احتمال دخالت مقامات عالیرتبه نظام در پاسخ پیشنهاد خروج اورانیوم از كشور
آینده: یكی از این ابهامات، سابقه روسیه در نیروگاه بوشهر است كه به رغم گذشت 13 سال از انعقاد قرارداد، به تعهدات خود در زمینه تكمیل و راهاندازی این نیروگاه عمل نكرده و مشخص نیست چه تضمینی وجود دارد كه با ارسال 80 درصد اورانیوم غنیشده كشورمان به روسیه، این كشور در بازگرداندن به موقع و كامل اورانیوم 20 درصدی تأخیر و كارشكنی نكند.
در پی موافقت كشورهای غربی، به ویژه آمریكا و روسیه و حتی استقبال اسرائیل از امضای پیشنویس قرارداد ارسال و مبادله اورانیوم غنیشده ایران به روسیه، منابع آگاه از احتمال دخالت مقامات عالیرتبه نظام جهت جلوگیری از تهدید منافع ملی كشور خبر میدهند.
به گزارش خبرنگار «آینده»، در پی اعلام موافقت قطعی آمریكا و روسیه با پیشنویس قرار داد معامله هستهای، سلطانیه، نماینده ایران اعلام كرده كه هفته آینده پاسخ قطعی ایران به آژانس را اعلام خواهد كرد.
طبق این قرارداد، قرار است 80 درصد اورانیومی كه با زحمت و تحت فشارهای گوناگون غرب در 5/3 سال گذشته در داخل كشور تولید شده، به روسیه تحویل داده شود تا این كشور به كمك فرانسه، غنای اورانیوم را به 20 درصد رسانده و به صورت میله سوخت تحویل ایران دهد و البرادعی از پذیرش اولیه این پیشنویس توسط نماینده ایران خبر داده بود.
این در حالی است كه ابهامات جدی در این زمینه برای كارشناسان و به ویژه مقامات عالیرتبه نظام وجود دارد.
یكی از این ابهامات، مربوط به سابقه روسیه در نیروگاه بوشهر است كه به رغم گذشت 13 سال از انعقاد قرارداد نیروگاه بوشهر، به تعهدات خود در زمینه تكمیل و راهاندازی این نیروگاه عمل نكرده و با وجود دریافت مبالغ بیشتر و گروكشیهای متعدد در مقاطع فشار غرب بر ایران، همواره تاریخ تحویل این نیروگاه را به تعویق انداخته است. با این حساب مشخص نیست چه تضمینی وجود دارد كه با ارسال 80 درصد اورانیوم غنیشده كشورمان به روسیه، این كشور در بازگرداندن به موقع و كامل اورانیوم 20 درصدی تأخیر و كارشكنی نكند.
ابهام دیگر نیز مربوط به سابقه غرب در نرمشها و موافقتهای قبلی ایران است كه از آنها به عنوان الزامات قانونی سخن گفته است. در حالی كه در دوره مسئولیت حسن روحانی، ضمن ارائه اطلاعات پرونده هستهای برای رفع سوء تفاهم، طرف ایرانی تعلیق غنیسازی و پذیرش پروتكل الحاقی را انجام داد و از آن به عنوان امری داوطلبانه یاد كرد، طرف مقابل، به ویژه سه كشور اروپایی، این اقدام ایران را اقدامی الزامی خواندند كه تخطی از آن غیرقانونی است و بعدها به بهانه شكستن تعلیق، به صدور قطعنامه علیه ایران نیز پرداختند.
اكنون نیز كه طرف ایرانی از این موضوع تنها به عنوان یك توافق و معامله مرسوم اقتصادی یاد میكند، باید مراقب بود كه این اقدام ایران مورد سوء تعبیر قرار نگیرد و اقدامی الزامی تلقی نشود.
از سوی دیگر مشخص نیست این اقدام اعتمادساز ایران كه تقریباً كل دستاوردهای صنعت غنیسازی را از كشور خارج میكند، با كدام پاسخهای متقابل غرب مواجه میشود و آیا تعهد پاسخهای طبیعی نظیر عدم صدور قطعنامه جدید و بیاثر كردن قطعنامههای قبلی از طرف غرب گرفته شده است؟
شفافیت در این موارد و دریافت پاسخهای قعی از طرف غربی میتواند روشن كند كه آیا این معامله بزرگ هستهای یك اقدام سودمند برای دو طرف و یا آنكه اقدامی تاكتیكی برای در اختیار گرفتن حاصل كار دانشمندان هستهای طی سالهای اخیر است.
گفتنی است معاون وزیر دفاع اسرائیل در واكنش به تهیه پیشنویس توافقنامه میان كشورهاى آمریكا، فرانسه و روسیه با ایران در مورد تبدیل اورانیوم به سوخت اتمى براى ایران گفته بود: «این توافقنامه نشان مىدهد كه ایران در برابر فشارهاى جهانى تا چه حد آسیبپذیر است.»
لازم به ذكر است دیروز صداوسیما و امروز روزنامه جمهوری اسلامی به نقل از یك منبع آگاه از احتمال خرید اورانیوم 20 درصدی به جای تحویل اورانیوم غنیشده در كشور به روسیه خبر دادند.
بنا بر این گزارش، پیشنهاد دولت ایران به طرفهای مذاكره، تأمین سوخت برای رآكتور تحقیقاتی امیرآباد تهران بوده است و آنها باید سوخت این رآكتور را تأمین نمایند و قرار بر این نبوده است كه ایران اورانیوم تحویل بدهد و سوخت دریافت كند؛ بنابراین، اگر كشورهای غربی و روسیه علاقهمند به تأمین سوخت رآكتور هستند، ایران حاضر است این سوخت را از آنها خریداری كند.
پیام برای این مطلب مسدود شده.