفت که به چنین مسئله‌ای معتقد نیست و حتی به او به دلیل طرح چنین موضوعی اعتراض دارد.

حسینیان در واکنش به سخنان دبیرکل جامعه روحانیت از صلح امام حسن (ع) نیز گفت: صلح امام حسن به نفع خود این امام هم تمام نشد! او که تصور پایبندی معترضان به انتخابات گذشته نسبت به حکمیت آیت‌الله مهدوی‌کنی را ساده‌اندیشی می‌خواند، ادامه داد: با چه کسانی می‌خواهند وحدت کنند؟ با کسانی که در مقابل نظام ایستاده‌اند و فتنه کردند؟ اصلاً با کسانی که مقابل نظام ایستادند، سر چه چیزی می‌توان وحدت کرد؟ اینها افراد مجرمی هستند که باید با آنها برخورد قانونی کرد.

وی با بیان اینکه هیچ‌کس مخالف وحدت ملی نیست، اظهار داشت: اما امروز کسانی طرح وحدت ملی را مطرح می‌کنند که متأسفانه وحدت کشور را به هم زدند. کسانی که از زیر پرچم جمهوری اسلامی بیرون رفته‌اند، باید توبه کنند و به دامن جمهوری اسلامی بازگردند. نه این‌که طلبکارانه بگویند با ما مذاکره کنید.

البته بخش اعظمی از انتقادات دیروز حسینیان به رضایی برمی‌گشت. او که صبحش را با مصاحبه‌ای با فارس در انتقاد از سایت تابناک آغاز کرده و گفته بود: رضایی باید وحدت ملی را از خودش و سایتش آغاز کند، ظهر هم رضایی را بازیچه دست دیگران خواند و گفت: او نباید با طرح مسائل سخیف خودش را ضایع کند و نظام جمهوری اسلامی را زیر سؤال ببرد. او طرح تشکیل «دولت ائتلافی» و «وحدت ملی» از سوی رضایی را در نتیجه خط گرفتن وی از هاشمی دانست.

حمید رسایی نیز همراستا با وی گفت: عده‌ای از خواص که در آزمون پس از انتخابات مردود شده‌اند، نمی‌توانند ادعای ایجاد وحدت کنند زیرا وحدت مد نظر این افراد به ادامه روند قانون‌شکنی می‌انجامد. البته دیگر نمایندگان حامی دولت نیز هم نوا با این ساز کوک شده، بر طبل ناکارآمدی تلاش‌های وحدت گرایانه می‌کوبند و بر این باورند که به هیچ وجه نمی‌توان میان نامزدهای معترض به انتخابات گذشته و نامزد پیروز وحدتی ایجاد کرد.

البته این رویکرد حامیان دولت از سوی منتقدان مشی تندروانه آنان بی‌پاسخ نماند. چه آنکه در سوی دیگری از راهروهای مجلس مطهری که معتقد است «موسوی و احمدی‌نژاد به‌رغم تضاد با یکدیگر مانند دو تیغه یک قیچی برای قطع ریشه انقلاب اسلامی به حرکت درآمده‌اند»، گفت: دستگاه قضائی به عنوان مدعی العموم این دو نفر را باید به طور همزمان محاکمه نماید. البته اجرای حکم احتمالی آقای احمدی‌نژاد به بعد از دوره ریاست جمهوری ایشان موکول گردد. او پیش از این نیز اعلام کرده بود که هم موسوی و هم احمدی‌نژاد باید برای ایجاد وحدت عمومی در جامعه از مردم عذرخواهی کنند.

این اظهارات در حالی در راهروهای مجلس مطرح می‌شود که عناصر کلیدی هیأت رئیسه مجلس، به جد به دنبال طرح شکل‌گیری «وحدت ملی» در فضای سیاسی کشور هستند. چه آنکه رئیس مجلس در چندین سخنرانی خود وحدت‌ملی حول‌محور ولایت‌فقیه را الزامی خوانده بود و نواب وی نیز تلاش‌هایی را برای دستیابی به این وحدت آغاز کرده‌اند. از یکسو محمدحسن ابوترابی فرد با سفر به قم پیگیر پیشنهاد آیت‌الله مکارم شیرازی برای حل مسائل پس از انتخابات شده است و از سوی دیگر محمدرضا باهنر در مجمع تشخیص مصلحت نظام در حلقه تدوینگران طرح پیشنهادی هاشمی‌رفسنجانی جای گرفت. در زمره تلاش‌هایی از این دست باید اصرارهای مطهری، اکرمی و مصباحی‌مقدم به مهدوی‌کنی برای پذیرش میانجی گری را نیز اضافه کرد.

البته فارغ از این تلاش‌ها در هیأت‌رئیسه مجلس، برخی از این نمایندگان در کمیسیون امنیت‌ملی و سیاست خارجی به دنبال برخورد با نامزدهای معترض انتخابات گذشته و حتی محاکمه آنها هستند. در حالی‌که روز یک‌شنبه علاء‌الدین بروجردی چنین جلسات و مذاکراتی را در کمیسیون امنیت ملی رد کرده بود، دیروز زهره الهیان از مذاکراتی در این زمینه خبر داد و گفت که از نظر اعضای این کمیسیون ناامنی‌ها و آشوب‌های پس از انتخابات به علت بی‌تدبیری برخی سیاسیون بوده که باید با آنان برخورد شود. اعضای این کمیسیون همچنین به طرح آشتی ملی اعتراض جدی داشته و گفته‌اند: چرا آن زمان که برای ایجاد آرامش در کشور با آقایان موسوی، کروبی، رضایی، خاتمی و هاشمی دیدار کردیم، آنها به این پیشنهاد توجه نکردند و دیر به یاد آشتی ملی افتادند.